عارفانه با تو سخن ها دارم رمضان. صدایم را می شنوی؟!

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
روزهایت یکی یکی در حال گذر است
خوشحال باشیم که به شب های قدر و عید فطر نزدیک می شویم یا
یا
ناراحت که می روی تا سال دیگر که باشیم یا نباشیم.
من با تو حالی اندک خوش دارم که با کسی دیگر ندارم.
تو همان دوست عزیز و قدیمی و ساکت منی.
رمضان بدان که در هر حالی که باشم بنده ی روسیاه خالقمان هستم.
خالقم،گنهکارم اما همواره می گویم
استغفر الله
همواره می گویم
الهی شکر
شکر
شکر.

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
گاهی یک شعر می تواند به اندازه ی یک دیباچه سخن دل داشته باشد.

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست
باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست
سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست
بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب
تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست
مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید
سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست
ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار
تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست
حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد
در و دیوار زند داد خریدار کجاست
آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور
گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست
من ژولیده به آوای جلی می گویم
آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست
ژولیده نیشابوری

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
شنیدی و دیدی گاهی چند نفر در دوران کودکی چند تکه از وسایل ارزشمندشان را زیر خاک پنهان می کنند (گنج مخفی) تا بعدها آن را در جوانی بیرون اوردند؟
که بیشتر هم یادشان می رود.
تو رمضان همان بقچه و گنجی که هستی تکه تکه های کودکی و نوجوانی و جوانی و بزرگسالی و میان سالی و کهن سالی افراد در تو مخفی شده و هر سال به چشم می آیی.
گاه با بوی تو....
با نجوای دعای قبل از افطار و دعای سحر تو
با صوت قران و اذان سحرگاهی تو
با بوی خاصی که به خوراکی ها می‌دهی
با حال عجیبی که به گوش ها وچشم‌ها می‌دهی
با قلبی که نمی‌دانم با او چه می‌کنی
ما به یاد برخی عزیزان .. برخی از خاطرات گمشده می‌افتیم
من به یاد پدر می‌افتم که در خاموشی ناشی از برق رفتن، چراغ‌های اتومبیل را روشن می‌کرد تا چراغ روشن سفره‌ی سحری باشد!
به یاد آب خوردن لحظه ‌ی آخر خودم وبرادرم می افتم که ...
به یاد کسانی که بودند و دیگر نیستند.
به یاد...
به یاد....
آه ای رمضان...
رمضان گنج من در سـ*ـینه ‌ی تو دفن است پاسدارش باش مانندهمیشه.

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
رمضان جان می دانی که در روزها و شبهایت مردم کمی مهربانتر می‌شوند؟!
می‌دانی جرم و جنایت در شهر و سرزمین و کشور من کمی آمارش پایین می‌آید؟!
می‌دانی شبهایت امنیت بیش از تمامی شبهای دیگر است!
خانواده‌ها تازه بعد از غروب تا نیمه شب در شهر به گشت و تفریح می‌پردازند.
مساجد هم تراز غذاخوری‌ها پر از مشتاق می‌شود.
دعاها بیش از همیشه اوج می‌گیرد.
اصلا رمضان تو یعنی وحدت، یعنی یکپارچگی.
سفره‌های افطاری در سراسر شهرها گسترده می‌شود
پول ریزان برای نجات زندانی ها و... بیشتر می‌شود.
رمضان امسال سیل لبخند و خنده‌ی گرم ایرانی را از لبهایمان برد... اما
اما قلب گرم هم وطن به دنبال نشاندن لبخند بود.
و با تو دستها بیشتر کوشید لبخند را پر رنگ کند.
رمضان به خدا بگو بیش از بقیه به فکر سیل زدگان سرزمینم باشد
به خدا بگو بیش از گذشته به دل ما بیندازد که رمضان یعنی مهربانی ومهربانی یعنی لبخند نشاندن به لب اسیب دیدگان و...
اینک آسیب دیده یعنی سیل زدگان عزیزسرزمینم ایران!

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
هیچ ماهی آیا کامل تر از تو هست؟
آیا هیچ شب و روزی همانند شب و روزهای تو کامل هست؟
در خود وفور نعمت را در کنار ریاضت داری.
جشن و تولد داری.
عزا و سوگواری داری.
خنده و گریه داری.
میهمانی و عزلت نشینی را داری.
میلاد اولین نوه‌ی پیامبر و اولین فرزند علی و فاطمه در ایام تو بود.
سلام بر تو ای حسن بن علی(ع) ای مهربان امام مظلومم.
شهادت اولین مظلوم تاریخ و اسلام در تو رخ داد.
سلام بر تو ای علی بن ابیطالب، ای امیرالمومنین نازنینم. ای آبروی خلقت و انسانیت.
در تو رمضان قران این کلام پروردگار نازل شد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ

در شب های قدر تو پروردگار درهای بخشش را به روی زمینیان باز می کند.
سلام بر تو ای رمضان
ای بهترین شب ها و روزهای خلقت.

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
رمضان دیدی یا شنیدی برای آمدن عزیزی از هفته‌ها قبل منتظر باشند و وقتی آمد و مدتی گذشت بی صبرانه منتظر رفتنش بود؟!
عجیب است اما رمضان، رمضان دوست داشتنی و عزیز تو همان میهمان هستی و ما همان افراد بی منطق و عجیب...
بعد از 15 و 20 روز لحظه شماری می‌کنیم تا عید فطر فرا رسد و باز بعد از رفتنت می گوییم :
چه حیف رمضان تمام شد!
رمضان ما چگونه میزبانی هستیم؟
ببخش بر ما... برای حتی یک لحظه خرسندی واقعی بر ما ببخش این دو گانه بودنمان را.
ببخش رمضان.

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
عجیب است این شبها
همان شب‌های سحرآمیز قدر!
همان سه شبی که سه بار مردم مسلمان را
با هر سن وجنس و نژاد و طبقه‌ی اجتماعی واقتصادی به شب نشینی و شب زنده داری می‌کشاند.
سه شبی که مانند اندک رازهای بین خدا و بنده‌اش همواره تا رستاخیزباقی می‌ماند!
رمضان ...
ای رمضان...
تو پر از لطف و برکتی.
بی گمان این راز هم برکت و لطفی پنهان از سوی پروردگار برای ماست.
باز هم عجیب است که اولین آن با ندای مرد برحق دین و طهارت و علم به پایان می‌رسد.
همان وقتی که ندایش در شهر می‌پیچد.
در زمان می پیچد.
و تا آینده باقی می‌ماند:
«فزت و ربّ الکعبه»
رمضان کنار تو بر مظلوم عالم بر پدرم علی اشک می ریزم.

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
رمضان من، رمضان همه....
رمضان چه در تقدیرت است که خون پاک ترین اولاد آدم در سحرگاهی از سحرگاه های تو نقش زمین می‌شود؟!
رمضان چرا تا این اندازه علی مظلوم است؟
در این روزها فقط دوست دارم از علی بنویسم.
از مولایم.
از ان که به راستی گل سبد آفرینش است
از اوکه خدا با افریدنش مهر تایید بر تمامی هنرش زد.
آری علی
رمضان تو در روزها و شبهایت کسی را به قدر علی مهربان،خداترس،ایثارگر،نازنین،فاخر،متواضع،
انسان،عالم،قادر،عاشق،بخشنده،دستگیر،عابد،عارف،...
دیده‌ای؟
رمضان دیده‌ای؟
ندیدی.
تنها علی، علی است وتنها علی گل سبد بشریت است.
رمضان کاش آن روزها بودم تا کاسه‌ای شیر به خانه‌ی علی می‌بردم!
کاش...

 

[نیلوفر.ر]

سلام بر رمضان
باز هم یک سال دیگر از هجران تو و عزای جهان هستی گذشت!
باز هم نوای :
(وای علی کشته شد)
بلند خواهد شد.
رمضان بر تو و خدا و بندگان خالص و بی نوایان علی، تسلیت باد این روز و شب سیاه شیعه.
رمضان به ساغر کوثر و صدای رب در گوش محمد بگو :
ما یتیمان تو علی، نیازمند دست با برکت و بخشنده ات هستیم.
دستمان را بگیر پدر امت. ای علی مرتضی.
یا علی

 

[نیلوفر.ر]

سلام رمضان
چه می‌دویم و ...
که چه؟ قرار است به کجا برسیم؟
قراره زخمی التیام دهیم یا زخمی نو بزنیم؟
قرار است لقمه‌ای به شکمی برسانیم یا لقمه‌ای از دهان بگیریم؟
رمضان حال این روزهایم چندان خوب نیست.
خبر پشت خبر ... از اختلاس.گرانی.گرسنگی.وام های نداده. ترس از ....
رمضان چرا می دوم چرا می دویم؟
چرا این روزهاحال من و مردم وطنم چندان خوب نیست؟چرا؟
آقا علی علیه السلام می فرمایند:
از دری که فقروارد شود از در دیگر ایمان خارج می‌شود.
پس ای وای بر ما و کسی که موجب بی‌ایمانی این روزهای مردم می‌شود.