شعر اشعار امیر معزی

^Venus^ · 2017/08/19

هر چند که بر زمانه فرمان من است

فرمان تو بر تن و دل و جان من است

سلطان منم و عشق تو سلطان من است

من زان تو ام همه جهان زان من است

^Venus^ · 2017/08/19

مخلوق فراوان است الله یکی است

وانجا که حقیقت است درگاه یکی است

هستند ستارگان بسی‌، ماه یکی است

بسیار ملک هست‌، ملکشاه یکی است

^Venus^ · 2017/08/19

دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست

داند به‌ یقین که خوب و درخور دادست

سنجر که وزارت به مظفر دادست

شک نیست که حق به‌ دست حقور دادست

^Venus^ · 2017/08/19

نور ملک ای ملک به نام تو درست

دور فلک ای ملک به دام تو درست

کان ظفر ای ملک به‌ کام تو درست

جان طرب ای ملک به جام تو درست

^Venus^ · 2017/08/19

آتش تیغی و تا به محشر تف توست

باران صفتی و هفت‌کشور صف توست

جم دولتی و قوام دین آصف توست

دریاکفی و همه جهان درکف توست

^Venus^ · 2017/08/19

ای شاه دل روشن تو جوشن توست

عالم شده روشن از دل روشن توست

پریدن جبریل به پیرامن توست

صید ملک‌الموت سر دشمن توست

^Venus^ · 2017/08/19

ای یار چو روزگار یار من و توست

بس کس که حسود روزگار من و توست

این باده که اندوه‌گسار من و توست

برگیر و بیا که ‌کار کار من و توست

^Venus^ · 2017/08/19

دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست

وین دل‌که مرا داد به تو غافل نیست

از دولت و دل هر چه رود باطل نیست

بی‌دولت و دل مراد کس حاصل نیست

^Venus^ · 2017/08/19

تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست

تا ملک بود به جز یکی سلطان نیست

بر هر دو برون از آن و زین فرمان نیست

آن بی ‌این نیست هرگز این بی‌ آن نیست

^Venus^ · 2017/08/19

بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست

شادند جهانیان و کس غمگین نیست

گل هست به باغ ملک اگر نسرین نیست

رکن‌الدین هست اگر معزالدین نیست