شعر اشعار شهریار ( محمد حسین بهجت تبریزی )

[« «N¡lOo£aR» »]

⚜⚜⚜⚜⚜⚜


گاهی گر از ملال محبت
بِرانمَت

دوری چنان مَکن
که به شیون بخوانمَت...

#شهریار


⚜⚜⚜⚜⚜⚜

 

[« «N¡lOo£aR» »]

روزگار اینسان که خواهد
بی کَس و تنها مرا

سایه هم تَرسم نیاید
دیگر از دنبال من...

#شهریار

 

[« «N¡lOo£aR» »]

⚜⚜⚜⚜⚜⚜


تو گذشتی و گُذشت
آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران
وای به حالِ دگران...

#شهریار


⚜⚜⚜⚜⚜

 

[« «N¡lOo£aR» »]

⚜⚜⚜⚜⚜⚜


سادهِ دل

مَن

که قسم های

تو

باور کَردم...

#شهریار


⚜⚜⚜⚜⚜⚜

 

[« «N¡lOo£aR» »]

شرمم کشد که بی تو نفس میکشم هنوز

تا زنده ام بس است همین شرمساری ام...

#شهریار

 

[« «N¡lOo£aR» »]

دیشب
در انتظار تو
جانم به لب رسید

امشب بیا
که نیست به فردا تقبلی...

#شهریار

 

[« «N¡lOo£aR» »]

⚜⚜⚜⚜⚜⚜


کجا رَواست
که از دستِ دوست هم بِکشد !

«دلی» که این همه
از دستِ روزگار کشید؟

#شهریار


⚜⚜⚜⚜⚜⚜

 

[کوکیッ]

از زندگانیم گله دارد جوانیم...
شرمنده ی جوانی از این زندگانیم....
دارم هوای محبت یاران رفته را...
یاری کن که به یاران رسانیم...
پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق ....
داده نوید زندگی جاودانیم....
# شهریار

دانلود رمان های عاشقانه

 

[0_0]

غزل شماره6/داغ لاله
​

بیداد رفت لاله بر باد رفته را

یا رب خزان چه بود بهار شکفته را
​

هر لاله ای که از دل این خاکدان دمید

نو کرد داغ ماتم یاران رفته را
​

جز در صفای اشک دلم وا نمی شود

باران به دامن است هوای گرفته را
​

وای ای مه دو هفته چه جای محاق بود

آخر محاق نیست که ماه دو هفته را
​

برخیز لاله بند گلوبند خود بتاب

آورده ام به دیده گهرهای سفته را
​

ای کاش ناله های چو من بلبلی حزین

بیدار کردی آن گل در خاک خفته را
​

گر سوزد استخوان جوانان شگفت نیست

تب موم سازد آهن و پولاد تفته را
​

یارب چها به سـ*ـینه این خاکدان در است

کس نیست واقف اینهمه راز نهفته را
​

راه عدم نرفت کس از رهروان خاک

چون رفت خواهی اینهمه راه نرفته را
​

لب دوخت هر کرا که بدو راز گفت دهر

تا باز نشنود ز کس این راز گفته را
​

لعلی نسفت کلک در افشان شهریار

در رشته چون کشم در و لعل نسفته را​

دانلود رمان های عاشقانه

 

[0_0]

غزل شماره7/طورتجلی


شب به هم درشکند زلف چلیپائی را

صبحدم سردهد انفاس مسیحائی را
​

گر از آن طور تجلی به چراغی برسی

موسی دل طلب و سـ*ـینه سینائی را
​

گر به آئینه سیماب سحر رشک بری

اشک سیمین طلبی آینه سیمائی را
​

رنگ رؤیا زده ام بر افق دیده و دل

تا تماشا کنم آن شاهد رؤیائی را
​

از نسیم سحر آموختم و شعله شمع

رسم شوریدگی و شیوه شیدائی را
​

جان چه باشد که به بازار تو آرد عاشق

قیمت ارزان نکنی گوهر زیبائی را
​

طوطیم گوئی از آن قند لب آموخت سخن

که به دل آب کند شکر گویائی را
​

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی

بار پیری شکند پشت شکیبائی را
​

شب به مهتاب رخت بلبل و پروانه وگل

شمع بزم چمنند انجمن آرائی را
​

صبح سرمی کشد از پشت درختان خورشید

تا تماشا کند این بزم تماشائی را
​

جمع کن لشکر توفیق که تسخیر کنی

شهریارا قرق عزلت و تنهائی را​

دانلود رمان های عاشقانه