شعر وصف علی

[bombak]

یكبار نه دوبار نه بار دگر شنید

از بس كه آیه‏هاى على دلنواز بود

تفریح خردسالی او خلق آدم است

این مرد در طفولیتش خاك باز بود

 

[bombak]

منم یهودی این شهر، شهر بی دردی

منم یهودی این شهر، شهر نامردی

منم یهودی این شهر، شهر دلتنگی

جدا از این همه مردم، جماعتی سنگی

 

[bombak]

هر کس بِکَند چاه برای شـــــــــیعه

تا روز ابد خودش تَهِ آن چاه است

تا کور شود هر آنکه نتواند دید

در مذهب حق علی ولی الله است

 

[bombak]

باعطـــــای توچه کم در روزگار

باولای توچه غـــــم در روز زار

تاکه می بستی به پهلوذوالفقـــــــار

می گسست از دشمنان تو فـــــــقار

 

[bombak]

وقتی خدا به خلقت هستی اراده کرد

توحید را به صورت یک مرد ساده کرد

از اسم مستعار خودش استفاده کرد

کل صفات را روی اسمش پیاده کرد

 

[bombak]

هر سرخ و سیاهی که شقایق نشود

هر کس که پِی اش آمده لایق نشود

مولاست ، اگر به سنگ هم زل بزند

آن سنگ محال است که عاشق نشود

 

[bombak]

آفریده شدم برای علی

تا بیفتم به دست و پای علی

اینکه ما از چه آفریده شدیم

علتش هست خاک پای علی

 

[bombak]

قسمتم نیست بال و پر بدهند

به من از آن طرف خبر بدهند

جگرم را وسط گذاشته ام

به همه گفته ام نظر بدهند

 

[bombak]

من اشک به خون تپیده ام یا مولا

از چشم غمت چکیده ام یا مولا

گفتند : چرا مرید راهت شده ام ؟

از بس که یزید دیده ام یا مولا

 

[bombak]

احمد زند آیا نفسی غیر علی ... ؟ نه

بالا برود دست کسی غیر علی ... ؟ نه

"من کنتُ" که بر حیدر کرار رسیده است

حقّ است و سرانجام به حقدار رسیده است