شعر اشعار فایــز دشتـــی

[ZahraHayati]

اگر سنگم زنی سنگت ببوسم
اگر زهرم دهی چون آب بنوشم
سر دستم بگیر چار سوی بازار
بگو دلار: من فایز فروشم​

 

[ZahraHayati]

عزیزون حلقه دوری مینداز
به سینم تیر پنهونی مینداز

تو فایز گفته ای بوسی به جونی

به هر شهر نقل ارزونی مینداز​

 

[ZahraHayati]

سر زلفت الف با لام و ميم است
چه بسم الله الرّحمن الرّحيم است
به هفتاد و دو ملت بـرده حسنت
قدم از هجر تو مانند جيم است​

 

[ZahraHayati]

قلم از شوشتر و كاغذ از بغداد
مركّب آب ديده قاصدش باد
نويسم نامه اي سر نصرالدين شاه
تن فايز به قربان شما باد​

 

[ZahraHayati]

اگر يار مني از نو وفا كن

اگر كافر دلي شرم از خدا كن

اگر حرف بدي از من شنيدي

بكش خنجر سرم ازتن جدا كن​

 

[ZahraHayati]

خداوندا دلــــم از دین بــری شد ، اسیر دام زلف آن پــــــــری شد

پری دید و پریشــــان گشت فایـز ، پری را هرکه دید از دین بری شد​

 

[ZahraHayati]

دل آرامی که پــا بر دل گذارد ، ستم باشد که پا بر گِل گذارد

تمنـــــــایی که دارد یار فـــــایز ، قدم برچشم ما مشکل گذارد​

 

[ZahraHayati]

سحر شبنم چو بر گیسوش افتـــــــــاد ، در عالم شورشـــی از بوش افتــــــــاد

خوش آن ساعت که فایز همچو گیسوش ، پریشـــــــان‌وار بر پهلوش افتــــــــــاد​

 

[ZahraHayati]

نه هر چشمی ز جسمی می‌برد جان ، نه هر زلفی دلی سازد پریشان

نه هر دلبر ز فایز می‌برد دل ، رموز دلبری سری است پنهان​

 

[ZahraHayati]

بگو با دلبــــــــــر ترسایــــــی امشــــب ، چه می‌شد گر که بی ترس آیی امشب

لبان خشــــــک فایــــــــــز را زرحمـــت ، به آن لعل لب تر… سایـــــــی امشب​