شعر اشعار قهار عاصی

[آیدا.ف]

یار از وطن خویش فرای شد و رفت
از ده و دیارش متواری شد و رفت
بر مزرعه و دهکده و باغچهاش
از آتش خون گلوله باری شد و رفت

 

[آیدا.ف]

رفتی و کسی نکرد غمخواره گیت
رفتی و کسی ندید بیچارهگیت
ای یار پس از تو دیگران هم رفتند
من ماندم و درد تلخ آوارهگیت

 

[آیدا.ف]

هر تن که زجمع انجمن میشکند
والله کمرو بازوی من میشکند
سر تا قدم از هزار جا میشکنم
هر شاخه گلی که زین چمن میشکند

 

[آیدا.ف]

آتش صبر و روزگاران همه سنگ
ما پای شکسته رهگذاران همه سنگ
نقشی همه انتظار و چشمی همه آب
شهری همه درد و شهرداران همه سنگ

 

[آیدا.ف]

ما بلبل و فصلها زمستان اینجا
ما نغمه و روزگار ویران اینجا
ما عاشق و درد بیبهاری در باغ
ما خامش و خانه آتشستان اینجا

 

[آیدا.ف]

ای دشت تهیی بته کنانت چه شدند
چوپان بچههای نوجوانت چه شدند
ای بستر خاکتودء خاطرهها
یاران قدیم همزبانت چه شدند

 

[آیدا.ف]

وقتی که شب از نیمه شدن میگذرد
ویران شدن قریه ز من میگذرد
از جو و جرش گفته تا پلوانش
اندر نظرم گور و کفن میگذرد

 

[آیدا.ف]

وقتی که برادران زجان میگذرند
مردانه زهفت آسمان میگذرند
تابوت عزیزان به سر شانۀشان
فریادی و شیپور زنان میگذرند

 

[آیدا.ف]

تا ژندۀ عشق حق بر افروختهایم
از مخمل خون به تن کفن ساختهایم
ما مفت نه سهم میبریم از خورشید
دامن دامن ستاره پرداختهایم

دانلود رمان های عاشقانه

 

[آیدا.ف]

تا دامن آفتاب بر چنگ من است
با هر چه شب است و تیرهگی جنگ من است
نی گفتن و خودسری که عیبش دانی
اوج هنر و کمال فرهنگ من است

دانلود رمان های عاشقانه