شعر اشعار فایــز دشتـــی

ZahraHayati · 2017/09/06

خبر داری به من هجران چها کرد
دلم را ریش و جانم مبتلا کرد
ز مردم عشق تو پوشیده فایز
ولی شوق تو رازش بر ملا کرد

ZahraHayati · 2017/09/06

بتا زلف تو سر از سرکشان برد
به میدان گوى حسن از مهوشان برد
بت فایز چو رستم پور دستان
ره کشان برد « کشانى » که در میدان

ZahraHayati · 2017/09/06

بتا بیژن صفت در چه گرفتار
منژه وار اگر هستى وفادار
کمند زلف بگشا چون تهمتن
توفایز را زچاه غم برون آر

ZahraHayati · 2017/09/06

خم ابروست یا شمشیر بهمن
مژه با نیزه یا تیر تهمتن
بت فایز منژه سان به یکبار
به چاهم در فکن مانند بیژن

ZahraHayati · 2017/09/06

به دل گفتم مرو در کوى دلبر
ره خود گیر از این سوداتو بگذر
دل فایز مگر تو پور زالى
که داراى تاب جنگ هفت لشکر؟

ZahraHayati · 2017/09/06

سحر گاهان زغم با باد شبگیر
کم یعقوب سان این قصه تقریر
به مصر تن زلیخاى خــ ـیانـت
گرفته یوسف دل کرده زنجیر

ZahraHayati · 2017/09/06

زحسن رویت اى نادیده مهجور
شدم پیر و حزین وزار و رنجور
بت فایز تجلى کن به یکبار
همان نورى که بد در وادى طور

ZahraHayati · 2017/09/06

به زیر گوش برق گوشواره
زده بر خرمن عمرم شراره
بیافایز که از نو آتش طور
تجلى کرده بر موسى دوباره

ZahraHayati · 2017/09/06

نه هر سرچشمه اى آب زلالست
نه هر لاله رخى صاحب کمالست
نه هر برگشته بختى هست فایز
نه هرگلدسته خوان مثل بلالست

ZahraHayati · 2017/09/06

صنم عشق تو همچون نار نمرود
مرادر منجنیق عشق فرسود
خلیل آسا رودفایز در آتش
کن زود « قل یا نار کونى برد » ت