شعر اشعار سجاد سامانی

[Ghazallll]

0

 

[Ghazallll]

0

 

[Ghazallll]

0

 

[Ghazallll]

0

 

[کوکیッ]

به دامان تو ای پایان و ای آغاز برگشتم
پر و بالی تکاندم، خسته از پرواز برگشتم

به سویت آمدم تا خود بگویم راز عشقم را
دل از شرمندگی پر بود و بی ابراز برگشتم

مرا چون موج، دوری از تو ممکن نیست ای ساحل
هزاران بار ترکت کردم اما باز برگشتم

نه مثل ساحران پستم نه چون پیغمبران والا
عصا انداختم بی سحر و بی اعجاز برگشتم

دل از بیهوده گردی‌های سابق کندم و چون گرد
به دامان تو ای پایان و ای آغاز برگشتم

#سجاد_سامانی

 

[کوکیッ]

تا ابد دوریم، چون سوگند قرآن و دروغ
دور، مانند زبان روزه داران و دروغ

روز، پیمان بستی و شب توبه کردی ای دریغ!
توبه کارا! چیست فرق نقض پیمان و دروغ؟

خواستی دلتنگیم را در دلم پنهان کنم
عاشق و انکار دلتنگی؟ مسلمان و دروغ؟

باز در جمع رقیبان صحبت از من شد، بیا!
تا از ایشان بشنوی یک چند بهتان و دروغ

بعد از این دیگر تو را مومن نمی دانم، که دوست
گفت در یک دل نمی گنجند ایمان و دروغ

#سجاد_سامانی

 

[کوکیッ]

با منِ دردآشنا، ناآشنایی بیش از این؟
ای وفادار رقیبان، بی وفایی بیش از این؟

گرم احساس منی، سرگرم یاد دیگران
من کجا از وصل خشنودم، جدایی بیش از این؟

موجی و بر تکه سنگی خرد، سیلی می زنی
با به خاک افتادگان، زورآزمایی بیش از این؟

زاهد دلسنگ را از گوشه ی محراب خود
ساکن میخانه کردی، دلربایی بیش از این؟

پیش از این زنجیر صدها غم به پایم بسته بود
حال، تنها بنده ی عشقم، رهایی بیش از این؟

#سجاد_سامانی

 

[کوکیッ]

آه اگر دوران شیرین وفا خواهد گذشت
روزهای همنشینی های ما خواهد گذشت

بعد من تنها نخواهی ماند، اما بعد تو
بر من تنها نمی دانی چه ها خواهد گذشت...

عاشقان تازه ات اهل کدام آبادی اند؟
عطر گیسوی تو این بار از کجا خواهد گذشت؟

تاب دورافتادنم از تاب گیسوی تو نیست
کی دل آشفته از موی رها خواهد گذشت؟!

ای دعای عاشقان پشت و پناهت! بازگرد
بی تو کار دوستداران از دعا خواهد گذشت

#سجاد_سامانی

 

[کوکیッ]

من آشنای کویرم، تو اهل بارانی
چه کرده ام که مرا از خودت نمی دانی؟

مرا نگاه! که چشم از تو بر نمی دارم
تو را نگاه! که از دیدنم گریزانی

من از غم تو غزل می سرایم و آن را
تو عاشقانه به گوشِ رقیب می خوانی

هزار باغ گل از دامن تو می روید
به هر کجا بروی باز در گلستانی

قیاسِ یک به یکِ شهر با تو آسان نیست
که بهتر از همگان است؟ بهتر از آنی...

#سجاد_سامانی

 

[کوکیッ]

به عقل سر بسپارم، دعاى خلق اين است
روا مباد دعايى كه عين نفرين است

رهايم از هـ*ـوس ديدن بهشت، كه عشق
طمعْ بريدن از اين سفره هاى رنگين است

اگرچه دين مرا گيسوى رهاى تو برد
كسى كه بنده ى موى تو نيست بى دين است

تو هم تحمل اشك مرا نخواهى داشت
مخواه گريه كنم، بغض ابر سنگين است

وداع كردى و گفتى كه بازميگردى
چقدر لحن تو وقت دروغ، شيرين است

#سجاد_سامانی