فروغ ارکانی
کاربر نگاه دانلود
یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
مشاعره مشاعره با اشعار فروغ فرخ زاد
- شروع کننده موضوع F.sh.76
- بازدیدها 5,328
- پاسخ ها 155
- تاریخ شروع
نیست یاری که مرا یاد کند
پیشنهادات
Aster
کاربر نگاه دانلود
در استانه ی فصل سرد
در محفل عزای اینه ها
و اجتمای سوگوار تجربه های پریده رنگ
و این غروب بارور شده از دانش سکوت
فروغ ارکانی
کاربر نگاه دانلود
تا ببینم دشت ها را در غبار ماه
تا بشویم تن به آب چشمه های نور
فروغ ارکانی
کاربر نگاه دانلود
در گذشت پر شتاب لحظه های سرد
چشم های وحشی تو در سکوت خویش
Aster
کاربر نگاه دانلود
شب می خزد چو مار سیاهه
بر پرده های نازک رنگین
فروغ ارکانی
کاربر نگاه دانلود
Es_shima
کاربر نگاه دانلود
شب سیاهی کرد و بیماری گرفت
دیده را طغیان بیداری گرفت
دیده از دیدن نمی ماند دریغ
دیده پوشیدن نمی داند دریغ
رفت و در من مرگزاری کهنه یافت
هستیم را انتظاری کهنه یافت
ان بيابان ديد و تنهاييم را
ماه و خورشيد مقواييم را
چون جنيني پير با زهدان به جنگ
مي درد ديوار زهدان را به چنگ
زنده اما حسرت زادن در او
مرده اما ميل جان دادن در او
خود پسند از درد خود نا خواستن
خفته از سوداي برپا خواستن
خندهام غمناکي بيهوده اي
ننگم از دلپاکي بيهوده اي
غربت سنگينم از دلدادگيم
شور تند مرگ در همخوابگيم
نامده هرگز فرود از بام خويش
در فرازي شاهد اعدام خويش
دیده را طغیان بیداری گرفت
دیده از دیدن نمی ماند دریغ
دیده پوشیدن نمی داند دریغ
رفت و در من مرگزاری کهنه یافت
هستیم را انتظاری کهنه یافت
ان بيابان ديد و تنهاييم را
ماه و خورشيد مقواييم را
چون جنيني پير با زهدان به جنگ
مي درد ديوار زهدان را به چنگ
زنده اما حسرت زادن در او
مرده اما ميل جان دادن در او
خود پسند از درد خود نا خواستن
خفته از سوداي برپا خواستن
خندهام غمناکي بيهوده اي
ننگم از دلپاکي بيهوده اي
غربت سنگينم از دلدادگيم
شور تند مرگ در همخوابگيم
نامده هرگز فرود از بام خويش
در فرازي شاهد اعدام خويش
Es_shima
کاربر نگاه دانلود
تنم از حس دستهای تو داغ
گیسویم در تنفس تورها
می شکفتم ز عشق و می گفتم
هر که دلداده شد به دلدارش
ننشیند به قصد آزارش
برود چشم من به دنبالش
برود عشق من نگهدارش
آه اکنون تو رفته ای و غروب
سایه میگسترد به سـ*ـینه راه
نرم نرمک خدای تیره ی غم
می نهد پا به معبد نگهم
می نویسد به روی هر دیوار
آیه هایی همه سیاه سیاه
گیسویم در تنفس تورها
می شکفتم ز عشق و می گفتم
هر که دلداده شد به دلدارش
ننشیند به قصد آزارش
برود چشم من به دنبالش
برود عشق من نگهدارش
آه اکنون تو رفته ای و غروب
سایه میگسترد به سـ*ـینه راه
نرم نرمک خدای تیره ی غم
می نهد پا به معبد نگهم
می نویسد به روی هر دیوار
آیه هایی همه سیاه سیاه
