2800 Year old Kiss found in Hasanlu, Iran ‘The Lovers’ from 1972 season at Hasanlu Hasanlu is an archaeological excavation site in Iran, Western Azerbaijan, Solduz Valley. Theses skeletons were found in a Bin with no objects. The only feature is a stone slab under the head of the skeleton on the left hand side (SK335). Penn Museum Image
بودجه مجلس شورای ملی برای سال 1308 ش، در بهمن ماه سال 1307 توسط کارپرداز مجلس که آن زمان کیخسرو شاهرخ بوده ضمن نامه ای همراه با هزینه دیگر بخش های دولتی تقدیم مجلس شده است.
در این بخش جزئیات هزینه های مجلس شورا محاسبه هزینه تمام بخش ها بر اساس قران محاسبه و اعلام شده است.
در این اوراق علاوه بر هزینه ها، دقیقا می توان بخش های مختلف مجلس و کارمندانی را که در هر قسمت کار می کرده اند بدست آورد.
هزینه یک سال مجلس از نماینده تا تمامی کارمندان و به خصوص مطبعه مجلس که 105 کارمندان و کارگر داشته جمعا مبلغ 6963920 ریال یعنی ششصد و نود و شش هزار و نهصد و بیست تومان یعنی کمتر از هفتصد هزار تومان بوده است.
هزینه یا به عبارتی حقوق 136 نماینده مجلس جمعا 493 هزار و دویست تومان بوده است.
در جدول اول، حقوق نمایندگان، مصارف ماهیانه، کارکنان مطبعه و مصارف و اثاثیه به تفکیک بیان شده و در صفحات بعد جزئیات آن درج شده است.
در سال 1308 برای کتابخانه یک مدیر، یک معاون و دو عضو در نظر گرفته شده بوده و جمعا چهار کارمند داشته است. حقوق یک سال مدیر 1968 تومان، معاون 1104 تومان و دو کارمند جمعا 1008 تومان بوده است.
بخش مطبعه مجلس یکی از پررونق ترین قسمت های مجلس بوده و چنان که می دانیم مطبعه مجلس روزگاری بهترین چاپخانه تهران بوده است. این اهمیت به اندازه ای بود که وقتی در تیرماه 1311 ولیعهد کشور سعودی به ایران آمد، او را به مطبعه مجلس آوردند تا آنجا را مورد بازدید قرار دهد. (روزنامه اطلاعات 14 تیرماه 1311).
مطبعه مجلس در این بودجه نامه، شامل بخش های مختلفی است که از آن جمله یک مدیر فنی تبعه آلمان داشته است.
قسمت گرآور سازی، الکتریک، ماشیخانه، حروفچینی، فرم بندی، صحافی، قسمت ماشینهای چاپ برجسته از بخش های مختلف مطبعه مجلس بوده است.
مکه در 130 سال پیش + مجموعه عکس
"کریستین اسنوک هورگرون" روزنامه نگار، محقق و شرق شناس هلندی که در سال 1884 به سرزمین وحی سفر کرد قدیمی ترین عکس ها از خانه خدا و سرزمین وحی را عکاسی کرده است.
او تحصیل کرده رشته الهیات در دانشگاه "لیدن" تا درجه دکتری علاقمند به فرهنگ اسلام و مسلط به زبان عربی بود. علاقه و کنجکاوی او درباره فرهنگ اسلام باعث شد وی از سال 1884 و از طریق دولت عثمانی به عربستان سفر کند و به مشاهده و تحقیق در زمینه دین اسلام بپردازد. با این حال بسیاری وی را مامور و جاسوس دولت استعماری هلند می دانستند.
فعالیت های وی در عربستان پس از چندی با حساسیت مواجه شد و پس از چندی به اتهام سرقت یک اثر تاریخی تحت پیگرد قرار گرفت و مجبور به ترک عربستان شد.
مجموعه عکس ها و صداهای ضبط شده از سفر وی به مکه اکنون در کتابخانه دانشگاه لیدن نگهداری می شود و تعدادی از آنها در فضای مجازی منتشر است. عکس های مجموعه مصور او از سرزمین وحی شامل حرکت کاروان های زیارتی به سمت خانه خدا، پرتره زائران و نماهایی از خانه خدا است. (سایت فرارو)
دولت هخامنشی 522 سال قبل از میلاد مسیح به عنوان نختسین دولت در تاریخ جهان اقدام به صدور لوح های سفر کرد و شهربانان 30 گانه در ایران اقدام به صدور گذرنامه می کردند و پس از پایان سفر لوحه در ایگانی مرکزی دولت پاسارگاد نگهداری می شده است.
بعد از کشف لوحه های مذکور شمخص شد که در این اسناد، نام مسافر و تعداد همراهان، مبدا و مقصد و خط مسیر مسافر به دقت مشخص می شده و شهربان هرناحیه آن را معرفی کرده است.
در دوران متاخر در سال 867 میلادی گذرنامه ای از طرف امیر سلمان شهریاری از امیران محلی جنوب ایتالیا جهت احدی از میسیونرهای مذهبی که به شکورهای اسلامی سفر می کرده صادر شده است.
از قرن شانزدهم با گستر ارتباط و روابط سیـاس*ـی دولت ها صدور گذرنامه و مدارک سفری متداول شد، در انقلاب فرانسه و سال هزار و 789 گذرنامه بر اساس تکیه به آزادی های فردی لغو شد، لیکن بنا به ضرورت مجدداد دوباره برقرار شد.
در قزن نوزدهم تعداد دولت هایی که از افراد خارجی برای ورود به کشورشان گذرنامه طلب میک ردند اندک بود وی پس از جنگ جهانی اول تقریبا تمام کشورهای دنیا پاسپورت را جز ضروریات مسافرت اشخاص بیگانه می دانستند و از ورود افراد بدون برگه هویت در حکم گذرنامه جلوگیری می کردند.
در قرن نوزدهم اولین اسناد سفری در ایران به نام های تذکره در دو نوع صادر می شد که در نوع اول به نام تذکره مرور در تاریخ صدور آن یعنی هزار و 330 هجری قمری در آن نام و نام پدر و لقب فرد مسافر درج شده و به وسیله آن مقصد و راه عبور مشخص شده است مدت اعتبار آن یکسال و در صورت مراجعه مسافر به ایران از اعتبار ساقط می شده است.
نحوه کنترل ورود و خروج مسافر در آن به درستی مشخص نیست در نوع دوم تذکره صادره که به نام تذکره اقامت اطلاق می شد به غیر از موارد فوق دو نوع شهادت نامه دولتی نیز صادر می شد که در یکی از این شهادت نامه های محصلین دولتی ضمن الصاق عکس محصل مورد نظر برگه به امضا رییس کل تشکیلات نظامیه می رسیده است.
با تصویب قانون گذرنامه در سال 1312 شمسی گذرنامه به صورت دفتر چرای و به طور کلبی به دو نوع گذرنامه عادی و غیر تقسیم شد.
در طول سالیان متمادی گذرنامه از نظر کیفی تغییرات جزئی داشت لیکن با توجه به روند با شعاب تکنولوژی این نیاز احساس شد که مکانیسم صدور گذرنامه هم گام با گسترش فنون پیشرفته تحول یابد بنابراین در سال 1383 با تکیه بر دانش و علوم ارتباطات و آخرین تکنولوژی روز دنیا گذرنامه های جدید در غالب طرح جامعه گذرنامه به مردم معرفی شود که هر گذرنامه از ضریب امنیتی بالایی برخوردار است.
تذکره (گذرنامه) ایرانی دوران قاجار (ناصر الدین شاه)، ۱۲۶۴ شمسی (۱۸۸۵ میلادی)
تذکره (گذرنامه) ایرانی دوران قاجار (احمد شاه)، ۱۲۹۰ شمسی (۱۹۱۱ میلادی)
گذرنامه ی دولت شاهنشاهی ایران، صادره در تاریخ ۱۳۲۱ شمسی (۱۹۴۲ میلادی)
گذرنامه ی دیپلماتیک دولت شاهنشاهی ایران، صادره به تاریخ ۸ آبان ۱۳۳۴ شمسی (۱۹۵۶ میلادی)
این مهر توسط پادشاهان هخامنشی مورد استفاده قرار می گرفت. گردن از طلا ساخته شده است و قسمت بالای آن دو سر شیر که با لاجورد آراسته شده قدمت پانصد سال قبل از میلاد مسیح است . این مهر برای احکام حکومتی زده میشد و از اعتبار خاصی نزد فرماندهان و دولتیان برخوردار بود.