دیالوگ نگاری به سبک خودتون:)

[devil_asal]

_سلام به جیـ*ـگرِ خودم. یه خبرِ خوب، یه خبر بد...اول کدومو بگم؟
+پف... اول بدِ رو بگو..
_می دونستم این و می گی جان تو!. خب خبر بد اینه که... من خیلی درد دارم!.
+عسل؟...
_حالا خبر خوب، هنوز می تونم تحملش کنم!.
*******
+میگم...عسل؟
_جون؟ ینی وقتی اینجوری با ناز می گی عسل دلم می خواد اون...
+دودیقه دست از لوده بازی بردار ببین می خوام چی بگم...
_اکی..چشم!. بگو جیـ*ـگر...بگو قندِ عسل...بگو پرنسسِ ترشیده ی من...بگو فر...
+وای عسل!. یه لحظه خفه شو لطفا.
_...
+ممنون!. هوف...اصلا یادم رفت چی می خواستم بگم...از دست تو...
_...
+میگم...هوف...امم... به نظرت چرا آدما از مرگ می ترسن؟...با این که هممون می دونم تهش مرگِ...
_...
+بترک حرف بزن...
_آخیش...حرف نزدن بد دردیه پرنسسِ ترشیده ی من.میگم این دخمل ناناسی هایی که تو رماناشون می نویسن با سکوتم فریاد زدم، به نظرت کلاس آموزشی قبول می کنن؟...
+عسل!.
_اکی چشم...
+...
_فقط یه سوال کوچیکِ دیگه...
+هوم؟
_به نظرت به فرض اگه بخوان بزارن، قسط بندی قبول می کنن؟
+وای...وای خدا...وای...
_ببخشید...ببخشید...بخشید!.
+...
_خب ببین جیـ*ـگرِ عسل، هیچ کس...هیچکسِ هیچکس روی این کره ی خاکی ، نه ببخشید آبی...آبش بیشتره نه؟. داشتم می گفتم هیچکس روی این کره ی آبی از مرگ نمی ترسه...به جانِ اون حلزونِ چسپیده روی قاشق ملانیهِ ته باغ قسم!.
+یعنی چ...
_از درد می ترسیم ترشیده ی من. مرگ ترس نداره...هممون از درد می ترسیم.
******
_سلام سلام صد تا سلام...هزار و سیصد تا سلام...چطوری نانازم؟
+سلام به آدمِ مذخرفِ مسخره ای که جلو ملت برام آبرو نمی زاره. به نظرت باید چطور باشم؟
_آی...آی...آی قلبم...آیی..
+چته ا مسخره؟!
_وقتی انقدر عاشقانه احوال پرسی می کنی، نمی گی دیگه قلبی برای این عسلِ لامصب نمی مونه؟

 

[devil_asal]

_یه خبر بد، یه خبر خوب، یه خبر خوب تر...اول کدومش جنیفر لوپزِ من؟
+ پوف بازم...اول بد رو بگو
_جوابت خیلی غیر قابل پیش بینی بود جنیفرِ عزیزم...با ور نمی کنی که از عمقِ وجودم غافلگیر شدم؟
+عسل!.
_اکی! اکی!..جوش نیار...آها...رِلَکس...رِلَکس...رِلَکس تر...آفرین جنیفر..
+وای بسه دیگه.
_خیلی خب...پرپر نشو غنچه ی خشکیده من. خبر بد ایِن که خب...من دارم می میرم.
+چی؟...
_البته این دکتر جدیده می گـه...راستیش خیلی رک گفت بدمصب...همچینم لبخندژکوند می زد که نگو...اصلا انگار با اون چشمایِ بابا قوری اش می گفت "عواصف و احساساتِ یه دافِ چشم عسلیِ بیست ساله به یه ورم"...راستش بهم برخورد...اصن معلومه با من لجه...ملت چدر کینه شتری شدن...راست می گن که تحصیلات سواد نمی...
+...
_بغض نکن...قربونِ اون چشمایِ باباقوری تر از دکتره ات بشم من، بغض نکن...چرا یه جوری رفتار می کنی که انگار داری سنگِ قبرمو می شوری...می خوای روحیه ی لطیفِ طنزِ منم بپوکونی جنیِ من؟ آره؟آره؟
+نه...
_قربونِ خانمِ لوپز. خب خبر خوب اینه که...من نمی خوام بمیرم!.
+عسل...
_خبرِ خوب تر؛ من هنوز نمردم!.

 

[Ayt@z]

حسام:خوبی؟
سپیتا:خوب؟آره عالیم
حسام:چرا انقد تظاهر میکنی ؟حرف دلتو بزن شاید سبک شی.
سپیتا:یه چیزی رو میدونی؟
حسام:چیرو؟
سپیتا :که آدم وقتی بخواد حرف بزنه و همش خفش کنن به جایی میرسه که حتی اگه گوشی هم برای شنیدن حرفاش زبونش نمیچرخه نمیتونه که به زبون بیاره اون چیزیرو که خوره ی وجودش شده بعد یه روز به خودش میاد و میبینه انقد غماشو تو خودش ریخته که اشباع شده از درد و غم به اون مرحله که برسی فقط دلت سکوت میخواد و سکوت من الان تو این مرحلم
حسام :قبلا انقد داغون نبودی
سپیتا:شاید اون موقع هنوز عشقم از عشقش برام نگفته بود
حسام:میدونی به چی فکر میکنم؟؟
سپیتا :چی؟؟
حسام :به اینکه چقد احساساتمون مشابهه