شعر اشعار * فرهاد حسن زاده*

[Anisa.Gh]

شاید روزی پنجره را ببیندم

و تصویر تو بماند

آنجا

پشت پنجره

کنار کلاغ‌هایی که روی سیم

سال‌هاست در انتظار عکاس

لبخند می‌زنند

شاید...

 

[Anisa.Gh]

گشتم نبود...

پیدا نمی‌شود

چیزهایی پنهان است و من می‌دانم

پیدا نمی‌شود

روزهایی که با موهای سپید هم‌اندازه است

پیدا نمی‌شود

طعم کودکیِ خرما با هسته‌های فلسفی‌اش

پیدا نمی‌شود

پرنده‌ای که دنبال صدای جیرجیر چرخ‌وفلک تیر خورد

پیدا نمی‌شود

روح عکسی که لای کتاب دینی افسرد

آه، پیدا نمی‌شود

پیدا نمی‌شود و من پنهان شده‌ام

میان این حس عجیبی که می‌دانم

هیچ جای دنیا پیدا نمی‌شود

 

[Anisa.Gh]

امسال...

مدادم

جوانه زده امسال

مثل گندم

مثل ماش

کنار سفره‌ی هفت سین

تو هم بودی ای کاش!

 

[Anisa.Gh]

شعر بی نقطه....


سوار شو!
این قطار همان است که باید می‌بود


همان که بایست تو را به من می‌رساند


از پس سا‌ل‌ها تاخیر و... تردید و... ترمز


همان که ویرگولی چرخ‌هایش را به تردید واداشت


سوار شو!


تو همانی که باید می‌بودی


نوشداروی شیرین سال‌های تلخ و تردید و تاخیر


حالا مثل همیشه


آغـ*ـوش ایستگاه باز است


و می‌دانم که می‌دانی


جمله‌های عاشقانه‌ ویرگول ندارند


و شعرهای ما بی‌نقطه تمام می‌شوند

 

[Anisa.Gh]

هستی؟؟


دوباره صدایم کن


دوباره که باشم


و بگویم با اشک


با اشک و شک:


«هستم.»


دوباره صدایم کن


خدا را چه دیدی

شاید این دفعه باشم

 

[Anisa.Gh]

شعری تکراری...


كمي باران براي گونه‌هايت مي‌فرستم

كمي هم از سرانگشتان خيسم

براي چتر موهاي سياهت

نگو دير است باران

هواي گريه دارم...

 

[Anisa.Gh]

سیب...


بالاترين شاخه


خورشيد را مي‌بوسد


لبش تب‌خال مي‌زند...


و سيب متولد مي‌شود

 

[Anisa.Gh]

دوباره...


بيا دوباره كلاغ شويم


بال در بال هم


نقطه‌اي سياه


بر بوم بي‌كران برف

 

[Anisa.Gh]

گـ ـناه...


پنجشنبه خدا خوابيده بود


و من گـ ـناه كوچكي كردم


به شما گفتم: «تو»

 

[Anisa.Gh]

صبر...

احساس می‌کنم می‌توانم

تمام شیشه‌های شکسته را بچسبانم

تمام شیشه‌های شکسته‌ای که

سنگ آشوب تو شکست

به شفای دست‌های من شک نکن!