همگانی آموزش زبان آلمانی|کاربران نگاه

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

صدای /ts/
صدای /ts/ فاقد معادل دقیق در فارسی است. اما میتوانید آن را با ترکیب دو حرف بی صدای “ت” و “س” بسازید. این دو حرف بدون حرف صدادار و پشت سر هم تلفظ می شوند تا صدای /ts/ را بسازند. صدای /ts/ معمولا با حرف “Z” در آلمانی نشان داده می شود. به مثال زیر توجه کنید:

Zahl /tsaːl/

صدای /ʁ/
صدای /ʁ/ در زبان آلمانی در فارسی فاقد معادل است. بعضی به اشتباه این صدا را مشابه صدای حرف “قاف” )/q/( تلفظ می کنند در حالی که این کار اشتباه است. صدای /ʁ/ صدایی بین صدای حروف “ر” و “ق” است. برای تلفظ صحیح این صدا سعی کنید صدای “ق” را در بالاترین قسمت گلو بسازید و به جای قطع کردن کامل جریان هوا مثل “ق” در فارسی اجازه دهید هوا جریان داشته باشد (مثل حرف “ر” در فارسی) در اصطلاح آواشناسی باید این صدا را به جای ساختن به صورت انفجاری (مانند ق در فارسی) به صورت سایشی بسازید (مانند ر در فارسی). /ʁ/ در آلمانی تا حد زیادی مانند صدای حرف “R” در زبان فرانسه تلفظ می شود. در زبان آلمانی صدای /ʁ/ را معمولا توسط حرف “R” نشان می دهند.

Rast /ʁast/

صدای /pf/
صدای /pf/ در زبان آلمانی هم یکی از صداهای فاقد معادل در فارسی است. این صدا را می توانید از تلفظ دو حرف “پ” و “ف” پشت سر هم بسازید. توجه کنید که بین این دو صدا نباید حرف داری اضافه کنید. صدای /pf/ در زبان آلمانی با ترکیب حروف “PF” ساخته می شود. به مثال زیر توجه کنید:

Pfahl /pfaːl/

صدای /ŋ/
صدای /ŋ/ در زبان آلمانی هم در فارسی معادلی به صورت یک حرف ندارد. این صدا را می توانید از تلفظ دو حرف “ن” و “گ” پشت سر هم بسازید (مثل دو حرف انتهایی واژه “نهنگ” یا “آهنگ”). صدای /ŋ/ در زبان آلمانی معمولا به صورت ترکیب حروف “NG” نوشته می شود. به مثال زیر توجه کنید:

lang /laŋ/

صدای /ç/
صدای /ç/ در زبان آلمانی هم در فارسی فاقد معادل دقیق است. این صدا را معمولا به اشتباه به صورت صدای “ش” در فارسی (/ʃ/) تلفظ می کنند. این صدا را می توان ترکیبی از دو صدای حروف “ش” و “خ” خواند. برای تلفظ درست این صدا دهان خود را به صورتی که صدای “خ” را تلفظ می کنید در آورید و سعی کنید با دهان خود به همین شکل صدای “ش” را تلفظ کنید. (در واقع در صدای /ç/ شما به جای ساختن صدای “خ” در گلو این صدا را در دهان خود می سازید که تا حدی مشابه صدای “ش” می شود.)

ich /ɪç/

durch /dʊʁç/

صدای /ʔ/
/ʔ/ در واقع یک صدا نیست بلکه نوعی توقف در گفتن حروف صدادار است. معادل این صدا در فارسی حرف “عین” است. مثلا واژه “معمول” در فارسی را در نظر بگیرید. در این واژه بعد از “مع” شما برای لحظه ای مکث کرده و سپس بخش بعد یعنی “مول” را تلفظ می کنید (برای جلوگیری از ترکیب صدای حروف صدادار با هم). در صورت دیدن این علامت هم باید همین کار را انجام داد. برخی واژه نامه ها این به مثال زیر توجه کنید:

Beamter /bəˈʔamtɐ/

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

متاسفانه سیستم آموزشی کشورهای فارسی زبان با این فرض که همه امکان تلفظ درست حروف را دارند هیچ آموزشی در مورد تلفظ یا واگویی نمی دهد. به همین دلیل در هنگام یادگیری یک زبان جدید معمولا با اصطلاحات این بخش آشنایی درستی وجود ندارد از همین رو پیش از بررسی آواهای حروف صدادار باید نکات و تعریف هایی را یاد بگیرید تا توضیحات این بخش را بهتر متوجه شوید.

حروف صدادار کوتاه و بلند
واژه “خیابان” را در نظر بگیرید. در این واژه ما دو صدای ” آ ” داریم. حال این واژه را بلند بخوانید “خیابان” و صدای دو ” آ ” را با هم مقایسه کنید. آ اول کشیده تر از آ دوم خوانده می شود. این موضوع در مورد واژه ای مثل “باغبان” صادق است. اگر ” آ ” دوم را بیش از حد بکشید واژه تلفظی عجیب پیدا می کند.

میزان کشیدگی حروف صدادار یکی از مشخصه های آنهاست. اینکه یک حرف بلند چقدر بیشتر از یک حرف کوتاه کشیده می شود، واحد یا ترازوی مشخصی ندارد اما در طول زمان با آن آشنا خواهید شد. در فارسی معمولا طول کشیدن یک صدا با توجه به نوعش مشخص می شود. یعنی بعضی صداها همیشه بلند هستند (آ ای او) و برخی همیشه کوتاه هستند (کسره فتحه ضمه) در حالی که در بیشتر زبان های اروپایی به این صورت نیست. در این زبان ها هر صدا میتواند شکل کوتاه یا بلند داشته باشد. این موضوع برای فارسی زبان ها کمی ناآشناست و ممکن است در ابتدا پیچیده به نظر برسد. در طول این بخش در این مورد اطلاعات بیشتری به دست می آورید.

حروف صدادار در زبان های اروپایی
در زبان فارسی ما تقریبا بازه کاملی از حروف صدادار را با 6 حرف صدادار داریم. اما در بیشتر زبان های اروپایی ترکیب هایی از این صداها هم وجود دارد. حالت هایی که در آن از ترکیب دو صدا برای ساختن یک صدای جدید استفاده می شود. از طریق این ساختار می توان تعداد بسیار زیادی از آواهای صدادار را ساخت که صدایی جدید دارند. گاهی این آواها صداهایی بسیار نزدیک به حروف صدادار در فارسی دارند و تشخیص دادن آنها از هم کمی سخت است، برای یادگیری دقیق نحوه تلفظ و شناخت این حروف شما نیاز دارید به صورت همزمان مهارتهای شنیداری و گفتاری خود را تقویت کنید. سعی کنید در هنگام شنیدم حروف دقیق بیشتری به نحوه تلفظ آنها کنید و از دستورالعمل های موجود در درسهای بعد برای یادگیری بهتر این صداها استفاده کنید.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

صداهای /aː/ و /a/
صداهای /aː/ و /a/ در زبان آلمانی تا حدی مشابه صدای ” آ ” در فارسی هستند. صدای /a/ شکل کوتاه شده از صدای ” آ ” و صدای /aː/ شکل کشیده این صداست. در فارسی ما به صورت معمول تنها از صدای /aː/ استفاده می کنیم پس ممکن است شکل کوتاه آن در ابتدا کمی غریب به نظر برسد. صدای /a/ در زبان آلمانی معمولا به وسیله حرف “A” نشان داده می شود. صدای /aː/ نیز به وسیله حرف “A” یا ترکیب حروف “AH” یا “AA” نشان داده می شود. به مثال زیر توجه کنید:

Dach /dax/

Bahn /baːn/

صدای /eː/ و /e/
صداهای /eː/ و /e/ در زبان آلمانی تا حدی مشابه صدای ” -ِ” (کسره) در فارسی هستند. در زبان فارسی صدای کسره همیشه به صورت کوتاه تلفظ می شود (مانند صدای /e/)، پس ما معادل دقیقی برای /eː/ نداریم و در زمان گوش دادن ممکن است این صدا را با صدای حرف “ای” (نزدیک ترین صدای بلند به کسره) اشتباه بگیرید. صداهای /eː/ و “ای” گرچه نزدیک هستند ولی یکسان نیستند. برای ساختن صدای /eː/ را کمی بیشتر بکشید و کمی به صدای “ای” نزدیک کنید. صدای /e/ در زبان آلمانی معمولا با حرف “E” نشان داده می شود. صدای /eː/ با حرف “E” یا ترکیب حروف “EE” یا “EH” ساخته می شود. به مثال های زیر توجه کنید:

Beet /beːt/

Methan /meˈtaːn/

صداهای /ɛː/ و /ɛ/
صداهای /ɛː/ و /ɛ/ به طور کلی فاقد معادل در فارسی هستند. نزدیک ترین معادل این صداها در فارسی صدای کسره است. صداهای /ɛː/ و /ɛ/ ترکیبی از صداهای کسره و فتحه در فارسی هستند. برای ساختن این صداها دهان خود را به شکل صدای ” َ ” باز کنید اما سعی کنید صدای ” -ِ ” یا کسره را تلفظ کنید. (این صدا تا حد زیادی به صدای کسره /e/ نزدیک است پس اگر در ابتدا نتوانستید آن را دقیق بسازید زیاد نگران نباشید) صدای /ɛ/ را در زبان آلمانی معمولا با حروف “E” یا “Ä” نشان می دهند. صدای /ɛː/ هم معمولا با “Ä” یا “ÄH” نشان داده می شود. به مثال های زیر توجه کنید:

wähle /ˈvɛːlə/

Bett /bɛt/

hätte /ˈhɛtə/

صداهای /iː/ و /i/ و /i̯/
صداهای /iː/ و /i/ و /i̯/ در واقع انواع کوتاه، بلند و نیم واکه (شبه صدا) از صدای “ای” هستند. در فارسی “ای” یک صدای بلند یا کشیده است پس ما در فارسی تنها معادل دقیق /iː/ را داریم. در بیشتر مواردی که ما صدای “ای” را می سازیم آن را به صورت بلند می سازیم. صدای /i/ شکل کوتاه از همان صدای “ای” است ، که خیلی فارسی زبانان در شندیدار آن را عنوان نزدیک ترین صدای کوتاه در نظر می گیرند (صدای /e/ یا کسره). برای ساختن این صدا کافیست “ای” را خیلی کمتر از حالت طبیعی اش (در فارسی) بکشید.

نیم واکه ی /i̯/ در واقع شکل بسیار کوتاه شده ی “ای” است. این صدا به “ای کوتاه” یا /i/ خیلی نزدیک است. پس می توانید آن را ای کوتاه در نظر بگیرید. (دلیل جدا کردن نیم واکه ها از صداها کمی پیچیده است و به آن نمی پردازیم.) شکل کوتاه و نیم واکه این صدا را معمولا با حرف “I” نمایش می دهند. شکل بلند ممکن است با حرف “I” یا ترکیب حروف “IE” نشان داده شود. به مثال های زیرتوجه کنید:

viel /fiːl/

vital /viˈtaːl/

Studie /ˈʃtuːdi̯ə/

صدای /ɪ/
صدای /ɪ/ هم صدایی فاقد معادل در فارسی است. به صورت ساده می توان گفت صدای /ɪ/ صدایی بین /i/ (ای کوتاه) و /e/ کوتاه است. برای ساختن این صدا سعی کنید از /i/ به سمت /e/ حرکت کنید و در میانه راه بایستید. یا دهان خود را به شکل /i/ درآورده ولی صدای /e/ را بسازید. صدای /ɪ/ در زبان آلمانی را معمولا با حرف “I” نشان می دهند. به مثال زیر توجه کنید:

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

صدای /oː/ و /o/
صداهای /oː/ و /o/ معادل های کوتاه و بلند از صدای ” ُ ” یا همزه هستند. از آنجا که همزه در فارسی یک صدای کوتاه است ما در واقع فقط از /o/ استفاده می کنیم، در نتیجه بیشتر فارسی زبانان صدای /oː/ را به اشتباه با نزدیکترین صدای بلند فارسی (صدای “او” یا /uː/) معادل می کنند. صدای /o/ را در زبان آلمانی معمولا با حرف “O” نشان می دهند. صدای /oː/ هم با ترکیب حروف “OO” نشان داده می شود. به مثال های زیر توجه کنید:

Boot /boːt/

Moral /moˈʁaːl/

صدای /ɔ/
صدای /ɔ/ در فارسی فاقد معادل است. به صورت ساده می توان گفت /ɔ/ صدایی بین صدای ” آ ” و ” ُ ” یا همزه دارد. برای ساختن این صدا دهان خود را کمی به شکل صدای آ باز کنید اما سعی کنید صدای ” ُ ” را بسازید. در زبان آلمانی معمولا حرف “O” این صدا را دارد. به مثال زیر توجه کنید:

Post /pɔst/

صدای /øː/ و /ø/
صداهای /øː/ و /ø/ هم در فارسی فاقد معادل هستند. صدای /ø/ را شکل دهان گرد /e/ هم می نامند. برای تلفظ آن دهان خود را گرد کنید و سپس سعی کنید صدای ” ِ ” (کسره) را تلفظ کنید. این صدا دو شکل کوتاه و بلند دارد که هر دو به شکل حرف “Ö” نوشته می شوند. به مثال های زیر توجه کنید:

Öl /øːl/

Ökonom /ʔøkoˈnoːm/

صدای /œ/
صدای /œ/ هم در فارسی هیچ معادلی ندارد. این صدا در واقع شکل دهان گرد صدای /ɛ/ است. اما از آنجا که خود صدای /ɛ/ هم یک صدای عجیب و جدید بود ممکن است نتوانید درک درستی از آن به دست آورید. دو صدای /œ/ و /ø/ نسبتا نزدیک هستند پس اگر هر دو را به یک صورت هم بسازید در سطح ابتدایی مشکلی ندارد. صدای /œ/ هم معمولا توسط حرف “Ö” نشان داده می شود. به مثال زیر توجه کنید:

göttlich /ˈɡœtlɪç/

صدای /uː/ و /u/ و /u̯/
صداهای /uː/ و /u/ و /u̯/ شکل های متفاوت از صدای “او” در فارسی هستند. در فارسی صدای “او” یک صدای بلند است پس ما در واقع تنها از /uː/ استفاده می کنیم. شکل های کوتاه این صدا را فارسی زبانان با نزدیکترین صدای کوتاه یعنی صدای ضمه یا /o/ اشتباه می گیرند.

شکل نیم واکه صدای “او” یا /u̯/ تفاوت زیادی با شکل کوتاهش ندارد پس شما می توانید هر دو آنها را یکی در نظر بگیرید. هر شکل این صدا معمولا با حرف “U” نشان داده می شوند. به مثال های زیر توجه کنید:

kulant /kuˈlant/

Hut /huːt/

aktuell /akˈtu̯ɛl/

صدای /ʊ/
صدای /ʊ/ فاقد معادل در فارسی است. این صدا در تعریف ساده صدایی بین “او” و ضمه است. البته نوع ادا کردن این صدا بسیار به “او کوتاه” شبیه است پس می توانید آنها را تا حدی معادل کنید. در زبان آلمانی این صدا را معمولا با حرف “U” نشان می دهند. به مثال زیر توجه کنید:

Putz /pʊt͡s/

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

صدای /yː/ و /y/
صداهای /yː/ و /y/ هم در زبان فارسی فاقد معادل هستند. این صداها را شکل دهان گرد صدای “ای” هم می نامند. برای تلفظ کردن آنها دهان خود را کاملا گرد کرده (مثل زمانی که میخواهید و را ادا کنید) و بعد سعی کنید صدای “ای” را بسازید. در زبان آلمانی معمولا حرفهای “Ü” یا “Y” شکل کوتاه و بلند این صدا را دارند. به مثال های زیر توجه کنید:

Rübe /ˈryːbə/

Psychologie /ˌpsyː.ço.loˈɡiː/

صدای /ʏ/
صدای /ʏ/ هم در فارسی فاقد معادل است. این صدا در واقع شکل دهان گرد صدای /ɪ/ است. اما چون احتمالا تلفظ دقیق آن برای شما مشکل است می توانید این صدا را با با صدای /y/ معادل کنید (این صداها نسبتا نزدیک هستند). در زبان آلمانی صدای /ʏ/ را معمولا حرف “Ü” نشان میدهد. به مثال زیر توجه کنید:

füllt /fʏlt/

صدای /ə/
صدای /ə/ یا “شوآ” یک صدای پرکاربرد در بیشتر زبانهای اروپایی است که البته فاقد معادل در فارسی است اما بیشتر فارسی زبانان آن را به اشتباه مانند /e/ (صدای کسره) تلفظ می کنند. صدای /ə/ در واقع یک صدای خنثی است. این صدا بین دو صدای کسره و ضمه است. برای ساختن این صدا می توانید از صدای کسره به سمت ضمه حرکت کنید و در میان راه بایستید. گرچه این صدا در فارسی معادل نوشتاری ندارد اما ما گاهی از آن برای ابراز تعجب استفاده می کنیم. در زبان آلمانی صدای /ə/ معمولا توسط حرف “E” در انتهای کلمات ایجاد می شود. به مثال زیر توجه کنید:

halte /ˈhal.tə/

صدای /aɪ/
صدای /aɪ/ یک صدای ترکیبی است. از ترکیب دو صدای “آ” و “ای” این صدا ساخته می شود (در واقع دو صدای a و ɪ). در زبان آلمانی معمولا ترکیب حروف “EI” این صدا را می سازند. به مثال زیر توجه کنید:

weit /vaɪ̯t/

صدای /aʊ/
صدای /aʊ/ هم یک صدای ترکیبی است. این صدا از ترکیب دو صدای “آ” و “او” ساخته می شود (در واقع دو صدای a و ʊ). در زبان آلمانی معمولا ترکیب حروف “AU” این صدا را می سازند. به مثال زیر توجه کنید:

Haut /haʊt/

صدای /ɔʏ/
صدای /ɔʏ/ هم یک صدای ترکیبی است. این صدا از ترکیب دو صدای “ضمه” و “او” ساخته می شود (در واقع دو صدای ɔ و ʏ). در زبان آلمانی معمولا ترکیب حروف “EU” یا “ÄU” این صدا را می سازد. به مثال زیر توجه کنید:

Heu /hɔɪ̯/

صدای /ɐ/ و /ɐ̯/
صداهای /ɐ/ و /ɐ̯/ دو صدای ترکیبی هستند. این صدا در واقع از ترکیب /ə/ و /ʁ/ ساخته می شود (گاهی اصلا به صورت /əʁ/ نوشته می شود.) این صدا معمولا برای ترکیب حروف “ER” در انتهای کلمات استفاده می شود. به مثال زیر توجه کنید:

Ober /ˈoːbɐ/

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

قسمت گفت و گوهای زبان آلمانی شامل درس هایی طبقه بندی شده از مکالمات ساده تا متوسط آلمانی است. همه این مکالمات دارای فایل صوتی و ترجمه فارسی هستند. سعی شده لغات هر درس به صورت یک لیست در همان درس معرفی شود تا زبان آلمان نیاز بتوانند به صورت همزمان توانایی های شنیداری، کلامی و واژه آموزی خود را تقویت کنند.

هر بخش شنیداری را میتوانید برای بهبود توانایی خود به چند صورت متفاوت استفاده کنید:

• برای بهبود توانایی شنیداری ابتدا واژه ها و اصطلاحات درس را بخوانید و بدون نگاه کردن به متن درس به فایل صوتی گوش کنید. بعد از یک بار گوش دادن، مرتبه دوم سعی کنید متن مکالمه را (تا جایی که متوجه می شوید) بنویسید. قسمت هایی را که به خوبی متوجه نمی شوید چند بار گوش کنید تا نهایتا بتوانید تا جای ممکن مکالمه را به صورت مکتوب درآورید. سپس متن نوشته شده خود را با متن اصلی درس مقایسه کنید و اشتباهات خود را اصلاح کنید. (این کار احتمالا در درس های اول بسیار ساده است اما با بالا رفتن درس ها مشکل می شود.)

• برای بهبود توانایی های کلامی خود متن درس را اجرا کرده و بعد از هر خط یا جمله آن را متوقف کنید. سپس جمله را با صدای بلند تکرار کنید. سعی کنید تا جای ممکن جزئیات تلفظی جمله را مانند صدای موجود تکرار کنید. این کار به شما در به دست آوردن توانایی تلفظ هم کمک می کند. درس ها آنقدر تکرار کنید که جملات را تقریبا حفظ شوید.

• بیشتر واژه های اشاره شده در این بخش را میتوانید در لیست واژگان سطح A1 در بخش لغت دانی زبان آلمانی پیدا کنید. اشاره به لغات در این درس تنها جهت یادآوری آنها صورت گرفته. اگر صرفا به دنبال واژه آموزی هستید این بخش بهتر نیاز شما را برطرف خواهد کرد.

این اشتباهات را مرتکب نشوید

• تلفظ واژه ها را به صورت فارسی ننویسید. این کار باعث می شود شما توجه کافی را به جزئیات تلفظی هر واژه نکنید و در نهایت تلفظ را به صورت اشتباه یاد بگیرید.
• درصورتی که در طول تمرین شنیداری بخشی را اشتباه فهمیدید تما اشتباه خود را اصلاح کنید. یعنی واژه یا جمله درست را پیدا کرده و بارها آن را تکرار کنید. در غیر این صورت جملات اشتباه در ذهن شما نقش می بندد و تمرین شما تاثیر منفی بر روی توانایی شنیداریتان می گذارد.
• از بخش ها با سرعت رد نشوید. مسابقه ای برای سریع رد شدن از درسها وجود ندارد. تکرار بیشتر هر بخش می تواند عمق تسلط شما را بر آن بخش افزایش دهد. پس تا زمانی که بر هر بخش کاملا مسلط نشده اید به بخش بعدی نروید.

پیروز باشید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

guten tag روز بخیر

guten Abend عصر بخیر

guten Morgen صبح بخیر

Herr آقای

Frau خانم

ich heiße… من … نام دارم.

wie heißen Sie? نام شما چیست؟

Sie شما (تو محترمانه)

und و
پخش‌کننده صوت
00:00
00:00
برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.

– Guten Tag, Frau Herbst.

+ Ah, Herr Müller, guten Tag.

– روز بخیر، خانم هربست.

+ اه، آقای مولر، روز بخیر.



– Guten Abend, ich heiße Herbst, Peter Herbst. Und wie heißen Sie?

+ lch heiße Müller, Johann Müller.

– عصر بخیر، من هربست هستم، پیتر هربست. و نام شما چیست؟

+ من مولر نام دارم، یوهان مولر.



– Guten Morgen, ich heiße Ingrid. Und wie heißt du?

+ lch heiße Karin.

– صبح بخیر، این انگرید نام دارم. و نام تو چیست؟

– من کارین نام دارم.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ich komme aus …

من از … می آیم. (من اهل … هستم.)

woher?

از کجا؟

Sie kommen…

شما می آیید…

mein Name ist

نام من هست…

wer

چه کسی

Sie sind

شما هستید

ich bin

من هستم

München

مونیخ

wie geht es Ihnen?

حال شما چطور است؟

gut

خوب

danke

ممنون

und lhnen?

و شما؟

ganz gut

کاملا خوب.
– lch heiße lngrid Herbst. lch komme aus Berlin. Und woher kommen Sie?

+ Ich komme aus Frankfurt, mein Name ist jung.

– من انگرید هربست نام دارم. من اهل برلین هستم. شما از کجا می آیید؟ (اهل کجا هستید؟)

+ من اهل فرانکفورت هستم، اسم من یونگ است.



– Ich heiße Michael Weiss. Und wer sind Sie?

+ Ich bin Karl Schmidt. lch komme aus München. Woher kommen Sie?

– Ich komme aus Heidelberg.

– من میشل وایس نام دارم. و شما کی هستی؟

– من کارل اشمیت هستم. من اهل مونیخ هستم. شما اهل کجا هستید؟

– من اهل هایدلبرگ هستم.



– Guten Morgen, Frau jung. Wie geht es Ihnen?

+ Gut, danke. Und Ihnen?

– Ganz gut, danke.

– صبح بخیر، خانم یونگ. حال شما چطور است؟

+ خوب، ممنون. و شما؟

– کاملا خوب، ممنون.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ی جدیدی آشنا می شوید. در ابتدا واژه ها و اصطلاحات جدید این درس را مرور می کنیم.


wie geht es dir?

حالت چطور است؟

und dir?

و تو؟

sehr

خیلی

du

تو

trinken

نوشیدن

auch

هم، همچنین

die Tasse

فنجان

der Kaffee

قهوه

nein

نه

der Tee

چای
– Hallo Karin! Wie geht es dir?

+ Oh, hallo Susanne! Danke gut, und dir?

– Sehr gut. Trinkst du auch eine Tasse Kaffee?

+ Nein, ich trinke eine Tasse Tee.

* Was darf es sein?

– Eine Tasse Kaffee mit Milch und Zucker, bitte.

+ Und ich trinke eine Tasse Tee, bitte.

– سلام کارین! حالت چطوره؟

+ اوه، سلام سوزان! ممنون خوبم، و تو؟

– خیلی خوب. آیا هم یک فنجان قهوه می نوشی؟

+ نه، من یک فنجان چای می نوشم.

* این ممکن است باشد؟ (چی می خواهید؟)

– یک فنجان قهوه با شیر و شکر لطفا.

+ و من یک فنجان چای می نوشم، (لطفا).

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

Entschuldigung

ببخشید!

wie bitte?

ببخشید چی؟

da sind Sie ja!

آها شما اینجا هستید!

herzlich

صمیمانه

herzlich willkommen!

(صمیمانه) خوش آمدید!

aber

اما

müde

خسته

natürlich

البته

nichts

هیچ چیز

gerne!

با کمال میل!

also gut …

خب پس …

prost!

به سلامتی! (در اینجا)
– Puhh! Guten Tag!

+ Guten Abend!

– Ach. Entschuldigung! Guten Abend!

+ Wie heißen Sie, bitte?

– Peter Ritter.

+ Wie bitte?

– Peter Ritter.

* Da sind Sie ja, Herr Ritter! Herzlich willkommen!

– Hallo, Frau Semmler! Vielen Dank!

* Wie geht es lhnen denn, Herr Ritter?

– Danke, ganz gut. Aber ich bin sehr müde.

* Ja, natürlich. Trinken Sie eine Tasse Kaffee?

– Nein, danke. Aber ein Bier!

* Gerne! ich trinke auch ein Bier! Susanne, was trinkst du?

– Nichts, danke.

* Also gut. Prost, Herr Ritter!

– Prost, Frau Semmler!



-اووه! روز بخیر!

+ عصر بخیر!

– اخ. ببخشید! عصر بخیر!

+ اسم شما چیست؟

– پیتر ریتر.

+ ببخشید چی؟

– پیتر ریتر.

* آها شما اینجا هستید، آقای ریتر! خوش آمدید!

– سلام خانم سملر! خیلی ممنون!

* حالتون چطور است، اقای ریتر؟

– ممنون، کاملا خوبم. اما من خیلی خسته ام.

* بله، البته. یک فنجان قهوه می نوشید؟

– نه ممنون. اما یک آبجو.

* با کمال میل! من هم یک آبجو می نوشم! سوزان، تو چی می نوشی؟

– نه، ممنون.

* خوب پس. به سلامتی، اقای ریتر!

– به سلامتی، خانم سملر.