VIP خبرنامه «تاریخی»

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

میراث فرهنگی فارس:

عده ای به بهانه حمایت ازمیراث آثارتاریخی را با خطر مواجه می کنند

شیراز- میراث فرهنگی فارس اعلام کرد که عده ای به بهانه حمایت از میراث فرهنگی، آثار تاریخی را با خطر مواجه می کنند.



به گزارش خبرگزاری مهر، روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری فارس با توجه به درج مطالبی در فضای مجازی با عنوان« دوچرخه سواری در قلعه ساسانی ایزدخواست فارس» به منظور آگاهی بخشی و شفاف سازی اذهان عمومی توضیحاتی ارائه کرده است.

به اطلاع می رساند، به دلیل استقبال گسترده گردشگران داخلی و خارجی جهت بازدید از این قلعه، به درخواست شهردار محترم شهر ایزدخواست، مدیریت بازدید از این قلعه ساسانی به شهرداری منطقه محول شود که متاسفانه ورود این گروه دوچرخه سوار با دوچرخه به محوطه قلعه ایزدخواست با سهل‌انگاری متصدی مذکور اتفاق افتاده است.

در خصوص تصاویر منتشر شده از حضور این گروه دوچرخه‌سوار در برخی آثار تاریخی و انجام حرکات نمایشی بر روی آن‌ها، قابل ذکر است که بر مبنای تصاویر منتشر شده، در قلعه باستانی ایزدخواست دوچرخه سواری فقط در راه‌روهای قلعه صورت گرفته و شواهد نشان می‌دهد به بناهای این اثر تاریخی آسیبی وارد نشده است. در خصوص تصاویر منتشر شده که یک دوچرخه سوار را بر بام آجری یک بنای تاریخی که به نظر یک کاروانسرا است نشان می دهد، محل مذکور مربوط به آثار تاریخی و ثبتی تحت مدیریت و نظارت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس در شهر ایزدخواست، از جمله قلعه خشتی و کاروانسرای صفوی این شهر نمی‌باشد.

گفتنی است اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری فارس در سال‌های اخیر و خصوصا در سال جاری پیگیر انجام مطالعات و مستند نگاری قلعه ایزدخواست و مرمت بخشی از بنای مذکور بوده که فقط در ۶ ماهه سال جاری، مبلغ یک میلیارد و پانصد میلیون ریال اعتبار به انجام این امر تخصیص داده و مصمم است با همکاری سایر ادارات و نهادها نسبت به ایجاد پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی در شهر ایزدخواست و ادامه مرمت این آثار اقدام نماید.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که وجود بناهای تاریخی، سرمایه‌های مادی و معنوی کشور به شمار می‌روند و حفاظت از آن‌ها به عهده همگان است و نباید به بهانه حمایت از میراث فرهنگی، آثار تاریخی را با خطر مواجه کرد.

اخیرا در فضای مجازی عکس هایی منتشر شده که در آن یک دوچرخه سوار در حال عبور از بنای تاریخی قلعه ایزدخواست است و در توضیحات آن ادعا شده که این کار برای جلب توجه میراث فرهنگی به نگهداری از اماکن تاریخی صورت گرفته است.


کد خبر 4118069

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

مدیرکل میراث فرهنگی خراسان رضوی:

بناهای تاریخی برای احیا و بهره برداری به بخش خصوصی واگذار می شود

خلیل آباد- مدیرکل میراث فرهنگی خراسان رضوی گفت: بناهای تاریخی این استان برای احیا و بهره برداری به بخش خصوصی واگذار می شوند.



به گزارش خبرنگار مهر، محمدرحیم رهنما بعدازظهر سه شنبه پس از بازدید از طرح های بوم گردی خلیل آباد در دیدار با فرماندار این شهرستان اظهارکرد: ایجاد شرایط لازم برای ورود گردشگران از جمله احداث هتل آپارتمان ‌ها، دفاتر خدمات مسافرتی، موزه و اقامتگاه ‌های بوم گردی در خراسان رضوی دنبال می شود.

وی افزود: بناهای قابل ‌واگذاری به بخش خصوصی نظیر آب ‌انبارها، کاروانسراها و رباط ‌ها شناسایی شده تا از طریق صندوق احیا برای احیا و بهره ‌برداری به این بخش خصوصی واگذار شوند.

مدیرکل میراث فرهنگی خراسان رضوی تصریح کرد: رونق ‌بخش گردشگری و بناهای تاریخی ازجمله اهداف این سازمان بوده و در این راستا طرح مصلای نماز جمعه خلیل ‌آباد نیز در شورای فنی استان مطرح می‌ شود.

فرماندار خلیل ‌آباد نیز در این دیدار با بیان اینکه این شهرستان ظرفیت خوبی در زمینه گردشگری دارد گفت: ۱۱اثر تاریخی ثبت ‌شده در فهرست آثار ملی در خلیل آباد وجود دارد.
مجتبی شاکری افزود: مسجد جامع یکی از آثار مزبور است که برای ایجاد فضای مناسب در آن به مساعدت و همراهی میراث فرهنگی استان نیازمندیم.


کد خبر 4117337

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان غربی:

مرمت پل تاریخی باراندوز ارومیه در حال اتمام است

ارومیه - مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی از اتمام عملیات مرمتی پل تاریخی باراندوز ارومیه خبر داد.



به گزارش خبرنگار مهر، جلیل جباری عصر سه شنبه در جریان بازدید از روند عملیات مرمت طرح های تاریخی استان اظهارداشت: بزودی عملیات مرمت پل تاریخی باراندوز پایان یافته و شاهد بازگشایی مسیر آب از زیر این پل تاریخی خواهیم بود.

وی ادامه داد: عملیات مرمتی پل باراندوز از سال ۹۴ آغاز شده اما بدلیل بارشهای سال ۹۵ و اوایل سال ۹۶ امکان اجرای عملیات مد نظر این اداره کل ممکن نبود اما درسال جاری با صرف اعتباری بالغ بر چهار میلیارد ریال این عملیات در حال اجراست.

جباری اظهارداشت: جریان شدید آب رودخانه باراندوز به نحوی بود که موجب کندی عملیات مرمتی شده بطوریکه در سال جاری به محض کاهش آب رودخانه عملیات مرمت آن با جدیت ادامه یافت است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی افزود: پل باراندوز حجم زیادی از سنگ و درخت موجود در بستر بالادست دارد که مانع از هدایت یکنواخت جریان آب دهانه های پل گردید و همین موضوع باعث تاثیر منفی به پل خواهد داشت.

کمپینگ گردشگری قوشچی ارومیه ساماندهی می شود

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی همچنین در بازدید از کمپینگ گردشگری شهرقوشچی از توابع ارومیه از ساماندهی آن خبر داد.

جباری ادامه داد: طی تفاهم نامه ای که بین این اداره کل و شهرداری قوشچی منعقد شده قرار براین است تا اماکن تاریخی و گردشگری این منطقه با همکاری دو جانبه مورد ساماندهی قرار گرفته تا زمینه حضور سرمایه گذاران بخش خصوصی فراهم شود.

وی افزود: مقرر شد تا شهرداری در اولین فرصت ممکن، پلانهای وضع موجود و پیشنهادی را برای سایت کمپینگ به این اداره کل تحویل دهد تا پس از بررسی کارشناسی جهت طرح و تصویب به کارگروه میراث فرهنگی استان ارجاع داده شود.

موزه دفاع مقدس آذربایجان غربی در دست احداث است

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری استان آذربایجان غربی همچنین از مراحل آماده سازی موزه دفاع مقدس آذربایجان غربی بازدید کرد.

وی در این بازدید برلزوم تکمیل و آماده سازی این موزه تاکید کرد و گفت: براساس مطالعات محتوایی انجام شده توسط دفتر نشر ارزشهای دفاع مقدس برای آماده سازی این موزه اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان نیز همکاری های لازم را با بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان داشته است.

جباری با بیان اینکه سه میلیارد ریال اعتبار برای تجهیز این موزه اختصاص یافته است افزود: موزه دفاع مقدس در فضایی بمساحت هزار و ۸۲متر مربع در خیابان دفاع مقدس ارومیه قرار گرفته که درصورت افتتاح یکی از جاذبه های مهم گردشگری ارومیه و استان آذربایجان غربی محسوب می شود.


کد خبر 4117313

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

گزارش مهر از یک میراث؛

دژی تسخیرناپذیر در الموت/ تاریخ در میان طبیعت بکر قزوین

دژ حسن صباح یکی از مهمترین آثار باستانی و جاذبه‌های گردشگری استان قزوین است که اکنون باستان شناسان روی یافته‌های باقی مانده از آن مطالعه می‌کنند.



خبرگزاری مهر- گروه فرهنگ: قلعه الموت را به زیبایی‌های مسیرش، دریاچه اوان و قلعه تاریخی حسن صباح شهرت دارد اما این تنها جاذبه‌های گردشگری این منطقه از استان قزوین نیست. با این وجود آنچه که این منطقه را معروف کرده وجود دژی است که به حسن صباح تعلق دارد.

هسته اصلی و مرکز منظر فرهنگی سرزمین الموت در شمال شرق روستای گازرخان از توابع معلم کلایه دربخش الموت شرقی است در دامنه کوه جنوب غربی هودکان از رشته کوه البرز مرکزی بقایای دژ بر روی صخره ای یکپارچه کشیده با دره‌ها و پرتگاه‌هایی سهمگین در پیرامون آن قرار دارد.

این صخره دژ مانند بخشی از معماری و استحکامات دژ به شمار می‌آید که تسخیرناپذیر و با دیده‌بانی‌های بی‌شمار در تمام جبهه‌ها، برج‌ها و دیوارهای حفاظتی بوده که پایداری آن را تقویت می‌کرده است وسعت این دژ بیش از ۲۰ هزار متر مربع است که بر روی شیب صخره و روی پستی‌ها و بلندی‌ها بنا شده است. از همه شیب‌ها و سطوح بهره برداری کامل شده و برآورد شده که ۸ هزار مرد و ۹۰۰ چهارپا در قلعه زندگی می‌کرده‌اند.

پبش از کاوش‌ها، سطح قلعه با خاک پوشیده شده بود و سطح نامشخصی داشت. از سال ۸۱ با کاوش‌های هر ساله بخشی از آثار مشخص شده و بازسازی و بازنمایی معماری دژ و دوره‌های آن امکان پذیر شده است. دژ دارای دو بخش قلعه بالا و قلعه پایین است که باستان شناسان روی آنها سال‌ها کار کرده اند. دژ بالا را می‌توان به سه بخش تقسیم کرد. دیوار و برج و بارو و دروازه و پلکان اصلی بخش میانی بنای دارالاماره، گنبد خانه و مجموعه انبارها و آب انبارها و بخش زیستگاهی _گذرگاهها، اصطبل دوره صفویه بخش دماغه دیواره‌ها و برج‌های جنوب شرفی با ارتفاعی موجود بیش از ۱۶ متر بلندتر از دژ پایین جدا شده است. دروازه قلعه بالا با گذرگاهی به بالا راه می‌یابد. با پلکان سنگی با ۱۴ پاخور و ۶ طاقنمای آجری محل نگهبان در دو طرف دروزاه و طاق نماهای سنگی متعلق به دوره اسماعیلیه است. در بالای سطح دژ بالا مقر اصلی فرمانروایان اسماعیلیه در طی ۷۰ سال بوده است که آثار آن در زیرساخت و ساز دوره‌های بالا (دوره صفوری و قاجار) مدفون است که طی کاوش‌ها بخشی از ویرانه‌های آن به دست آمده است.

محل اقامت حسن صباح و جانشینانش در مولاسرا

در قلعه پایین نیز پلکان، شیب پله و گذرگاه صخره ای با پاخورهای قابل گذر با اسب و چهارپا به شکل مارپیچ تراشیده شده است. دست کندی با بیش از ۴۰ پاخور محدود در دو دیواره محافظتی به دروازه با برج‌های دیده بانی و اطاقک‌های محل زیست و کارگاه‌ها و کوه‌ها و دیده بانی و اسبی خانه وجود دارد.

مولا سرا بنای اصلی محل اقامت و مسجد فرمانروای دژ یعنی حسن صباح و جانشینان وی است. این بنا گنبد خانه با ایوان شمالی با سردر آجری پرکار، صحن چهارگوش میانی با دو سردابه در میان صحن، ایوان جنوبی با سردر بلند و با ارتفاع باقیمانده ۵ متری از آن با آجرکاری پرکار دوره اسماعیلیه، دو تا لار جانبی شرقی و غربی است که در شرق آن به فضای چهارگوش با فضای ۶ متر مربع و بلندی به جا مانده نزدیک به ۱۱ متر با سه نورگیر راه می‌یابد که شاید برای رصد کاربرد داشته است.

معماری با شکوه گنبد خانه آن یادآور و همانند کاخ خلفای بغداد و بناهای همزمان آن مانند گنبد علویان همدان و گنبد خانه مسجد جامع و مدرسه حیدریه قزوین است.

دماغه و شبکه آب رسانی

بخش باریک شمال شرقی با وسعتی حدود ۴۰۰ متر مربع است که سطح آن به کشیدگی عرضه و دماغه کشتی می‌ماند با دیواره‌های سنگی و اتاقک‌هایی در صخره کنده شده که بر شیب غربی در ارتباع دو هزار متری از دریا قرار دارد. گنجایش ضخیره آب آن در حدود ۲۰۰ متر مکعب است بر پایه کاوش‌ها آب از بارش‌ها تامین می‌شده‌است. در غرب آن اتاقی کنده در سنگ است که درخت انگوری در آن روییده است بر پایه افسانه‌ها حسن صباح این درخت را کاشته است در شیب پایین شمالی آن اتاق نگهبانی با دو دیده بانی به نام دوبرخانه قرار دارد که بر شمال و شرق دره پوشش نگهبانی ۱۸۰ درجه دارد و مانند چشم تمساح عمل می‌کند و نشانگر فناوری نظامی‌سازندگان دژ است.

در دامنه پایین دژ به نام قلعه گردن مجموعه جوی‌های کنده در صخره با شبکه آبرسانی با لوله‌های تنبوشه سفالی به دست آمده است که به نشانگر دانش و فناوری آبرسان دژ نشینان است با متروک شدن و شرایط جوی در طی زمان این دژ ویران شده و تنها بقایای دیواره‌ها و برجها و دیده بانی‌ها سنگی با ملاط گچ بر پیرامون صخره دیده می‌شود.

یافته‌های باستان‌شناسی

در کاوش‌های باستان شناسی الموت مجموعه ای از یافته‌های باستان شناسی شامل سفالینه‌ها تزئینات معماری کاشی و آجر و آثار سنگی آثار فلزی سکه و صدف و استخوان از دوره اسماعیلیه دوره پس از اسماعیلیه و دوره صفوی و قاجار به دست آمده است.

محدوده الموت دارای دژهای متعددی نیز هست از جمله دژ لمبسر که بزرگترین دژ سرزمین الموت است و در سه کیلومتری شمال شرقی رازمیان در الموت غربی قرار دارد.

دژ شیرکوه یا قلعه بیدلان، دژ نویزرشاه، دژ شمس کلایه از جمله دژهای این محدوده هستند. به همراه اثار تاریخی دیگری مانند کاوانسرای پیچه بن و پل انبوه یا امامزاده‌هارون و یارود و دهها جاذبه گردشگری دیگر.


کد خبر 4107060

فاطیما کریمی

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

در نشست علمی آسیب شناسی خانه های تاریخی گیلان مطرح شد؛

ضرورت حفاظت از خانه های تاریخی رشت/فرهنگ صیانت ایجاد شود

رشت-نشست آسیب شناسی خانه های تاریخی گیلان در حالی برگزار شد که کارشناسان حاضر در آن ضمن برشمردن ویژگی های این ابنیه، برضرورت حفاظت ازخانه های تاریخی رشت و فرهنگ سازی در این باره تأکید کردند.



به گزارش خبرنگار مهر، نشست علمی خانه های تاریخی گیلان عصر پنج شنبه در پژوهشکده گیلان شناسی برگزار شد.

در این نشست که با حضور یکی از اعضای شورا همراه بود، پژوهشگران سازمان میراث فرهنگی از چالش های موجود در حفظ بناهای تاریخی سخن گفتند و از مدیریت شهری و بخش خصوصی خواستار سرمایه گذاری و حفظ این بناها شدند.

بازسازی و تغییر کاربری خانه های تاریخی رشت در اولویت شورای پنجم

احمد رمضانپور، عضو شورا در این نشست تاکید کرد: شناسایی، بازسازی و تغییر کاربری خانه های تاریخی رشت، یکی از اولویت های فرهنگی شورای پنجم است.

در این نشست، رئیس پژوهشکده گیلان شناسی نیز، گفت: خانه از نظر مردم شناسی، نوعی فرهنگ است و درک آن با درنظر گرفتن تمام وجوه نمادین، نهادین، مادی و زیباشناسانه خانه یا همان فرهنگ خانه امکان پذیر است.

هاشم موسوی افزود: از نظر مردم شناسان فرهنگ خانه، مجموعه ارزش ها و معانی است که چیستی و چگونگی مفهوم خانه در یک گروه یا قوم را تعریف و تعیین می کند.
وی تصریح کرد: هر خانه به مثابه موزه ای از نمادها و نشانه های تاریخی و فرهنگی ماست و به همین دلیل باید در حفظ میراث معماری خود کوشا باشیم.

استمرار شکلی از ویژگی های مسکن بومی رشت

در ادامه این نشست استاد یار دانشکده معماری و هنر دانشگاه گیلان نیز برخی از خانه های بومی مسکن شهری و به ویژه رشت را معرفی و ویژگی های آن را برشمرد و گفت: یکی از ویژگی های مسکن بومی رشت، عدم بروز تغییرات سریع و در نتیجه استمرار شکلی آنهاست. زیرا شکل مسکن در پی دگرگونی های عوامل اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی و جغرافیایی تحول یافته است.

مژگان خاکپور افزود: در تغییرات جدید، شکل خانه بیشتر از آنکه پیرو خواسته های فردی باشد، حاصل اهداف و خواسته های اجتماع است.

وی تصریح کرد: یافته های تحقیق در خانه های تاریخی رشت نشان می دهد، در کارکرد فضایی، این بخش به افراد کم تحرک تر اختصاص می یابد.

خاکپور ابراز کرد: تفاوت فاحشی در نوع معماری بومی گیلان با نجد ایران وجود دارد و ان این است که اختصاص فضای مجزا با کارکرد اندورنی و بیرونی و فضای سکونت و اختفا برای زنان منتفی است. و حتی الگوی تجاری و اقتصادی رشت که تغییراتی در معماری شهری رشت بوجود اورد، باز نتوانست زن را اندورنی نشین کند و این ریشه در فرهنگ زیستی گیلان دارد که زنان دوشادوش مردان چرخ اقتصاد را می گرداندند.

حفظ بناهای تاریخی دغدغه ای همگانی

کارشناس مسول بناها و محوطه های تاریخی استان نیز در این نشست علمی، چالش های ثبت و حفاظت از خانه های تاریخی را برشمرد و افزود: رطوبت بالای گیلان از یک سو و رشد گیاهان بر بدنه بناهای گیلان که عمدتا از مصالح سلولزی ساخته شده است، باعث ناپایداری و تخریب بنا می شود. به همین دلیل عمر بناهای میراثی گیلان از ۲۰۰سال تجـ*ـاوز نمی کند.

مهدی میرصالحی همچنین گفت: هرچند سازمان میراث فرهنگی با ثبت یک اثر تلاش دارد بنا از تخریب محفوظ بماند، اما محترم شمردن قانون مالکیت خصوصی موجب می شود بسیاری از مالکان خصوصی اجازه ندهند بنایشان ثبت شود.

وی تصریح کرد: تا زمانی که حفظ بناهای تاریخی به عنوان یک مولفه فرهنگی دغدغه همه مسولان و مردم نگردد، هر روز شاهد تخریب بیشتر بناها خواهیم بود و در توسعه شهرها و روستاها، اولویت با خدمات رسانی می شود. و نتیجتا با راه سازی و یا احداث بناهای عام المنفعه ، این بناها در اولویت های بعدی و تخریب می شوند.

میرصالحی ابراز کرد: نیازهای زندگی امروز، چالشی را بوجود آورده که دیگر کسی نمی تواند در بناهای تاریخی زندگی کند و تنها می توان این بنا را حفظ و برای مصالح فرهنگی تغییر کاربری داد.

این مقام مسول، انتصاب مدیران غیر متخصص در سازمان میراث فرهنگی را هم چالشی بزرگ در این سازمان خواند و افزود: وقتی نگاه مدیریت این است که خانه میراثی غدیری رشت بیغوله است و جوابگوی حوزه اداری میراث نیست، دیگر چه انتظاری از مردم و وراثی داریم که به خاطر منافع اقتصادی زمین بنا را مورد توجه قرار داده و با تخریب هویت نیاکان خود برج های چند طبقه بسازند.
کارشناس مسول بناهای تاریخی گیلان، همچنین گفت: در گذشته شهردار بافت تاریخی در شهرهای تاریخی ایران داشتیم و همین امر موجب تغییر نگاه مدیریت شهری می شد . چیزی که اکنون دیگر نیست و خلا ان به شدت احساس می شود.

ضرورت توجه به جنبه درآمدزایی خانه های تاریخی

در بخش دیگری از این نشست نیز عضو هیات علمی پژوهشکده گیلان شناسی نقش خانه های تاریخی را در توسعه گردشگری مهم برشمرد و اظهار کرد: هرچند هرروز ساخت و ساز در شهرها با سرعت بیشتری ادامه دارد ولی خصوصی بودن شهرداری های کشور و نیاز به ایجاد درآمد پایدار موجب می شود به خانه های تاریخی از جنبه درآمدزایی بیشتر توجه کنیم.

روشن بابایی همتی افزود: گیلان پتانسیل بالایی از جهت گردشگری دارد زیرا هم از منابع طبیعی برخوردار است و هم دارای آثار ارزشمندی از دوره صفویه و قاجار است.

وی تصریح کرد: تغییر کاربری این بناها می تواند زمان ماندگاری مسافر را در گیلان افزایش دهد چنانچه خانه بهروزی در قزوین در سال های اخیر به عنوان مهمانپذیر تغییر کاربری یافته است.

بابایی برخی از خانه های تاریخی رشت را برشمرد و گفت: برای هرکدام از این خانه ها می توان تغییر کاربری ویژه ای تعریف کرد و در یک طرح مطالعاتی تغییر کاربری داد.

در این نشست همچنین روبرت واهانیان تبریز، بناهای مذهبی را هم در توسعه گردشگری حایز اهمیت دانست و گفت: متاسفانه در بسیاری از نوسازی بناهای بقعه های مذهبی، میراث فرهنگی مذهبی نیز از بین می رود.
این پژوهشگر افزود: با کمی تغییر نگاه می توان حداقل بخشی از تزیینات موجود در این بقعه ها را که ارزش فرهنگی دارند، از گزند آسیب حفظ و در موزه ها نگهداری کرد.
وی یکی از تزیینات بقعه های گیلان را ضریح های چوبی نفیس خواند و افزود: این ضریح های چوبی که به زیبایی تزیین می شدند و بیانگر هنر صنعتگران ما بودند، متاسفانه در این نوسازی ها نابود و یا مفقود می شود.


کد خبر 4112150

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

گزارش مهر

فاجعه در کمین عمارت «بلدیه» رشت/مدیریت شهری در خواب است

رشت- عمارت تاریخی«بلدیه» با عمری ۹۰ ساله در مرکزی‌ترین نقطه شهر رشت این روزها همچون بمب ساعتی در انتظار فاجعه‌ای است که این عمارت کهنسال را تهدید می‌کند.



خبرگزاری مهر، گروه استان ها- پالیز ایمانی: عمارت بلدیه شهرداری رشت که با الهام از معماری سنت پترزبورگ روسیه توسط «آرتم سرداراف» یک ارمنی روسی مقیم رشت ساخته شد، از سال ۱۳۰۸ در تملک شهرداری این شهر ثبت شده وحالا پس از ۹۰سال، نه تنها تغییر کاربری نیافته بلکه بازدید خبرنگار مهر از بنا نشان می دهد یک فاجعه در کمین عمارت بلدیه است.

بارندگی اخیر، چکه های شدید سقف از یک سو و سیم های برق پراکنده و رها شدن روی لمبه های چوبی، به مثابه یک بمب ساعتی است که با یک اتصال هر لحظه ممکن است کل بنا را به ویرانه ای تبدیل کند.

چگونگی ساخته شدن عمارت بلدیه

به گفته یک رشت پژوه، کلنگ احداث ساختمان اداری بلدیه در سال ۱۳۰۲ خورشیدی در زمان «یاور محمود خان غفاری»، شهردار وقت، به زمین زده شد و مهندسی ارمنی به نام «آرتم سرداراف» - که از ارامنه‌ی روسیه و مقیم شهر رشت بود- کار طراحی و نظارت بر ساخت آن را بر عهده گرفت.

مهندس روبرت واهانیان تبریز به خبرنگار مهر توضیح می دهد: اداره‌ بلدیه از اول فروردین ماه سال یاد شده، «آرتم سرداراف» را به سمت مهندس بلدیه رشت با ماهی ۷۰تومان حقوق استخدام کرد تا وی هفته‌ای سه روز در بلدیه شعبه ساختمان(یعنی واحد عمران شهرداری) برای انجام وظایف حاضر شود.

چهارم اردیبهشت ماه ۱۳۰۵ خورشیدی عمارت بلدیه با یک برج دیدبانی به صورت نیمه کاره افتتاح و دو ماه بعد از تکمیل نهایی، ساختمان اداری شهرداری رشت به مکان تازه تاسیس خود منتقل شد.
وی ادامه می دهد: سال ۱۳۰۸ در برج دیدهبانی تغییراتی رخ داد. در همان سال با یک فراخوان، چهار ساعت بالای برج قرار گرفت و دو کلید متقاطع به سمت پایین همراه با دو گلدان بر روی عمارت شهرداری نقش بست و بالکنی هم برای سخنرانی ها به برج اضافه شد.

زلزله رودبار و تخریب عمارت بلدیه

۶۴سال بعد از تاسیس، زلزله مهیب رودبار، برج ساعت را فروریخت. شدت آوار به حدی بود که ستون های برج بر پاگرد پله های دو طرف داخل بنا ریخت و ساعت های آلمانی برج در آوار برداری ناپدید شد. آن زمان با نظارت سازمان میراث فرهنگی، عمارت بلدیه با نظارت «روبرت واهانیان» مرمت شد.

آنگونه که وی توضیح می دهد، با الگوبرداری و کشیدن طرح های گلدان و کلید، برج بلدیه همانند اصل بنا مرمت و به جای ساعت های آلمانی چهار ساعت ژاپنی بالای برج رفت تا اهمیت زمان را به مردم یادآور شود.

واهانیان توضیح می دهد که برای استحکام برج، چهارستون آهنی در چهار طرف برج جانمایی و برای جلوگیری از تجمع آب باران، از بالای برج دو لوله بلند ناودان تا پایین بنا کشیده شد تا کل عمارت از رطوبت مصون بماند.

زلزله دوم و مرمت های غیر اصولی
آبان ماه سال گذشته، یک بار دیگر این بنای فاخر مورد تخریب قرار گرفت. تخریبی که آسیب های آن هر روز بیشتر خود را نشان می دهد.

سال گذشته شهرداری رشت لایحه ای تحت عنوان بازآفرینی ساختمان تاریخی بلدیه به شورا ارسال کرد تا عمارت را مرمت کند. هرچند در بودجه مصوب شده بود که پروژه های بازآفرینی می باید با اعتبار دولتی هزینه شود ولی، شورای شهر رشت ۲۰ میلیارد تومان اعتبار برای مرمت و احیای عمارت بلدیه تخصیص داد.

پروژه ، به یک شرکت غیر بومی واگذار شد و این شرکت در یک طرح عجولانه و بدون اخذ مجوز از سازمان میراث فرهنگی بازآفرینی بنا را آغاز کرد. اما با مداخله میراث فرهنگی گیلان، جلوی ادامه پروژه گرفته شد.

آبان ماه سال گذشته، معاون وقت سازمان میراث فرهنگی با حضور در صحن شورا، متذکر شد که بارها به شهرداری اعلام کرده که طرح شرکت مذکور، فاقد نگاه میراثی است و بسیار ناپخته طراحی شده است.

محمدرضا باقریان یادآور شده بود که طبق دستور العمل ابلاغ شده، طرح مرمت هر بنای میراثی می باید ابتدا در سازمان میراث فرهنگی کشور تایید و سپس اجرا شود.

با این حال سازمان میراث گیلان اعلام آمادگی کرد که حاضر است نواقص طرح را برطرف و با نظارت میراث عمارت بلدیه مرمت شود. مرمتی که هیچ گاه به سرانجام نرسید.

اکنون به جای برخی از درهای اصیل این بنا، درهای جدید قهوه ای رنگ با شیشه های شکسته جا خوش کرده است و از سرنوشت درهای قبلی هم خبری نیست و یکی از سالن های طبقه پایین، محل دپوی لوازم اداری مستهلک شده است.

فاجعه در کمین نماد شهر رشت
اکنون اما خطر از سقف، بنا را تهدید می کند. سیم های برق دپو شده و بی نظم در زیر شیروانی و بالای برج ریخته شده و رطوبت بالای ساختمان و نمی که با بارندگی های اخیر شدت یافته، هر لحظه فاجعه اتصال سیم کشی و آتش سوزی این بنا را تهدید می کند.

دیوارهای طبقه پایین تا نیمه رطوبت زده و طاق های زیر برج ساعت، ترک برداشته و در برخی از اتاق های طبقه بالا، آب از سقف چکه می کند.

بازدید خبرنگار مهر از زیر شیروانی و برج، عمق فاجعه را گزارش می دهد. چوب های ۹۰ساله پوسیده ، سیم های برقی که افشان و پراکنده و تنها با نوار چسب اتصالات را نگه داشته است و آب بارانی که از شیروانی چکه می کند و لگن هایی که برای جمع آوری آب روی لمبه های پوسیده قرار گرفته است. روشنایی برق زیر شیروانی قطع شده و هواکش هایی که زیر شیروانی برای خروج رطوبت تعبیه شده، از کار افتاده است.
از زیر سقف، پله مارپیچی به برج ساعت می رود. برجی که انتهای آن محل لانه زنبورهاست. در تمام مسیر داخلی برج، شدت رطوبت به حدی است که پنجره های چوبی برج را پوسانده و دیوارهای برج تبله کرده است.

وسط برج، شکاف گردی است که به گفته واهانیان محل استقرار بلند گو بوده اما اکنون در انتهای برج، شیشه های پنجره برج را در حد وسیع برش داده اند تا چهار عدد بلندگو مستقر شود.

حالا همین شیشه های باز و شکسته نیز محلی برای هجوم رده باران به داخل برج شده است. چند بلندگوی مستهلک نیز در فضای میانی برج رها شده است.

با اینکه چهار نور افکن جدید در فضای باز برج تعبیه شده، نورافکن های سنگین و قدیمی دوران رضا ساغری (شهردار ۱۳۸۵-۱۳۸۶)، در فضای کوچک بالای برج بلااستفاده رها شده است.

دراین فضا، ناودانی که محل خروج آب است، از انباشت سیم های نور افکن مسدود شده و سیم هایی که اگر اندکی بدون پوشش رها شده باشد، در زمان بارندگی یک فاجعه ایجاد می کند.

بنایی که باید موزه مردم شناسی گیلان می شد
کارشناس مسئول ثبت بناهای میراثی گیلان، درباره این بنای فاخر به خبرنگار مهر می گوید: عمارت بلدیه از معدود بناهایی است که هنوز عمر آن بنا به نیمه نرسیده، در تاریخ ۲۶ آذر ۱۳۵۶ به شماره‌ی ۱۵۱۶ در فهرست بناهای میراثی کشور ثبت شد.
مهدی میرصالحی می افزاید: عمارت بلدیه در زمان ثبت، مصوب شده بود که به عنوان موزه مردم شناسی بلدیه گیلان تغییر کاربری دهد، اتفاقی که در عمارت بلدیه تبریز رخ داد. همچنین برخی تلاش کردند که یکی از طبقات به عنوان موزه هنرهای معاصر تغییر کاربری یابد و به همین منظور وزارت فرهنگ وقت، تابلوهایی را از نقاشان بنام گیلان از جمله آیدین آغداشلو و حسین محجوبی و... خریداری کرد. ولی تا کنون عمارت بلدیه موزه نشده است و تابلوها نیز در بایگانی وزارت ارشاد خاک می خورد.

وی با اشاره به تعدد بناهای ثبت شده در استان و محدودیت بودجه این سازمان، تاکید می کند: سازمان میراث فرهنگی برای آنکه یک بنای میراثی از گزند تخریب و آسیب حفظ بماند، بنا را در فهرست بناهای میراثی کشور ثبت می کند. ولی وظیفه حفظ و نگداری این بناها قانونا بر عهده مالک است.

میرصالحی همچنین یادآور می شود: طرحی که شرکت پل شیر برای مرمت بنای بلدیه ارایه داده بود، فاقد نگاه کارشناسی بود و به همین دلیل سال گذشته سازمان میراث فرهنگی جلوی ادامه کار را گرفت.

این مقام مسئول در پاسخ به وضعیت فعلی عمارت بلدیه ابراز می کند: بازدیدهای دوره ای توسط یگان حفاظت میراث صورت می گیرد. در بازدیدی که روزهای اخیر صورت گرفت، به شهرداری اخطار داده شد که وضعیت سیم کشی های بنا را بررسی و به لحاظ ایمنی از بنا رفع خطر کند.

در شرایط کنونی باید پرسید، شهرداری به عنوان مالک چهاربنای شاخص تاریخی در شهر رشت، تا چه اندازه از وضعیت نگه داشت و ایمنی این بناها با خبر است؟ اکنون مشخص شده عمارت بلدیه به عنوان شاخص ترین بنای مرکز استان در شرایط ناایمن بسر می برد و هر لحظه ممکن است یک فاجعه میراثی و حتی انسانی در مرکز رشت رخ دهد.


کد خبر 4109741

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

عضو شورای اسلامی شهر مشهد عنوان کرد؛

تلاش برای عمران و آبادانی منطقه تاریخی «توس»

مشهد-عضو شورای اسلامی شهر مشهد گفت: تلاش می کنیم در دوره جدید فعالیت شورای اسلامی شهر مشهد به آبادانی منطقه تاریخی توس توجه ویژه ای داشته باشیم.



به گزارش خبرنگار مهر، امیر شهلا سه شنبه شب در گفتگو با رادیو خراسان اظهارکرد: اعضای شورای پنجم شهر مشهد به صورت جدی موضوع بازسازی و نوسازی آرامگاه فردوسی و شهر تاریخی توس را دنبال می کنند و در این راستا اقدام به ایجاد کمیسیون ویژه ای در شورا کرده اند.

وی افزود: طرح جامعه منطقه تاریخی توس در دست تهیه است و هم اکنون در مرحله اجرای مطالعات هستیم و پیمانکار آن نیز انتخاب شده است.

عضو شورای اسلامی شهر مشهد تاکید کرد: مقام معظم رهبری ۲۱ سال قبل در بازدید از آرامگاه فردوسی و محدوده طوس بر اهمیت ویژه بازسازی و نوسازی این آرامگاه و محدوده تاریخی این منطقه تاکید داشتند که متاسفانه طی سال های گذشته این امر محقق نشده است.

شهلا خاطرنشان کرد: به دنبال تدوین نقشه عمران برای منطقه توس هستیم و با وجود اینکه محدوده توس تحت نظر شهرداری منطقه ۱۲ مشهد است اما میراث فرهنگی نیز باید ورود یابد .

وی در ادامه به بحث تحقق مدیریت واحد شهری اشاره کرد و اظهارکرد: لایحه مدیریت شهری از سوی وزارت کشور و در قالب لایحه به مجلس شورای اسلامی ارجاع داده شده است که تصویب این لایحه سبب تصمیم گیری موثر نمایندگان مردم در شورای شهر خواهدشد.

عضو شورای اسلامی شهر مشهد تصریح کرد: به دنبال برندسازی در مشهدمقدس هستیم و این شهر باید به عنوان شهری فرامنطقه ای معرفی شود.


کد خبر 4109617

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

رئیس پایگاه میراث فرهنگی گیلان:

«دیولونه»شاندرمن به جا مانده از عصر آهن/کاوش ها همچنان ادامه دارد

رشت- رئیس پایگاه میراث فرهنگی گیلان از کشف یک محوطه باستانی در «دیولونه» بخش شاندرمن شهرستان ماسال خبر داد و گفت: قدمت این محوطه باستانی به هزاره اول قبل از میلاد باز می گردد.



به گزارش خبرنگار مهر، مجید کوهی صبح دوشنبه در جمع خبرنگاران اظهار کرد: محوطه باستانی دیولونه در بخش شاندرمن شهرستان ماسال واقع شده و بر اساس کاوش هایی که تا به امروز صورت گرفته، قدمت آن به عصر آهن باز می گردد.

وی افزود: از این محوطه باستانی در بررسی های اولیه، دیواره های سنگی، سازه ها و کوره های فلزی و ظروف سفالی کشف شده است.

رئیس پایگاه میراث فرهنگی گیلان اعلام کرد: نخستین فصل کاوش این محوطه باستانی تا ۲۸ مهر ادامه دارد.

کوهی با بیان اینکه قدمت محموطه باستانی کشف شده به هزاره اول قبل از میلاد بر می گردد، گفت: وسعت منطقه در حال کاوش دیولونه ماسال بیش از دو هکتار است.

کد خبر 4108619

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

شناسایی شواهدی از استقرار کوتاه مدت دوره نوسنگی در گنج دره

شواهدی از استقراری کوتاه مدت در اطراف تپه گنج دره که به نظر می رسد مربوط به دوره نوسنگی بی سفال و جدیدتر از استقرار موجود در خود تپه باشد، شناسایی شد.



به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حجت دارابی، سرپرست فصل اول کاوش لایه نگاری و تعیین عرصه و حریم تپه گنج دره هرسین در کرمانشاه با اعلام این خبر گفت: این کاوش با هدف بازنگری تاریخ استقرار محوطه و کسب اطلاعاتی از شروع کشاورزی و دامپروری در زاگرس مرکزی انجام شد.

او افزود: این کاوش متکی بر ایجاد یک برش لایه نگاری در بالای تپه و همجوار با محل کاوشهای قبلی فیلیپ اسمیت کانادایی بود.

دارابی در ادامه از کاوش حدود ۲ متر از نهشته های بالایی محوطه در این لایه نگاری خبر داد که منجر به شناسایی و ثبت بقایای معماری از خشت و چینه شد.

به گفته این باستان شناس، در بخش زیرین برش لایه نگاری ضمن کشف بقایای فضاهای معماری با قطعات شاخ و جمجمه حیوانات در داخل آنها کاوش با هدف مطالعه شروع استقرار در محوطه انجام شد و در همین حال لایهنگاری در تپه گنجدره اتمام نیافته است.

او با اشاره به حفر گمانه ای در کناره غربی تپه با هدف دستیابی به مدارکی از لایه (لایه موسوم به E) از شناسایی سه فاز استقراری خبر داد.

دارابی از نکات قابل توجه در کاوش گنج دره به شناسایی شواهدی از استقراری کوتاهمدت در پیرامون تپه اشاره کرد که به نظر میرسد مربوط به دوره نوسنگی بی سفال و جدیدتر از استقرار موجود در خود تپه باشد.

او با بیان این نکته که این شواهد طی گمانهزنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم به دست آمده، گفت: با این اوصاف، عرصه تپه گنجدره نه فقط خود محدوده ظاهری آن (۱۳۰۰ متر مربع) بوده، بلکه با توجه به نتایج گمانه ها به کمتر از یک هکتار میرسد.

وی در ادامه از ایجاد یک گمانه در پناهگاه مجاور تپه تا عمق حدود ۲ متری برای دستیابی به شواهدی احتمالی از دورههای قدیمتر از گنجدره، نیز خبرداد که ظاهرا حاوی بقایای دوران پارینه سنگی است.

او افزود: به دلیل پیچیدگی لایهنگاری تپهگنجدره و حجم بسیار بالای بقایای معماری در آن، کاوش در این محوطه به کندی پیش میرود و امید است با اتمام لایهنگاری بتوان در آینده به اهداف پژوهشی مورد نظر رسید.

براساس تفاهم نامه مشترک بین دانشگاه رازی، دانشگاه کپنهاگ و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، طرح بازنگری لایه نگاری تپه گنجدره هرسین و همچنین تعیین عرصه آن به سرپرستی دکتر حجت دارابی و دکتر توبیاس ریشتر انجام یافت. مجوز فصل اول کاوش لایه نگاری و تعیین عرصه و حریم گنج دره هرسین توسط ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده بود.


کد خبر 4108563

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

گورستانی از دوره اشکانی/شواهدی از تدفین خمره ای در املش کشف شد

رشت- سرپرست معاونت میراث فرهنگی گیلان از کشف شواهدی مبنی بر تدفین های خمره ای دوره اشکانی در سومین فصل از پژوهش های باستان شناختی گورستان لیارسنگ بن شیرچاک شهرستان املش خبر داد.



به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری گیلان؛ ولی جهانی در تشریح این خبر اظهار داشت:محوطه باستانی لیارسنگ بن در نزدیکی روستای شیرچاک از توابع بخش رانکوه شهرستان املش قرار دارد که در سال ۱۳۹۲ شناسایی و در سال ۱۳۹۳ با هدف تعیین عرصه و حریم،مورد گمانه زنی قرار گرفت.

وی با بیان اینکه در فصل دوم این پژوهش ها طی سال ۱۳۹۵،کاوش در ۸ ترانشه با هدف نجات بخشی این گورستان باستانی به انجام رسید،اذعان داشت:ماحصل این کاوش ها شناسایی ۲۴ گور از انواع دخمه ها و چاله های متعلق به ادوار اشکانی و ساسانی بود.

جهانی به سومین فصل از پژوهش های میدانی گورستان باستانی لیارسنگ بن شیرچاک در شهریور ۱۳۹۶ اشاره کرد و افزود:با کاوش در سه ترانشه در ابعاد مختلف آثار ارزشمندی مرتبط با اواسط دوره اشکانی تا اوایل دوران ساسانی یافت شد که در این میان یکی از انواع جالب سنت تدفین دوره اشکانی که پیش از این در گیلان از محوطه های کلورز و قلعه کوتی دیلمان گزارش شده، در محوطه مذکور مورد شناسایی قرار گرفت.

سرپرست کاوش های باستان شناسی در این گورستان باستانی، با اشاره به اینکه تاکنون و در مجموع سه فصل کاوش باستان شناختی۴۸ گور مورد شناسایی قرار گرفته است؛ بیان داشت: در سومین فصل از کاوش های باستان شناسی در یکی از کارگاه ها بقایای یک تدفین خمره ای متعلق به فرد خردسال مورد شناسایی قرار گرفته که به دلیل ظرافت اندام ها و سن کم متوفی،آسیب زیادی به اسکلت وارد شده؛اما گونه شناسی اشیاء دفن شده در داخل چاله گور قدمت آن را همزمان با دوره اشکانی نشان می دهد.

سرپرست معاونت میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری گیلان خاطرنشان کرد:در دومین فصل از کاوش های باستان شناختی این محوطه نیز ۵ خمره دیگر به همراه اشیائی که در مجاورتشان دفن شده بود به دست آمد که هیچ گونه شواهدی از بقایای اسکلت انسانی در داخل آنها مشاهده نشده بود.

جهانی در پایان با اشاره به اینکه پیش از این نزدیکترین حوزه جغرافیایی به گیلان که تدفین های نوع خمره ای از آن گزارش شده،گِرمی دشت مغان بوده خاطرنشان کرد:به همین جهت داده های مکشوفه از کاوش در گورستان باستانی لیارسنگ بن به لحاظ پژوهش های باستان شناختی کرانه های شمالی حوزه فرهنگی البرز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.


کد خبر 4108470