مشاعره كمك به مشاعره

[Na_fas]

سلام
اين تاپيك جهت بهتر شدن در مشاعره است
براى داشتن يك مشاعره ى خوب نياز به شعر هاى خوب با حروفى سخت است
در اينجا من براتون از اول حروف الفبا شروع ميكنم و تا جايى كه بتونم از اون حرف براتون شعر ميارم
توجه داشته باشيد:
به دليل وجود اشعار بالا تعداد رو كمتر و محدود ميذارم اما اگر شعر با حرف مشخصى خواستيد توى پروفايلم اعلام كنيد تا توى تاپيك يا پى وى براتون بفرستم
از هر حرف٣٠ بيت شعر ميذارم كه در سه تا پست ده تايى قرار دارند(يعنى هر حرف سه پست مختصص به خود را داراس) البته اگه باشه كه معمولا خيلييى نيست!!اما هر چقدر پيدا كنم ميذارم
اميدوارم كه هميشه شاد و موفق باشيد
و اوقات دل انگيزى رو سپرى كنيد و بلكه اين تاپيك شمارو بيشتر به بازى هاى هيجان انگيز و مفيد از جمله مشاعره دعوت كنه
و من با آغـ*ـوش باز پذيراى پيشنهاد و انتقادات شما در پروفايلم هستم

 

[Na_fas]

شعر با حرف "آ"

١
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش

اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

حافظ


٢
آتش پر از قهر تو مي گفت: برو

جذبه ي چشم پر از مهر تو مي گفت بايست

بهروز ياسمی


٣
آتش از برق نگاهت ريختي بر جان من

خواستي تا در ميان شعله ها آبم کني

مهدی سهیلی

٤
آن کودک لشکری که لشکر شکند

دایم دل ما چو قلب کافر شکند

محبوب که تازیانه در سر شکند

به زانکه ببیند و عنان برشکند

سعدی

٥
آرزو مُرد وجوانی رفت وعشق ازدل گریخت

غم نمی گردد جدا ازجان مسکینم هنوز

«رهی معیری»

٦
آن را که جفا جوست نمی باید خواست

سنگین دل و بد خوست نمی باید خواست

مارا ز تو غیر از توتمنایی نیست

از دوست به جز دوست نمی باید خواست

رهی معیری

٧
آئینه پاک حق نما را صلوات

وان پاره ی قلب مصطفی را صلوات

بر مادر عزیز یازده نور جلی

همسنگر میر لافتی را صلوات

٨
اشعار زیبای شهریار

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟

٩
آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد

وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت
هم تواند کرمش داد من غمگین داد



١٠
آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد
مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را آن مه ده چهار را
کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

مولوی

 

[Na_fas]

مشاعره با حرف "آ"

١١
آخر از راه دل و ديده سر آرد بيرون
نيش آن خار که از دست تو در پاي من است
فرخي يزدي


١٢
آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد
شادم که دگر ياد گريز از قفسم نيست
فريدون توللي


١٣
آخر چه شد که اين همه نامهربان شدي
چيزي که خوش نداشتم اي دوست، آن شدي
شعبان کرم دخت



١٤
آدميزاد اگر بي ادب است آدم نيست
فرق در بين بني آدم و حيوان ادب است
فصاحت رازي



١٥
آسايش دو گيتي تفسير اين دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
حافظ


١٦
آسمان بوي اجابت مي دهد
بس که قنديل دعا آويخته است
عبدالجبار کاکايي


١٧
آشناي تو به دل غير تو را ره ندهد
که نسازند به يک خانه دو بيگانه به هم
صغير اصفهاني


١٨
آنچه از دریا به دریا می رود
از همان جا کامد، آنجا می رود

مولوی

١٩
آسمان نگاه خسته ی من خانه ی ابر های بارانزاست

نیستی و نبودنت تنها غصه ی آفتابگردانهاست

حامد ابراهیمی

٢٠
آواره همچو خار هراسان ز باد مـسـ*ـت
خاکستر خیال ز دستم عنان گسست

محمد حسن آرش نیا

 

[Na_fas]

مشاعره با حرف "آ"

٢١
آمدی چشم گشودی و خزانم کردی
اولین شاعر چشمان وزانم کردی

سید اسحاق افضلی


٢٢
آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته هاهست ولی محرم اسرار کجاست

٢٣
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

٢٤
آفرين جان آفرين پاك را
ان كه جان بخشيد ايمان خاك را

٢٥

آنهمه شوکت و ناموس شهان آخر کار

چند سطریست که برصفحه دفتر گذرد

عاقبت جمع شود در دو سه خط از بد و نیک

آنچه یک عمر به دارا و سکندر گذرد

٢٦
آب را گل نکنیم

در فرودست انگار ، کفتری می خورد آب


٢٧
آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست

چشم می گون،لب خدون،دل خرم با اوست

گر چه شیرینی دهنان پادشهانن ولی

او سلیمان زمان است که خاتم با اوست


٢٨
آنان که جان فدای نگاری نکرده اند

همکارشان مباش که کاری نکرده اند


٢٩
آبروی حسین به كهكشان می ارزد

یك موی حسین بر دو جهان می ارزد


٣٠
آن پیک نامور که رسید از دیار دوست
آورد حرز جان ز خط مشکبار دوست

 

[Na_fas]

مشاعره با حرف الف

١
اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گـ ـناه بخت پريشان و دست كوته ماست
حافظ

٢
اي نسيم سحر آرامگه يار كجاست
منزل آن مه عاشق كش عيار كجاست

حافظ

٣
اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت
جانم بسوختي و به دل دوست دارمت

حافظ

٤
از خدا جوييم توفيق ادب
بي ادب محروم ماند از لطف رب

سعدي

٥
از دل تنگ اسيران قفس ياد كنيد
اي كه داريد نشيمن به لب بامي چند

عاشق اصفهاني

٦
از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

مولوي

٧
از عشق من به هر سو در شهر، گفتگويي ست

من عاشق تو هستم، اين گفتگو ندارد

شهريار

٨
از گلوي خود بريدن وقت حاجت همت است

ورنه هر كس وقت سيري پيش سگ نان افكند

صائب


٩
از مكافات عمل غافل مشو
گندم از گندم برويد جو ز جو

خواجه عبدالله انصاري

١٠
از مردم افتاده مدد گير كه اين قوم
با بي پروبالي، پر و بال دگرانند

صائب تبريزي