بیستوهشت سال از پایان جنگ میگذرد و وقتش رسیده بود که گوشههای دیگری از تأثیر جنگ روی زندگی مردم درگیر با آن کمکم روی پردههای سینما دیده شود. دهه شصت و دورانی که جنگ در جریان بود زمانی بود که ساختن فیلم جنگی بخشی از فرایند ترغیب مردم به مقاومت و ترغیب جوانان به پیوستن به جبههها محسوب میشد. برجستهترین فیلمهای دفاع مقدسی این دهه آنهایی بودند که رزمندگان جنگ را رنجرهایی شکستناپذیر معرفی میکردند («عقابها» ساموئل خاچیکیان) یا عارفانی از جان گذشته («دیدهبان» ابراهیم حاتمی کیا). دهه هفتاد دوران اوج سینمای دفاع مقدس بود که آثار فیلمسازانی مثل ابراهیم حاتمیکیا و رسول ملاقلیپور و بعد احمدرضا درویش درباره رزمندگان برگشته از جنگ و مشکلات آنان با شهری که درکش نمیکردند، موضوع روز جامعه بود. از دهه هشتاد سینمای دفاع مقدس تبدیل به جرقههایی فردی شد که هرازچندگاهی مثل یک شوک قلبی بیمار زنده میشد و دوباره فراموش میشد. حالا در میانه دهه نود زاویههایی کمتر دیدهشده از جنگی دور از جبههها موردتوجه قرار میگیرد.
زندگی مردم درگیر با جنگ پیش از این در سینمای ایران کمتر موردتوجه قرار گرفته بود.کیانوش عیاری اولین کسی بود که در «آبادانیها» به زندگی جنگزدهها پرداخت اما خیلی از مقاطع حساس جنگ که روی زندگی مردم تأثیر گذاشت مثل موشکباران تهران و سایر شهرها کمتر در این سینما تصویر شده. حالا منیره قیدی در اولین فیلمش «ویلاییها» دوربینش را سمت خانوادههای رزمندهها چرخانده است. آنهایی که به جنوب آمدند و نزدیک به جبههها کارهای زنانه پشت جبهه مثل پرستاری و دوخت و دوز لباسها یا سامادنهی عهده گرفتند.
زندگی مردم درگیر با جنگ پیش از این در سینمای ایران کمتر موردتوجه قرار گرفته بود.کیانوش عیاری اولین کسی بود که در «آبادانیها» به زندگی جنگزدهها پرداخت اما خیلی از مقاطع حساس جنگ که روی زندگی مردم تأثیر گذاشت مثل موشکباران تهران و سایر شهرها کمتر در این سینما تصویر شده. حالا منیره قیدی در اولین فیلمش «ویلاییها» دوربینش را سمت خانوادههای رزمندهها چرخانده است. آنهایی که به جنوب آمدند و نزدیک به جبههها کارهای زنانه پشت جبهه مثل پرستاری و دوخت و دوز لباسها یا سامادنهی عهده گرفتند.
آخرین ویرایش توسط مدیر: