- عضویت
- 2016/11/28
- ارسالی ها
- 4,013
- امتیاز واکنش
- 9,544
- امتیاز
- 746
این شعر خطاب به آنانی است که در بزرگی معلمان و ولی نعمت های خودشان را از یاد می برند
و زمانی که به جاه و مقامی می رسند زحمات مربیان و پیشکسوتان خودشان را فراموش کرده
و در حق آنها بی مهری می کنند .
باغبان
در باغ تو گل وا شده، از باغبانی دیگر است
زیبایی ویرانه ات از نکته دانی دیگر است
فرهاد بودم کوه بود ، من راه بر کوهت زدم
این راه هموار تو از کوی و مکانی دیگر است
دیوار ما کوتاه بود ، کوتاهتر هم می شود
دیوار تو بالا شده ، از نردبانی دیگر است
در را مبند ای باغبان ، زیرا نمی دانی هنوز
فردا نیازت بیشتر بر دوستانی دیگر است
این روزها پایان شود از همدلی غافل مشو
این باغ مهرش بیشتر بر باغبانی دیگر است
محمد علی رستمی
و زمانی که به جاه و مقامی می رسند زحمات مربیان و پیشکسوتان خودشان را فراموش کرده
و در حق آنها بی مهری می کنند .
باغبان
در باغ تو گل وا شده، از باغبانی دیگر است
زیبایی ویرانه ات از نکته دانی دیگر است
فرهاد بودم کوه بود ، من راه بر کوهت زدم
این راه هموار تو از کوی و مکانی دیگر است
دیوار ما کوتاه بود ، کوتاهتر هم می شود
دیوار تو بالا شده ، از نردبانی دیگر است
در را مبند ای باغبان ، زیرا نمی دانی هنوز
فردا نیازت بیشتر بر دوستانی دیگر است
این روزها پایان شود از همدلی غافل مشو
این باغ مهرش بیشتر بر باغبانی دیگر است
محمد علی رستمی