شعر اشعار امیر معزی

^Venus^ · 2017/08/19

در عشق توام امید بهروزی نیست

وز عهد شب وصال تو روزی نیست

از آتش تو دلم چرا می‌سوزد

چون هیچ تو را عادت دلسوزی نیست

^Venus^ · 2017/08/19

در راه نسا ای ملک پاک سرشت

جز سنگ ندیدم به دل سبزه و کشت

دوزخ دره‌ای گذاشتم ناخوش و زشت

چون پیش تو آمدم رسیدم به بهشت

^Venus^ · 2017/08/19

آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت

در خاک به فر دولت تو زر یافت

وان‌کس که خیال کین تو در سر یافت

در آب ز روی خویش نیلوفر یافت

^Venus^ · 2017/08/19

تا از برم آن یار پسندیده برفت

آرام و قرار از دل شوریده برفت

خون دلم از دیده رواست از آنک

از دل برود هر آنچه از دیده برفت

^Venus^ · 2017/08/19

ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت

شمشیر تو را ظفر در آغـ*ـوش‌ گرفت

اقبال تو را غاشیه بر دوش گرفت

اد‌بار مخالف تو را گوش گرفت

^Venus^ · 2017/08/19

گر یابد زهره آگهی از نامت

خواهد که به‌جای می‌بود در جامت

گر ماه ز چرخ بشنود پیغامت

آید به ‌زمین و اوفتد در دامت

^Venus^ · 2017/08/19

ای راحت جان ما ز دو مرجانت

رنج دل ما زچشم پر دستانت

ما راکه جراحت است بر سـ*ـینه و دل

بر سـ*ـینه ز تیر و بر دل از پیکانَت

^Venus^ · 2017/08/19

از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد

تا خصم ز باد حمله در خاک افتاد

از بیم دلش پرآتش و سر بر باد

دو دیده پرآب روی بر خاک نهاد

^Venus^ · 2017/08/19

خالق همه اقبال خلایق به تو داد

تا دهر بود بقای اقبال تو باد

تو باده به‌ دست همچنین با دل شاد

بدخواه تو جان و خان و مان داده به‌ باد

^Venus^ · 2017/08/19

باکم ز منی پای تو اندر گل باد

با به ز تویی مراد من حاصل باد

گر دل پس از این هوای تو خواهد جست

لعنت ز خدای بر من و بر دل باد