دیالوگ های زیبای رمان دنیای سوفی ♡

[.Rainbow.]

به گفته هگل، مطالعه تاریخ نشان می‌دهد که بشریت به سوی تعقل و آزادی بزرگتری در حرکت است. رشد تاریخی، با همه جست‌وخیز و توقفهای آن، به سمت جلو بوده است. به همین جهت گفته می‌شود که تاریخ هدفمند است.

 

[.Rainbow.]

فرافکنی، نسبت دادن خصایلی است به سایرین که می‌کوشیم در خود سرکوب سازیم. آدمی که، مثلا، خیلی خسیس است، همه مردم را پول‌دوست می‌خواند. و کسی که مدام در فکر مسائل جنـ*ـسی است بیش از همه از شهوترانی دیگران به خشم می‌آید.

 

[.Rainbow.]

واژه کلیدی در فلسفه سارتر، مانند فلسفه کرکه گور، «وجود» است. ولی وجود اینجا به معنی زنده بودن نیست. گیاهان و جانوران نیز زنده‌اند، وجود دارند، اما مجبور نیستند به زنده بودن خود بیندیشند. انسان تنها موجود زنده‌ای است که از وجود خود آگاه است. سارتر می‌گفت چیزهای مادی فقط «در نفس خود» – فی‌نفسه – وجود دارند، حال آن که انسان «برای نفس خود» – لنفسه – وجود دارد. بدین قرار وجود انسان و وجود اشیاء همسان نیست.

 

[.Rainbow.]

محاکمه عیسی و محاکمه سقراط نیز شباهت های آشکار داشت

هر دو بی شک می توانستند با درخواست عفو. خود را نجات بخشند.

ولی هر دو احساس کردند رسالتی برعهده دارند و اگر راه خود را تا پایان دردناکش نروند به عهد خود خــ ـیانـت کرده اند.

 

[.Rainbow.]

مهم‌ترین چیز در زندگی چیست؟
اگر این سؤال را از کسی بکنیم که سخت گرسنه است، خواهد گفت غذا.
اگر از کسی بپرسیم که از سرما دارد می‌میرد، خواهد گفت گرما.
و اگر از آدمی تک‌وتنها همین سؤال را بکنیم، لابد خواهد گفت مصاحبت آدم‌ها.
ولی هنگامی‌که این نیازهای اولیه برآورده شد ـ آیا چیزی می‌ماند که انسان بدان نیازمند باشد؟
فیلسوفان می‌گویند بلی….
و آن این است که بدانیم که ما کیستیم و در اینجا چه می‌کنیم؟