به نظر خودم اگر مجازی باشم بهتره چون مثلا یک کتاب رو تعریفشو شنیدی بنظرت عالیه اما وقتی خریدی میبینی کتابش اصلا برات جالب نیست فقط وقت و هزینه ای که کردی مصرف شده اما وقتی مجازی باشه نهایتا اگر دوسه صفحه خون دی خوشت نیومد لاکش میکنی
فکر می کنم منظورت از رمان های مجازی داستان هایی باشه که توسط کاربران (منظورم کل فضای مجازی هست) نوشته می شه نه یک نویسنده واقعی.
خب معمولا کتابی که چاپ شده از کیفیت بالایی برخورداره و روی اون تحقیق شده.
به نظرم مقایسه شون هم مسخره ست.
البته خب نه اینکه هرکس کارش چاپ شده یعنی اون کار خوبه و نه اینکه یعنی هرکی کارش رو توی فضای مجازی آپلود می کنه کارش بده.
استثنا همیشه هست.
صد در صد کتاب!
چون اون احساس و عاطفهای که ورقهای کاغذی کتاب بهت میدن رو هیچی نمیتونه برات تداعی کنه، علاوه بر اون رمانهای مجازی با کیفیت عالی از هر لحاظ، خیلی کم پیدا میشه متاسفه، اکثرا سطح متوسط رو به بالا دارن.
سنت مکتوب ما بر خلاف اروپاییها در حال زواله!
هر دو فواید خودشون رو دارن، اما کتاب چاپی رو ترجیح میدم چون موندگار و بر اثر یه لمس ساده از بین نمیره؛ کهنه میشه و کلی خاطره از آدمهای دور برم رو برام تداعی میکنه...
ورق زدن کاغذ همیشه حس خوبی بهم میده.