من برای جلد اول رمانم خیلی ناامید شدم.خوب بود ولی بازدیدهاش کم بودن.متاسفانه تا یک مدت دست و دلم به نوشتن جلد دوم نمیرفت.دوستان،تشکر زدن و نقدکردن آثار نویسندگان واقعاواقعا ثواب داره!به خصوص برای رمانهای جنایی که کار نویسنده خیلی سخت تر هست و ممنکنه از نوشتن خسته بشه و شما اگه تشکر بزنید نویسنده تمام خستگی از تنش بره!
آره.کابوسی از بیداری اولین اثرم بود.وقتی توی عیدخواننده هام کم لایک می کرد داشتم از قلمم نا امید میشدم ولی من هیچ وقت ول نمی کنم چون معتقدم آدم توی نوشتن خیلی باید طاقت داشته باشه و حتی اگه همه از یک اثر متنفر باشن یکی هست که اون رو دوست داشته باشه.و البته یکی از خواننده های دوست داشتنیم با حرف هاش امید وارم کرد و من به خاطر اون هم که شده بود دوباره منظم و درست پست گذاشتم و خدارو شکر خواننده هام بعد از اتمام رمان میگفتن که خوب بوده.