شعر اشعار | ا ج کاربر انجمن نگاه دانلود
- شروع کننده موضوع ا.ج
- بازدیدها 5,576
- پاسخ ها 71
- تاریخ شروع
پیشنهادات
ا.ج
کاربر نگاه دانلود
چشمم به گریه های شبم خو گرفته است
با گریه ها چراغ دلم سو گرفته است
لبریز پرسشم و خالی نمی شوم
وقتی که سـ*ـینه ام،تبِ کو؟ کو؟ گرفته است
باران ضرورتی است بر این خاکِ مرده خیز
کز هر طرف که می نگرم،بو گرفته است!
آنقدر بغضِ به جان آمده فرو خوردم،
تا اینکه حدِ بغض به ابرو گرفته است
باید برای پیرهنم چاره ای کنم
حالا که تارو پود، به تو خو گرفته است.
(ا.ج)
با گریه ها چراغ دلم سو گرفته است
لبریز پرسشم و خالی نمی شوم
وقتی که سـ*ـینه ام،تبِ کو؟ کو؟ گرفته است
باران ضرورتی است بر این خاکِ مرده خیز
کز هر طرف که می نگرم،بو گرفته است!
آنقدر بغضِ به جان آمده فرو خوردم،
تا اینکه حدِ بغض به ابرو گرفته است
باید برای پیرهنم چاره ای کنم
حالا که تارو پود، به تو خو گرفته است.
(ا.ج)
آخرین ویرایش:
ا.ج
کاربر نگاه دانلود
این رسم بازی بوده؛تا باشد،همین باشد
قانون برای هر کسی تحمیلِ یکسان است
راهی به جز راه عبور از هم نمی ماند
وقتی که پایان مسیر،خود یک خیابان است!
گفتی که من سدّ م،هراس از بحر کی دارم؟
حالا دوباره بازگو! حالا که طوفان است
نفرین به قانونِ همیشه ثابتِ صخره
که مانع بوسیدن لب های مرجان است
جمعِ من و تو هیچ وقت با هم نیامد جور
لعنت به هرچه علمِ جبر است و حسابان است
(ا.ج)
قانون برای هر کسی تحمیلِ یکسان است
راهی به جز راه عبور از هم نمی ماند
وقتی که پایان مسیر،خود یک خیابان است!
گفتی که من سدّ م،هراس از بحر کی دارم؟
حالا دوباره بازگو! حالا که طوفان است
نفرین به قانونِ همیشه ثابتِ صخره
که مانع بوسیدن لب های مرجان است
جمعِ من و تو هیچ وقت با هم نیامد جور
لعنت به هرچه علمِ جبر است و حسابان است
(ا.ج)
آخرین ویرایش:
ا.ج
کاربر نگاه دانلود
تا دیر وقت بیداری میکشم،
بیشتر از بیدار ماندن،
بغض می کنم!
ساعتم را به دست خلاف بسته ام،
جوراب ها لنگه به لنگه اند،
رنگ ها سیاه تر شده اند و
مزه ها تلخ تر؛
زلزله یعنی تو!
وگرنه،کدام حادثه می تواند
انقدر همه چیز را بر هم بزند؟!
(ا.ج)
بیشتر از بیدار ماندن،
بغض می کنم!
ساعتم را به دست خلاف بسته ام،
جوراب ها لنگه به لنگه اند،
رنگ ها سیاه تر شده اند و
مزه ها تلخ تر؛
زلزله یعنی تو!
وگرنه،کدام حادثه می تواند
انقدر همه چیز را بر هم بزند؟!
(ا.ج)
آخرین ویرایش:
ا.ج
کاربر نگاه دانلود
دلم آشوب است
هر صبحگاه خاطره ی رفتنت،
عقلم را محاصره میکند.
غمت دلم را سم کوب کرده؛
خیمه ی جگرم،طعمه ی آتش وداعت می شود
چشمانم به خون می نشیند
و دستانم رو به آسمان قیام میکند.
وجودم،جولانگاه عوارض نبودن توست!
دلم بر نیزه سوار است!
دلم آشوب است!
دلم،نینواست!
(ا.ج)
هر صبحگاه خاطره ی رفتنت،
عقلم را محاصره میکند.
غمت دلم را سم کوب کرده؛
خیمه ی جگرم،طعمه ی آتش وداعت می شود
چشمانم به خون می نشیند
و دستانم رو به آسمان قیام میکند.
وجودم،جولانگاه عوارض نبودن توست!
دلم بر نیزه سوار است!
دلم آشوب است!
دلم،نینواست!
(ا.ج)
آخرین ویرایش:
برخی موضوعات مشابه
- مهم
