شعر اشعار امیر معزی

^Venus^ · 2017/08/19

چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر

می پیش من آوری‌ که بستان و بخور

جانا زکف تو چون ستانم ساغر

دستی بر دل نهاده دستی بر سر

^Venus^ · 2017/08/19

ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر

باز آمده سوی خانه با فتح و ظفر

هرگز سفری چنین‌ که کردست دگر

افروخته روی ملک و افراخته سر

^Venus^ · 2017/08/19

چون نرگس اگر نهیم در خاکستر

ور داریم اندر آب چون نیلوفر

ور بسپریم به پای همچون‌ گل تر

از شرم تو چون بنفشه بر نارم سر

^Venus^ · 2017/08/19

هستند به بزمت ای شه شیر شکار

مرغان شبه تن و عقیقین منقار

از بهر نشاط تو به روزی صد بار

آیند همی چو مطربان در گفتار

^Venus^ · 2017/08/19

شاها خردت هست به می خوردن یار

شاید که شب و روز همین داری کار

می خوردن تو فلک چو بیند هر بار

خواهد که کند ستارگان بر تو نثار

^Venus^ · 2017/08/19

ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر

رای تو بصر به دیدهٔ دهر اندر

شکر تو فریضه‌ ست به‌ هر شهر اندر

خاصه به دیار ماوَرَالنَّهر اندر

^Venus^ · 2017/08/19

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

هرگز نشوم من از بت و باده صبور
کز بت همه راحت است و از باده سرور
از دست و کنار خویش کی دارم دور
پروردهٔ آفتاب و برکردهٔ حور

[/BCOLOR]

^Venus^ · 2017/08/19

ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور

صدگور بیفکنی به یک بار به زور

گر بهمن و بهرام برآیند ازگور

گویند که کار توست افکندن گور

^Venus^ · 2017/08/19

خستی دل من به غمزه ای بدر منیر

چونانکه ملک سـ*ـینهٔ من خست به تیر

در سـ*ـینه و دل‌کنون دو پیکان دارم

از سـ*ـینه و دل هر دو برون آمده‌گیر

^Venus^ · 2017/08/19

گر بخت بلند خواهی و عمر دراز

از دولت برکیارقی سر بفراز

گر کالبد ملوک جان یابد باز

از وی همه برکیارق آید آواز