شعر اشعار فایــز دشتـــی

[ZahraHayati]

خداوندا جوانیم بسر رفت / جهان رفت و جوانی و چمن رفت
گله از ما مکن فایز که پیری / جوانی گر به نرخ جان فروشند
جوانی کاشکی بیع و شری بود / مرا هم ساق و هم زانو کند درد
به هر عضو تو فایز پیری آمد/ شکایتهای ایام جوانی
شدم پیر و ندیدم روی دلبر / شدم پیر و ندیدم روی دلدار
خوشا برنایی و نیسان و آذار/ من از عهد جانی تا شدم پیر
شکسته قامت فایز زپیری / ندارد تاب جنگت فایز پیر
خوش ازعهد جوانیهای فایز / و و ..............

 

[ZahraHayati]

بتا از دوریت حالى ندارم
زعین و شین و قافت بیقرارم
به ت و ب گرفتارم شب و روز
به غیر از لام و ب درمان ندارم

 

[ZahraHayati]

دو گیسوى تو جانا لیلۀ القدر
بیاض گردن تو مطلع الفجر
ملایک تهنیت گویند فایز
شب زلف، زالف شهر، بهتر

 

[ZahraHayati]

خم ابروست یا شمشیر بهمن / بت فایز منیژه سان به یک بار
به چام در فکن مانند بیژن / کمند زلف بگشا چون تهمتن

 

[ZahraHayati]

اسرائیلیات:
سحر گاهان ز زخم باد شبگیر
کنم یعقوب سان این قصه تقریر
به مصر تن زلیخاى خیانث
گرفته یوسف دل کرده زنجیر

 

[ZahraHayati]

قدمت گل، قامتت گل، کفش پاگل
سخن گل، معرفت گل، مدعا گل
به گل چیدن برون شد یار فایز
سرو گردن گل و نشو نما، گل

 

[ZahraHayati]

اگر دانی که فردا محشري نیست
سوال پرسش پیغمبري نیست
بتاز اي اسب جفا تا میتوانی
که فایز را سپاه و لشکري نیست

 

[ZahraHayati]

مرا در پیش راهی پر زبیم است
از این ره در دلم خوفی عظیم است
برو فایز میندیش از مهابت
که آنجا حلم با رب رحیم است

 

[ZahraHayati]

بیا تا برگ گل نارفته بر باد
گلی چینیم بنشینیم دل شاد
بت فایز مکن تاخیر چندان
کر تعجیل است عمر آدمیزاد

 

[ZahraHayati]

دل من همچو هد هد در سبا شد
خیالم چون سلیمان در قفا شد
دل فایز ز استحضار بلقیس
مثال اصف بن برخیا شد