مشاعره مشاعره با اشعار سید مهدی موسوی

[Es_shima]

دو میم در وسط قلب دو کنده کاری چاقو

میان قلب درختان به یارگار نشستن

 

[آرسين]

نوشابه ی مشکی به خون قرمزم می گفت:

این داستان، پایان دلخواهی نخواهد داشت



با طعنه می گوییم: روز خوب نزدیک است!

جایی که تاریک است در هر حال تاریک است

 

[Es_shima]

تن می دهم به بازی تو...سنگ را بزن
حالا کدام خانه‌ی لی لی بایستم

 

[آرسين]

من، خون ِ روی کاغذ و خودکارها جاری



من، گاو سلاخی شده در آخرین میدان

من، مردم ِ آماده ی جشن و عزاداری

 

[Es_shima]

یکیش ول شده در جنگلی که گرگ شده

یکیش فحش داده به من و بزرگ شده

 

[آرسين]

هر کس غمی دارد برای خود غمی دارد

آقای دنیا! اخم های درهمی دارد



با مشت های له شده با مرگ می رقصم

زندان ما دیوارهای محکمی دارد

 

[Es_shima]

دو تا سیاهی خودکار خسته روی ورق

دو تا امید در این ناامیدی مطلق

 

[آرسين]

[قصّاب ها اینجای قصّه، شیر می دوشند!]



رؤیایمان خوابیده و شب داخل تخت است

هر کس که بیدار است می داند که بدبخت است

 

[Es_shima]

تف شد اهسته روی متنی که
شرح درد همیشگیِ منِ
خسته‌ی تکه تکه‌ی گیجِ
خیسِ درحال منفجر شدنِ

 

[آرسين]

نور بی اسم توی ذوقم زد

باز شد یک دریچه در کمدم

اول شعر از تو افتادم

به کجایی که می رود به خودم