آموزشی آموزش قواعد زبان ایتالیایی|طلایه کاربر نگاه

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فصلها

Primavera.(بهار)


Estate.(تابستان)


Autunno.(پاییز)


Inverno.(زمستان)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ماههای سال

Quali(کدام) sono(هستند) i mesi(ماههای) dell'anno(سال)?


ماههای سال کدام هستند؟


sono gennaio, febbraio, ...


Quanti(چندتا) sono i mesi dell'anno?


ماههای سال چندتا هستند؟


sono dodici.


Gennaio.(دی-بهمن)


Febbraio.(بهمن-اسفند)


Marzo.(اسفند-فروردین)


Aprile.(فروردین-اردیبهشت)


Maggio.(اردیبهشت-خرداد)


Giugno.(خرداد-تیر)


Luglio.(تیر-مرداد)


Agosto.(مرداد-شهریور)


Settembre.(شهریور-مهر)


Ottobre.(مهر-آبان)


Novembre.(آبان-آذر)


Dicembre.(آذر-دی)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

روزههای هفته

I giorni della settimana. (روزهای هفته)


Che giorno è oggi?(امروز چه روزی است؟)


Oggi è lunedÌ.


امروز دوشنبه است.


LunedÌ.(دوشنبه)


MartedÌ.(سه شنبه)


MercoledÌ.(چهارشنبه)


GiovedÌ.(پنج شنبه)


VenerdÌ.(جمعه)


Sabato.(شنبه)


Domenica.(یکشنبه)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ساعت

sono le venti e venticinque.


ساعت ۲۰ و ۲۵ دقیقه است.





sono le otto e venticinque.


ساعت ۸ و ۲۵ دقیقه است.





sono le ventuno e dieci.


ساعت ۲۱ و ۱۰ دقیقه است.





sono le nove e dieci.


ساعت ۹ و ۱۰ دقیقه است.





sono le dieci e quindici.


ساعت ۱۰ و ۱۵ دقیقه است.





sono le dieci e un quarto.


ساعت ۱۰ و ربع است.





sono le due e trenta.


ساعت ۲ و ۳۰ دقیقه است.





sono le due e mezzo.


ساعت ۲ و نیم است.





sono le cinque meno dieci.


ساعت ۱۰ دقیقه مانده به ۵ است.





sono le quattro e cinquanta.


ساعت ۴ و ۵۵ دقیقه است.





sono le tre e quarantacinque.


ساعت ۳ و ۴۵ دقیقه است.





sono le quattro meno un quarto.


ساعت یک ربع به ۴ است.





È l' una.


ساعت یک است.





sono le tredici.


ساعت ۱۳ است.





È l' una e venti.


ساعت ۱ و ۲۰ دقیقه است.





sono le tredici e venti.


ساعت ۱۳ و ۲۰ دقیقه است.




È mezzanotte. (È mezzogiorno)


نیمه شب است. (نیمه روز است.)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

زمان گذشته نزدیک

زمان گذشته: فعل گذشته از 2قسمت تشکیل شده است:


1- فعل کمکی


2- اسم مفعول


فعل گذشته= صرف فعل کمکی Avere و یا Essere + اسم مفعول (Participio Passato)


روش ساخت P.P فعلهای با قاعده:


1- فعلهایی که مصدرشان به ARE ختم میشود، P.P آنها به ATO ختم میشود.


2- فعلهایی که مصدرشان به ERE ختم میشود، P.P آنها به UTO ختم میشود.


3- فعلهایی که مصدرشان به IRE ختم میشود، P.P آنها به ITO ختم میشود.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

مثال:


cambiARE à cambiATO


vendERE à vendUTO


finIRE à finITO


صرف فعل گذشته Cambiare(عوض کردن):


Ho cambiato.


عوض کردم.


Hai cambiato.


عوض کردی.


Ha cambiato.


عوض کرد.


Abbiamo cambiato.


عوض کردیم.


Avete cambiato.


عوض کردید.


Hanno cambiato.


عوض کردند.


صرف فعل گذشته Andare(رفتن):


Sono andato/a


رفتم.


Sei andato/a


رفتی.


È andato/a


رفت.


Siamo andati/e


رفتیم.


Siete andati/e


رفتید.


Sono andati/e


رفتند.


همانطور که مشاهده میکنید حال این سوال بوجود می آید که چه موقع از فعل کمکی Avere و چه موقع از Essere باید استفاده نماییم؟؟؟


نکته1: برای فعلهای حرکتی فیزیکی مانند رفتن، آمدن، سفر کردن، و غیره از فعل کمکی Essere استفاده میشود.


نکته2: برای بعضی ار فعلهای بودن بودن در یک مکان مانند Stare, Rimanere, Restare از فعل کمکی Essere استفاده میشود.


نکته3: برای بعضی از فعلهای لازم مانند فعلهای زیر نیز از Essere استفاده میشود.


Essere(بودن), nascere(متولدشدن), morire(مردن), succedere(اتفاق افتادن), costare(ارزش داشتن), piacere(دوست داشتن), riuscire(موفق شدن), sembrare(بنظررسیدن), diventare(تبدیل شدن).


توجه: هرگاه از فعل کمکی Avere استفاده میکنیم اسم مفعول یا P.P به همان صورت ثابت میماند و فقط فعل Avere صرف میشود اما هرگاه از فعل کمکی Essere استفاده میکنیم علاوه بر اینکه فعل Essere صرف میشود اسم مفعول یا P.P هم باید با فاعل خود از نظر جنسیت، جمع و مفرد بودن تطبیق پیدا کند.


مثال:


در فعل Andare، هنگامیکه میگوییم "من رفتم" اگر "من" مونث باشد P.P باید به “A” ختم شود، Io Sono Andata. و اگز "من" مذکر باشد P.P به “O” ختم شود، Io Sono Andato.


درحالت جمع مونث P.P باید به “E” و در حالت جمع مذکر P.P به “I” ختم میشود.


Noi siamo andati.


Noi siamo andate.


در صورتیکه در فعل Cambiare هیچ تفاوتی نمیکند که "من" مذکر باشد یا مونث، جمع مذکر باشد یا جمع مونث، در همه حالتها P.P به یک صورت باقی میماند.


نکته: کلمات Sempre(همیشه)، mai(هرگز)، ancora(هنوز)، piu'(بیشتر)، appena(به محض اینکه)، معمولا بین فعل کمکی و اسم مفعول (PP) می آیند.


مثال:


Hai mai visto quel film?


هرگز این فیلم را دیده ای؟


Sei mai andato al ristorante cinese?


هرگز به رستوران چینی رفته ای؟

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

حرف اضافه 3

همانطور که قبلا توضیح داده شد حرف تعریف معین برای اسم های شناخته شده و مشخص می آیند، حال اگر در جمله ای حرف اضافه in, a, da, di, … بیاید و پس از آن اسم شناخته شده ای باشد مسلما حرف تعریف معین آن نیز باید به همراهش بیاید که در اینصورت با حرف اضافه ترکیب شده و بصورتهای زیر نمایان میگردد.




le

gli

i

'l

la

lo

il


alle

agli

ai

'all

alla

allo

al

a

dalle

dagli

dai

'dall

dalla

dallo

dal

da

sulle

sugli

sui

'sull

sulla

sullo

sul

su

delle

degli

dei

'dell

della

dello

del

di

nelle

negli

nei

'nell

nella

nello

nel

in


مثال:

a+il=al

su+l’=sull’

di+gli=degli

حال به چند مثال زیر توجه نمایید:

Questa moto è dell’ (di+l’) amico di Mario(دوست ماریو).

این موتور مال(برای) دوست ماریو است.

Domani vado a pranzo dal (da+il) mio amico(دوستم).

فردا برای ناهار پیش دوستم میروم.

Nella (in+la) fabbrica di mio zio(کارخانه عمویم) lavorano molti giovani.

در کارخانه عمویم جوانهای زیادی کار میکنند.

نکته: برای اسامی کشورها در حالت مفرد (کشورهایی که نشانه مفرد بودن دارند.) حرف تعریف استفاده نمیشود.

Carlo va in America.

کارلو به آمریکا میرود.

Carlo va in Olanda.

کارلو به هلند میرود.

اما برای کشورها در حالت جمع (کشورهایی که نشانه جمع بودن دارند.) همواره با حرف تعریفشان می آیند.

Carlo va negli stati uniti.

کارلو به ایالات متحده میرود.

Carlo va nei paesi bassi.

کارلو به کشورهای میرود.

نکته: برای وسایل نقلیه از حرف اضافه in و con استفاده میکنیم، با این تفاوت که اگر از con استفاده نماییم میباست وسیله نقلیه مشخص تر شود و با حرف تعریفش بیاید.

veniamo in treno; (o con il treno)

با قطار می آییم.

vado in macchina; (o con la macchina)

با ماشین میروم.

torniamo in autobus; (o con l’ autobus)

با اتوبوس برمیگردیم.

توجه داشته باشید با بکارگیری con یا in معنی جمله تفاوتی نخواهد داشت.


اما اگر بخواهیم از con استفاده کنیم وسیله نقلیه باید مشخص تر شود، یعنی:

Veniamo con il treno delle 9:15

با قطار ساعت 9:15 می آییم.

Vado con la macchina di luigi

با ماشین لوئجی میروم.

Torniamo con l’ autobus 28

با اتوبوس شماره 28 برمیگردیم.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

حرف اضافه 2

Con: قبل از اسم می آید و معنای آن "با" و "بوسیله" میباشد.


مثال:


Vado con paolo.


با پائول میروم.


Dove vai con questa pioggia?


کجا با این باران میروی؟


Vado con il treno.


بوسیله قطار میروم.


Per: معمولا بعد از فعل Partire و قبل از اسم شهر، اسم کشور، اسم محل می آید.


مثال:


Parto per Roma.


سفر میکنم به مقصد رم.


نکته: per به معنای "برای" نیز استفاده می شود.


مثال:


Studio per tre mesi.


درس میخوانم برای سه ماه.


Fra, tra: Fra در اکثر اوقات بمعنای "دیگر" و tra در اکثر اوقات بمعنای "بین" بکار میرود.


مثال:


Torno fra un momento.


یک دقیقه دیگر بر میگردم.


Pisa è tra Firenze e Livorno.

پیزا بین فیرنز و لیورنو است.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

حرف اضافه 1

حرف اضافه: حروف اضافه در زبان ایتالیایی به دو صورت بکار می روند:


1) گاهی به تنهایی، 2) گاهی با ترکیب شدن به حرف تعریف اسم بعدشان.


حروف اضافه عبارتند از:


a (به، در، با)


da (از، پیش، نزد)


su (روی)


di (از، کسره اضافه)


in (در، داخل، به، با)


tra (بین)


per (برای، به طرف)


fra (دیگر، بین)


کاربردها:


A: قبل از پایتختها، اسم اشیاء، همه فعلها که قصد انجام دادنشان را داریم و بصورت مصدر می آیند، قبل از piedi یعنی پیاده، قبل از شهرها، اسم مکان


مثال:


Io vado a roma(اسم پایتخت).


به رم می روم.


Io vado a letto(اشیاء).


من به تختخواب می روم.


Io esco a fare spese(فعل).


خارج می شوم برای خرید کردن.


Francesco va a scuola(اسم مکان) a piedi(پیاده).


Paolo viene a pisa(اسم شهر).


Da: بعد از فعل های رفتن، زندگی کردن، اقامت داشتن، رسیدن، برگشتن
(andare, vivere, abitare, arrivare, tornave) و قبل از اسم اشخاص (maria)


مثال:


Laura vive da Carla.


لائورا پیش کارلا زندگی می کند.


Franco abita da carlo.


فرانکو اقامت دارد پیش کارلو.


Chiara torna da franco.


کیارا برمی گردد پیش فرانکو.


نکته1: در حالتی که از فعل برگشتن (tornave) استفاده می کنیم، da می تواند بعد از فعل و قبل از اسم شهر بیاید.


مثال:


Chiara torna(برمیگردد) da franco(اسم شخص).

Chiara torna(برمیگردد) da zurigo(اسم شهر).

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

نکته2: هر گاه da قبل از فعل بصورت مصدر بیاید اسم مصدر می شود.


مثال:


Da vedere.


دیدنی


Da bere.


نوشیدنی


Da mangiare.


خوردنی


Su: قبل از اسم می آید و همیشه با حرف تعریف اسم ترکیب می شود.


مثال:


Su + il + tavolo(میز) à sul tavolo


Su + il + giornale(ژورنال) à sul giornale


Di: اگر قبل از اسم شهر بیاید بمعنای اهل آن شهر بودن است.


مثال:


Io sono di Milano.


من اهل میلان هستم.


نکته: معنای دیگر di کسره اضافه است. مانند:


Le chiavi(کلیدها) di casa(خانه).


کلیدهای خانه


Nessuno di voi viene con me?


هیچ کدام از شما با من می آید؟


In: قبل از کشورها مانند in Italia, in Germany، قبل از مکان هایی که وارد می شویم برای انجام کار خاص.


مثال:


In banca.


به بانک


In biblioteca.


به کتابخانه


In discoteca.


به کازینو


In ufficio.


به دفترکار


In classe.


به کلاس