آموزشی آموزش قواعد زبان آلمانی|طلایه کاربر نگاه

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ضمیر "man"



اگر موضوع شخص نامعین باشد از ضمیر „man“ استفاده می‌شود. „man“ همراه با فعل است و همیشه به صورت سوم شخص مفرد است.





Man lebt nur einmal.
= آدم فقط یک بار زندگی می کند.

Was macht man jetzt in der Türkei?
= الان در ترکیه چه می کنید؟
„man“ همیشه به افعال شرطی مرتبط است.



Hier kann man gut essen?
= اینجا امکان غذا خوردن هست؟

Darf man hier rauchen?
= آیا در اینجا می شود سیگار دود کرد؟

Man soll das noch heute machen.
= باید آن را امروز انجام داد.

Man muss mehr lernen.
= باید بیشتر یاد گرفت.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

صرف فعل‌ها

در فرهنگ لغت افعال شکل اصلی خود را دارند به عنوان مثل در مصدر
. ریشه افعال یا به (en (machen و یا به (e (wandern ختم می‌شود.


وقتی پسوند مصدر را برداریم ریشه فعل باقی می‌ماند. {mach-wander {1. ریشه فعل برای هر شخصی پسوندی دیگر است.


بیشتر افعال پسوند‌های زیر را دریافت می‌کنند:

• ich (= من )

-e

• du (= تو)

-st

• er (= او)
• sie (= او (مونث))
• es (= او (خنثی))

-t

• wir (= ما )

-en

• ihr (= شما (دونفر))

-t

• sie (= شما (محترمانه))
• Sie (= آنها)

-en
به عنوان مثال







kommen → komm-en

آمدن



ich komme


wir kommen



du kommst


ihr kommt



er, sie, es kommt


sie, Sie kommen





machen → mach-en

انجام دادن



ich mache


wir machen



du machst


ihr macht



er, sie, es macht


sie, Sie machen




brauchen → brauch-en

نیاز داشتن، احتیاج داشتن



ich brauche


wir brauchen



du brauchst


ihr braucht



er, sie, es braucht


sie, Sie brauchen

فرم برخی فعل‌ها را باید حفظ کنید.





sein (= هستی، وجود، بودن)


ich bin


wir sind



du bist


ihr seid



er, sie, es ist


sie, Sie sind



haben (= داشتن)


ich habe


wir haben



du hast


ihr habt



er, sie, es hat


sie, Sie haben




werden (= شدن)


ich werde


wir werden



du wirst


ihr werdet



er, sie, es wird


sie, Sie werden



wissen (= دانستن)


ich weiß


wir wissen



du weißt


ihr wisst



er, sie, es weiß


sie, Sie wissen

وقتی که ریشه فعل به:

• -s- → reis-en (= سفر کردن، مسافرت کردن)
• -ss- → küss-en (= بوسیدن، ماچ کردن)
• -ß- → heiß-en (= اسم داشتن، نامیدن)
• -z- → duz-en (= تو خطاب کردن)
• -tz- → sitz-en (= شما خطاب کردن)

در دوم شخص مفرد (du) پسوند t- می‌گیرد.





heißen → heiß-en

اسم داشتن، نامیدن



ich heiße


wir heißen



du heißt


ihr heißt



er, sie, es heißt


sie, Sie heißen

وقتی که ریشه فعل به:

• -t- → arbeit-en (= کار کردن)
• -d- → bad-en (= حمام کردن)
• -tm- → atm-en (= تنفس کردن)
• -chn- → zeichn-en (= امضا کردن، رسم کردن)
• -ffn- → öffn-en (= باز شدن، گشودن)

در دوم شخص مفرد (du) پسوند est- می‌گیرد.
در سوم شخص مفرد (er، sie، es) پسوند -et می‌گیرد.
در دوم شخص جمع (ihr) پسوند (et-) می گیرد.







arbeiten → arbeit-en

کار کردن



ich arbeite


wir arbeiten



du arbeitest


ihr arbeitet



er, sie, es arbeitet


sie, Sie arbeiten





baden → bad-en

حمام کردن



ich bade


wir baden



du badest


ihr badet



er, sie, es badet


sie, Sie baden

وقتی که ریشه فعل به:

• -eln-→ sammeln (= جمع آوری کردن، گردآوری کردن)

حذف می‌شود در اول شخص مفرد 1 و 2 ریشه فعل
ریشه فعل می‌گیرد در اول شخص جمع 1 و سوم شخص جمع 2 پسوند 3





sammeln → sammel-n

جمع آوری کردن، گردآوری کردن



ich sammle


wir sammeln



du sammelst


ihr sammelt



er, sie, es sammelt


sie, Sie sammeln

در برخی از افعال هنگام صرف کردن فعل، حروف صدا دار تغییر می‌کند. این تغییر فقط در دوم شخص مفرد (du) و سوم شخص مفرد (er-sie -es) پیش می‌آید.


در فعل (schlafen) خوابیدن، a تبدیل به ä می‌شود.







schlafen → schlaf-en

خوابیدن



ich schlafe


wir schlafen



du schläfst


ihr schlaft



er, sie, es schläft


sie, Sie schlafen





laufen → lauf-en

دویدن، راه رفتن



ich laufe


wir laufen



du läufst


ihr lauft



er, sie, es läuft


sie, Sie laufen




tragen → trag-en

حمل کردن، پوشیدن



ich trage


wir tragen



du trägst


ihr tragt



er, sie, es trägt


sie, Sie tragen

در فعل (geben) رفتن، e تبدیل به i می‌شود.







geben → geb-en

اعطا کردن، دادن



ich gebe


wir geben



du gibst


ihr gebt



er, sie, es gibt


sie, Sie geben





nehmen → nehm-en

برداشتن، بردن، گرفتن



ich nehme


wir nehmen



du nimmst


ihr nehmt



er, sie, es nimmt


sie, Sie nehmen

در فعل (sehen) دیدن، e تبدیل به ie می‌شود.





sehen → seh-en

دیدن



ich sehe


wir sehen



du siehst


ihr seht



er, sie, es sieht


sie, Sie sehen

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل‌های کمکی

افعال کمکی(مودال) معنای فعل را در جمله تغییر می دهند و تعیین کننده ارتباط فعل با جمله هستند. فعل دوم در کمکی(مودال) به‌صورت مصدر به انتهای جمله می‌رود

• 
  können توانایی / فرصت
  
  
  
  
  
  Ich kann gut schwimmen.
  = من می توانم به خوبی شنا کنم
  
  Das Auto ist kaputt. Wir können nicht weiter fahren.
  = اتومبیل خراب است ما نمیتوانیم ادامه بدهیم
  
  Können Sie mir helfen?
  = آیا می توانید به من کمک کنید؟
  
  Die Medikamente kann man nur mit Rezept kaufen.
  = داروها را فقط میتوانید با نسخه بخرید
• 
  dürfen اجازه داشتن. ممنوعیت
  
  
  
  
  
  Hier dürfen Sie nicht rauchen!
  = شما اجازه ندارید اینجا سیگار بکشید.
  
  Die Bank darf das Geld für das Mittagessen abbuchen.
  = بانک اجازه دارد هزینه ناهار را از حساب برداشت کند.
• 
  müssen باید اجباری / وظیفه، نیاز
  
  
  
  
  
  Ich muss den Aufsatz bis morgen schreiben.
  = من باید مقاله را تا فردا بنویسم.
  
  Ich muss zum Hauptplatz.
  = من باید به مکان اصلی بروم.
  
  Hier musst du den Namen angeben.
  = اینا باید شما نام خود را مشخص کنید.
• 
  wollen - خواستن ، قصد
  
  
  
  
  
  Wir wollen am Wochenende an die Ostsee fahren.
  = ما می خواهیم در تعطیلات آخر هفته به دریای بالتیک برویم
  
  Ich will dich heiraten.
  = من میخواهم با تو ازدواج کنم
  
  Wollen wir etwas essen?
  = میخواهیم چیزی بخوریم؟
• 
  sollen (باید)، تکرار یک درخواست
  
  
  
  
  
  Du sollst deiner Oma helfen.
  = تو باید به مادر بزرگت کمک کنی.
  
  Der Arzt sagt, ihr sollt mehr Obst essen.
  = دکترمیگوید ، شما باید میوه بیشتری بخورید.
  
  Soll ich den Notarzt rufen?
  = آیا من باید آمبولانس را صدا کنم؟
• 
  mögen دوست داشتن / محبت. این فعل به تنهایی در جمله می‌آید
  
  
  
  
  
  Ich mag keine Schokolade.
  = من شکلات دوست ندارم.
  
  Ich mag türkisches Essen.
  = من غذاهای ترکی دوست دارم.
• 
  möchten خواستن. شکل دیگری از فعل mögen در وجه شرطی است. و بیان کننده آرزویی است
  
  
  
  
  
  Ich möchte mit Frau Riedel sprechen.
  = من می خواهم با خانم ریدل صحبت کنم.
  
  Wie möchten die Deutschen am liebsten wohnen?
  = آلمانی ها ترجیح مید هند چگونه زندگی کنند؟
  
  Ich möchte eine Massage haben.
  = من می خواهم یک ماساژ داشته باشم.
• 
  احتیاج داشتن + zu + مصدر
  نفی، باید اغلب با یک معنی اهمیت نیازی نیست جایگزین می‌شود اشخاص بیان می‌کنند به همین دلیل که یک شخص نباید انجام بدهد. در این حالت نیاز داشتن مثل یک فعل کمکی استفاده می شود و همیشه یک کلمه منفی و یک مصدر با zuدارد
  
  
  
  
  
  Wir müssen morgen nicht früh aufstehen, denn es ist Wochenende.
  = ما مجبور نیستیم فردا صبح زود بیدار بشیم، چونکه آخر هفته است.
  
  Wir brauchen morgen nicht früh aufzustehen, denn es ist Wochenende.
  = ما لازم نیست فردا صبح زود بیدار بشیم، چونکه آخر هفته است.
  همچنین می تواند نیاز در ارتباط با یک کلمه نا محدود مثل اول. فقط، ساده، فقط، به سختی، مثبت استفاده می شوند تا ضرورت ها را بیان کنند
  
  
  
  
  
  Du brauchst erst nächste Woche einzukaufen, noch haben wir viel zu essen und zu trinken.
  = تو احتیاج داری هفته دیگه خرید کنی، هنوز چیزی واسه خوردن و نوشیدن هست
  
  Um erfolgreich zu werden, brauchst du nur etwas mehr zu arbeiten, dann schaffst du es bestimmt.
  = برای اینکه موفق بشی احتیاج داری بیشتر کار کنی بعدش تو کارتو با اطمینان انجام میدی

افعال کمکی(مودال) بدون فعل دوم هم می‌آیند به شرطی که مفهوم جمله مشخص باشد





Ich muss zum Arzt.
= من باید به دکتر بروم

Ich backe die Pizza. Du kannst es nicht!
= من پیتزا درست میکنم. تو نمیتونی
صرف افعال کمکی(مودال) در اول شخص و سوم شخص مفرد یکسان است







können

توانستن



ich kann


wir können



du kannst


ihr könnt



er, sie, es kann


sie, Sie können





dürfen

اجازه داشتن



ich darf


wir dürfen



du darfst


ihr dürft



er, sie, es darf


sie, Sie dürfen






müssen

باید



ich muss


wir müssen



du musst


ihr müsst



er, sie, es muss


sie, Sie müssen





wollen

خواستن



ich will


wir wollen



du willst


ihr wollt



er, sie, es will


sie, Sie wollen






sollen

باید



ich soll


wir sollen



du sollst


ihr sollt



er, sie, es soll


sie, Sie sollen





mögen

mögen



ich mag


wir mögen



du magst


ihr mögt



er, sie, es mag


sie, Sie mögen




möchten

möchten



ich möchte


wir möchten



du möchtest


ihr möchtet



er, sie, es möchte


sie, Sie möchten

افعال کمکی(مودال) همیشه در سوم شخص مفرد با ضمیر غیر شخصی man می‌آیند





man kann

آدم میتواند



Hier kann man gut essen.

اینجا هر کسی می تونه خوب بخوره.



man muss

آدم باید



Das muss man noch heute machen.

اشخاص باید امروز آنرا انجام دهند.



man soll

آدم باید



Das soll man wiederholen.

آدم باید تکرار کند



man darf

آدم اجازه داره



In diesem Raum darf man rauchen.

در این اتاق اشخاص اجازه دارند سیگار بکشند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل‌های مرکب

افعال مرکب شامل، افعال جداشدنی و جدانشدنی هستند.


افعال مرکب از پیشوند و فعل تشکیل می‌شوند.





einkaufen

خرید کردن

ein + kaufen (= خریدن)


verstehen

برداشت کردن، فهمیدن

ver + stehen (= ایستادن، پابرجا بودن)

افعال جداشدنی

پیشوند تاکید شده است. در فرهنگ لغت پیدا می‌کنیم. einkaufen (= خرید کردن)





Ich gehe gleich einkaufen.
= من هم اکنون به خرید میروم.

Ich kaufe nicht so gern ein.
= من علاقه ای ندارم خرید کنم.

Gestern kaufte sie den ganzen Tag ein.
= دیروز او تمام روز خرید کرد.

Er sieht elegant aus.
= او شیک به نظر میرسه.
پیشوند مفهوم فعل را کمی تغییر می‌دهد. (einpacken- packen) و (einkaufen- kaufen) با هم در ارتباط معنایی هستند


در زمان حال و گذشته پیشوند در انتهای جمله می‌آید.


در اسم مفعول بین پشوند و فعل «ge» قرار می‌گیرد.



kaufen (= خریدن) → ein-ge-kauft




Du hast aber viel eingekauft!
= تو اما خیلی زیاد خرید کردی.
پیشوند در افعال جداشدنی:


ab- (= از)
abfahren (= ترک کردن ،حرکت کردن)
an- (= به ، در نزدیکی ، در)
ankommen (= رسیدن ،وارد شدن) , anprobieren (= پرو کردن)
auf- (= روی ، به سوی )
aufstehen (= بیدار شدن ،ایستادن)
aus- (= از ، از جنس ، به علت)
austragen (= برگزار کردن ،به انجام رساندن ، پخش کردن) , aussehen (= شکل ظاهری ،به نظر رسیدن)
bei- (= نزد ، پیش ، در کنار)
beibringen (= آموزش دادن ،یاد دادن)
ein- (= یک)
einkaufen (= خرید کردن) , einpacken (= بسته‌بندی کردن)
los- (= سست ، سریع ، آزاد )
losgehen (= به کسی حمله کردن ،شروع شدن)
mit- (= با ،همراه با ، به وسیله)
mitkommen (= همراه امدن) , mitnehmen (= همراه بردن)
nach- (= به طرف ، به نظر ، پس از )
nachmachen (= بعدا انجام دادن)
vor- (= جلوی ، در مقابل )
vorstellen (= تصور کردن، معرفی کردن)
zu- (= به/طرف ، برای ، نزد)
zumachen (= بستن ) , (da)zunehmen (= افزایش دادن)

افعال جدانشدنی

پیشوند جمله را تاکید نمی‌کند.





Ich kann das nicht verstehen.
= من نمیتونم آنرا بفهمم
پیشوند مفهوم فعل را تغییر می‌دهد. (verstehen - stehen) (فهمیدن با قرارداشتن) ارتباطی ندارد


در زمان حال و گذشته پیشوند همراه فعل می‌آید.





Ich verstehe das nicht.
= من متوجه نمیشم

Den Urlaub verbrachte sie in den Alpen.
= تعطیلات را او در آلپ گزراند
در اسم مفعول «ge» نمی‌گیرد.



verstehen (= متوجه شدم، درک کردن) → verstanden (= درک کردن)




Du hast aber nichts verstanden!
= اما تو متوجه نیستی، درک نمیکنی
bekommen (= دریافت کردن ) → bekommen (= رسیدن )




Ich habe einen neuen Computer bekommen.
= من یک کامپیوتر جدید گرفتم.
پیشوند در افعال جدانشدنی:


be-
bekommen (= بدست آوردن ،گرفتن)
ge-
gefallen (= به دل نشستن ،دوست داشتن)
emp-
empfehlen (= پیشنهاد کردن)
ent-
entschuldigen (= عذرخواهی کردن)
er-
erzählen (= تعریف کردن ،شرح دادن)
miss-
missbrauchen (= سوء استفاده کردن ،تخلف کردن)
ver-
verstehen (= برداشت کردن)
zer-
zerstören (= تخریب کردن)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

امری

جمله امری در مورد تقاضا، دستور، توصیه و راهنمایی بکار بـرده می‌شود.


حالت امری در فرم‌های زیر استفاده می‌شود:



du (= تو)
du – برای یک نفر،
ihr (= او)
ihr – برای دو یا چند نفر،
Sie (= شما)
Sie – به عنوان شکل مودبانه برای یک یا چند نفر.

در جملات امری در دوم شخص مفرد، بدون ضمیر شخصی du ساخته می‌شود و پسوند st هم حذف می‌شود

• du kommst (= تو می آیی) → Komm! (= بیا!)
• du gibst (= تو می دهی!) → Gib! (= بده!)
• du nimmst (= تو می گیری!) → Nimm! (= بگیر!)
• du gehst (= تو می روی!) → Geh! (= برو!)

Geh ins Fitnesstudio!
= برو باشگاه
جمله امری در دوم شخص جمع ihr بدون ضمیر می‌آید

• ihr kommt (= او امد) → Kommt! (= امد)
• ihr gebt (= او داد، ) → Gebt! (= گرفت)
• ihr nehmt (= او برد، گرفت، برداشت ) → Nehmt! (= برداشت گرفت)
• ihr feiert (= او جشن گرفت) → Feiert! (= جشن گرفت)

Feiert, tanzt und trinkt mit mir!
= جشن گرفت، رقصید، نوشید با من
جمله امری در سوم شخص جمع Sie بدون تغیر ساخته می‌شود.

• Sie gehen (= شما میروید) → Gehen Sie! (= بروید شما)
• Sie geben (= شما دادید ) → Kommen Sie! (= بدهید شما)
• Sie kommen (= شما امدید) → Kommen Sie! (= بروید شما)
• Sie nehmen (= شما ببرید. ) → Nehmen Sie! (= ببرید شما)
• Sie ziehen an (= شما لباس پوشیدید ) → Ziehen Sie an! (= بپوشید )

Ziehen Sie einen Anzug an!
= کت و شلوار بپوشید
افعالی که اوملاوت دارند در دوم شخص و سوم شخص مفرد بدون اوملاوت می‌آیند

• du schläfst (= او خوابید) → Schlaf! (= خواب)
• du fährst (= او رانندگی کرد) → Fahr! (= رانندگی )

افعالی که به t- d-ig-er-el ختم می‌شوند در دوم شخص مفرد du فقط e می‌گیرند.

• du wartest (= تو منتظری) → Warte! (= منتظر بودن)
• du entschuldigst dich (= عذر خواهی میکنی ) → Entschuldige dich! (= عذرخواهی میکنی)
• du lächelst (= تو میخندی ) → Lächle! (= لبخند زدن)

وجه امری برای افعال بی قاعده




sein (= بودن)

• du (= تو) → Sei! (= بودن، وجود )
• ihr (= او) → Seid! (= بودن)
• Sie (= شما) → Seien Sie! (= بودید شما)

haben (= داشتن)

• du (= تو) → Hab! (= داشت)
• ihr (= او) → Habt! (= داشت)
• Sie (= شما) → Haben Sie! (= دارید شما؟ )

werden (= شدن)

• du (= تو) → Werde! (= شد)
• ihr (= او) → Werdet! (= شد)
• Sie (= شما) → Werden Sie! (= شما شدید؟! )

وجه امری برای اول شخص جمع wir

وجه امری برای اول شخص جمع wir بدون تغیر می‌آید

• wir gehen (= ما می رویم) → Gehen wir! (= می رویم ما)
• wir kommen (= ما امدیم) → Kommen wir! (= میایم ما)
• wir geben (= ما می رویم) → Geben wir! (= میدهیم )
• wir nehmen (= ما میگیریم) → Nehmen wir! (= گرفتیم ما)

Gehen wir hin!
= ما رفتیم

Kaufen wir es hier!
= ما آنرا از اینجا خریدیم

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

زمان گذشته

präteritum زمان گذشته ای است که کاربرد زیادی دارد و اغلب در ساختار نوشتاری بکار بـرده می‌شود.


در این زمان، اول شخص و سوم شخص مفرد یکسان هستند


افعال باقاعده

• ich (= من )

–te

• du (= تو)

–test

• er (= او)
• sie (= او (مونث))
• es (= او (خنثی))

–te

• wir (= ما )

-ten

• ihr (= شما (دونفر))

-tet

• sie (= شما (محترمانه))
• Sie (= آنها)

-ten

kaufen (= خریدن)


ich kaufte


wir kauften



du kauftest


ihr kauftet



er, sie, es kaufte


sie, Sie kauften

افعال باقاعده از ریشه فعل نشأت گرفته‌اند


-t-


arbeiten

-d-


baden

-tm-


atmen

-chn-


zeichnen

-ffn-


öffnen

• ich (= من )

-ete

• du (= تو)

-etest

• er (= او)
• sie (= او (مونث))
• es (= او (خنثی))

-ete

• wir (= ما )

-eten

• ihr (= شما (دونفر))

-etet

• sie (= شما (محترمانه))
• Sie (= آنها)

-eten warten (= در انتظار بودن)


ich wartete


wir warteten



du wartetest


ihr wartetet



er, sie, es wartete


sie, Sie warteten

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

افعال بی قاعده

• ich (= من )

—

• du (= تو)

-st

• er (= او)
• sie (= او (مونث))
• es (= او (خنثی))

—

• wir (= ما )

-en

• ihr (= شما (دونفر))

-t

• sie (= شما (محترمانه))
• Sie (= آنها)

-en



gehen (= رفتن)


ich ging


wir gingen



du gingst


ihr gingt



er, sie, es ging


sie, Sie gingen



lassen (= اجازه دادن)


ich ließ


wir ließen



du ließt


ihr ließt



er, sie, es ließ


sie, Sie ließen



Er ließ wieder seinen Kampfhund ohne Beißkorb und Leine frei im Haus herumlaufen.
= او اجازه داد مجددا به سگ مبارزش بدون پوزبند و قلاده آزاد در خانه به اطراف برود.
هنگامی که در مورد گذشته ای‌ای صحبت می‌کنیم بایستی از زمان گذشته افعال haben-sein- Modal استفاده کنیم. حتی اگر تمامی متن به‌صورت ماضی نقلی باشد


در این زمان، اول شخص و سوم شخص مفرد یکسان هستند





haben (= داشتن)


ich hatte


wir hatten



du hattest


ihr hattet



er, sie, es hatte


sie, Sie hatten



Alle Schülerinnen und Schüler hatten gute Noten.
= همه دانش آموزان نمرات خوبی داشتند


sein (= بودن)


ich war


wir waren



du warst


ihr wart



er, sie, es war


sie, Sie waren



Letztes Schuljahr war ein gutes Jahr.
= سال گذشته یک سال خوب بود



können (= توانستن)


ich konnte


wir konnten



du konntest


ihr konntet



er, sie, es konnte


sie, Sie konnten



Ich konnte nicht dorthin fahren.
= من نمی توانستم آنجا بروم


müssen (= باید الزاما)


ich musste


wir mussten



du musstest


ihr musstet



er, sie, es musste


sie, Sie mussten



Für meinen Job als Journalistin musste ich meine Aussprache verbessern.
= برای کارم به عنوان روزنامه نگار، مجبور شدم تلفظم را بهتر کنم



dürfen (= اجازه داشتن)


ich durfte


wir durften



du durftest


ihr durftet



er, sie, es durfte


sie, Sie durften



Ich durfte einen Kurs in Schwerin besuchen.
= من اجازه دادم تو شورین کلاس برم


wollen (= خواستن)


ich wollte


wir wollten



du wolltest


ihr wolltet



er, sie, es wollte


sie, Sie wollten



Ich wollte schnell neue Leute kennen lernen.
= من می خواستم سریعا با افراد جدیدی آشنا شوم


sollen (= باید)


ich sollte


wir sollten



du solltest


ihr solltet



er, sie, es sollte


sie, Sie sollten



Ich sollte einen Kurs in Berlin besuchen.
= من باید در برلین کلاس برم
mögen (= دوست داشتن )


ich mochte


wir mochten



du mochtest


ihr mochtet



er, sie, es mochte


sie, Sie mochten


Ich mochte dich nicht
= من تورو دوست ندارم

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ماضی نقلی

ماضی یک شکل از زمان گذشته است.


ماضی نقلی بیشتر با استفاده از فعل کمکی ("haben" و یا "sein") ساخته می‌شود.






Perfekt = haben / sein + … + Partizip Perfekt



اسم مفعول

افعال باقاعده

با اضافه کردن پیشوند "ge-” و پایانه "-t” به بن فعل ساخته می‌شود.

• machen (= انجام دادن) → ge–mach–t
• kaufen (= خریدن) → ge–kauf–t
• zeigen (= نشان دادن) → ge-zeig-t

Ich habe ihr ein paar wichtige Gebäude gezeigt.
= چند ساختمان مهم را به آنها نشان داده ام
در فعل‌هایی که به „-t-“, „-d-“, „-tm-“, „-chn-“, „-ffn-“ ختم می‌شوند با اضافه کردن پیشوند „ge-”، پایانه „-et” می‌گیرند.

• warten (= منتظر بودن) → ge–wart–et
• baden (= حمام کردن ) → ge–bad–et
• atmen (= نفس کشیدن ) → ge–atm–et
• zeichnen (= نشان دادن) → ge–zeichn–et
• öffnen (= باز کردن ) → ge–öffn-et

افعال بی قاعده

اسم مفعول افعال بی‌قاعده را بایستی حفظ کنید و بیشتر آن‌ها خاتمه en می‌گیرند.

• treffen (= ملاقات ،دیدار) → getroffen

Wen hast du im Park getroffen?
= چه کسی را در پارک ملاقات کرده ایی؟

• denken (= فکر کردن ، اندیشدن) → gedacht

Gestern habe ich ganz intensiv an dich gedacht.
= دیروز شدیداً به تو فکر کرده‌ام
افعال جداشدنی

در افعال جداشدنی باقاعده و بی‌قاعده پیشوند ge بین پیشوند فعل و بن فعل قرار می‌گیرد.

• einkaufen (= خرید کردن) → ein–ge–kauf–t
• ausfüllen (= پر کردن) → aus–ge–füll-t
• aufstehen (= بلند شدن) → auf–ge–stand–en

Dort haben wir zuerst einen Haufen von Formularen ausgefüllt.
= ما ابتدا تعدا زیادی از فرم ها (پرسشنا مه ها) را پر کردیم
اسم مفعول بدون «ge»

افعال جدانشدنی باقاعده و بی‌قاعده‌ای که با «be» - «ge» - «emp» - «ent» - «er» - «miss» - «ver» - Zer «می‌آیند پیشوند» ge «نمی‌گیرند

• bestehen (= 1. وجود داشتن، موجود بودن 2. ترکیب شدن، تشکیل شدن 3. پافشاری کردن، اصرار ورزیدن 4. در (امتحان) قبول شدن) → bestand–en
• gefallen (= 1. خوش آمدن، پسند آمدن 2. مورد پسند واقع شدن ) → gefall–en
• empfinden (= 1. احساس کردن 2. درک کردن، دریافت کردن ) → empfund–en
• entschuldigen (= 1. عفو کردن، بخشودن، از سر تقصیر (کسی) گذشتن 2. از (کسی) پوزش خواستن) → entschuldig–t
• erzählen (= گفتن، حکایت کردن، سراییدن، تعریف کردن، روایت کردن) → erzähl–t
• missbrauchen (= سوءاستفاده کردن از، استفاده نابجا کردن به زور کاری را کردن ) → missbrauch–t
• verstehen (= فهمیدن، متوجه شدن، درک کردن سردر آوردن از ) → verstand–en
• zerstören (= ویران کردن، منهدم کردن، آسیب رساندن به تباه کردن، از هم پاشیدن، بر باد دادن ) → zerstör–t

Ich habe schon versucht, den Computer zu starten.
= سعی کرده ام، کامپیوتر را راه اندازی کنم

Zuerst haben wir uns bei der Ausländerbehörde im Stadthaus erkundigt.
= ابتدا ما از اداره مهاجرت در شهرداری سوال کرده بودیم
افعالی با خاتمه «ieren» پیشوند «ge» نمی‌گیرند و همیشه باقاعده هستند.

• informieren (= آگاه ساختن، با خبر کردن، چیزی را به اطلاع کسی رساندن، ) → informier–t
• studieren (= بررسی کردن ،درس خواندن) → studier–t

Hast du es schon kontrolliert?
= آیا قبلا آنرا براسی کرده ای ؟

Hast du ein Virenprogramm installiert?
= آیا یک برنامه ویروس نصب کرده ای؟
ماضی نقلی با «sein»

فعل کمکی «sein» هنگامی استفاده می‌شود که فعل:

• 
  حرکت فاعل از A به B مثل: «آمدن» - «رفتن» - «دویدن» - «پریدن» - «کشیدن» بیان می‌شود
  
  
  
  
  
  Wir sind nach Wien gekommen.
  = ما به وین آمدیم.
  
  Er ist erst spät nach Hause gekommen.
  = او دیر به خانه آمد.
  
  Ich bin ins Kino gegangen.
  = من به سینما رفتم
  
  Sie ist vor kurzem von der Türkei nach Deutschland gezogen.
  = من به سینما رفتم.
• 
  تغییر حالت فاعل مانند: «بیدار شدن» - «خوابیدن» - «رشد کردن» - «مردن»
  
  
  
  
  
  Ich bin sofort eingeschlafen.
  = من بلافاصله خوابیدم.
  
  Du bist aber groß gewachsen!
  = تو اما بزرگ شدی
  
  Hermann Hesse ist 1962 in der Schweiz gestorben.
  = هرمان هس در سال 1962 در سوئیس فوت کرد
• 
  با افعال:
  
  
  
  
  
  sein
  
  بودن
  
  
  
  Ich bin gestern im Kino gewesen.
  
  من دیروز سینما بودم.
  
  
  
  werden
  
  شدن
  
  
  
  Sie ist Mathematiklehrerin geworden.
  
  او معلم ریاضیات شده است
  
  
  
  bleiben
  
  ماندن
  
  
  
  Die ganze Woche ist er wegen der Grippe zu Hause geblieben.
  
  کل هفته او بدلیل آنفلانزا در خانه مانده بود.
  
  
  
  passieren
  
  اتفاق افتادن
  
  
  
  Was ist passiert?
  
  چه اتفاقی افتاده است؟
  
  
  
  geschehen
  
  اتفاق افتادن
  
  
  
  Was ist geschehen?
  
  چه اتفاقی افتاده؟
  
  
  
  begegnen
  
  برخورد کردن
  
  
  
  Ich bin ihm im Park begegnet.
  
  من با او در پارک برخورد کردم.
  
  

ماضی نقلی با «haben»

فعل کمکی «haben» با تمامی افعالی که دارای مکمل مفعولی «AKK» هستند، بکار بـرده می‌شود و (همچنین هنگامی که فاعل حرکتی باشد).





Ich habe die reservierten Karten für die Sonntagsvorstellung abgeholt.
= من بلیط های رزرو شده برای نمایش یکشنبه را برداشتم

Sie haben das gleiche Kleid gekauft.
= آنها همان لباس را خریدند

Was hast du ihr gegeben?
= چه چیزی به او دادی؟

Ich habe den Berg schon mehrmals bestiegen.
= چندین بار کوه را صعود کردم
فعل کمکی «haben» با تمامی افعال انعکاسی بکار بـرده می‌شود و (همچنین هنگامی که فاعل حرکتی است)



Die Kinder haben sich vor dem Schlafen gewaschen.
= بچه ها قبل از خواب حمام رفته آن.

Ich habe mich an das Fenster gesetzt.
= من کنار پنجره نشسته بودم

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل‌های انعکاسی

برخی افعال نیاز به ضمیر انعکاسی „sich“ دارند.





sich beeilen
= عجله کردن

sich freuen
= خوشحال شدن

sich interessieren
= علاقه مند بودن

sich fühlen
= احساس کردن

sich treffen
= قرار گذاشتن، همدیگر را دیدن
ضمایر انعکاسی به این معناست که عملکرد فاعل به خود آن برمیگردد.





sich waschen

خود را شستن



Der Junge wäscht sich.

پسر خود را شستشو می دهد.



sich kämmen

شانه کردن



Die Mädchen kämmen sich.

دخترها (موهای) خودشان را شانه می زنند.



sich verletzen

زخمی شدن



Ich habe mich verletzt.

من صدمه دیده ام


فعل انعکاسی باید صرف شود.



sich waschen (= خود را شستن)


ich wasche mich


wir waschen uns



du wäschst dich


ihr wascht euch



er, sie, es wäscht sich


sie, Sie waschen sich

وقتی که یک فعل انعکاسی به یک مفعول «Akk» احتیاج دارد، ضمیر انعکاسی را تغیر می‌دهد.



sich (die Hände) waschen (= دست خودت را شستن)


ich wasche mir die Hände


wir waschen uns die Hände



du wäschst dir die Hände


ihr wascht euch die Hände



er, sie, es wäscht sich die Hände


sie, Sie waschen sich die Hände

بعضی افعال در کنار افعال انعکاسی یک رابـ ـطه متقابل را نشان میدهند (افعال دوسویه)،در افعال دوسویه حداقل دونفر در یک رابـ ـطه دخیل هستند.بنابراین فعل و ضمیر متقابل همیشه جمع هستند.


افعال دو سویه تنها با اسم های جمع ظاهر میشوند.به همین علت از جمع ضمایر انعکاسی به ما، ما را. برای شما، شما را.برای انها استفاده می شود

• sich kennenlernen (= (با هم) آشنا شدن) → Wir haben uns in der Grundschule kennen gelernt. (= ما باهم در مدرسه ابتدایی اشنا شدیم) → Ich habe Helga in der Grundschule kennengelernt. Helga hat mich in der Grundschule kennen gelernt. (= من با هلگا در مدرسه ابتدایی اشنا شدم . هلگا من را در مدرسه ابتدایی ملاقات کرد.)
• sich gut verstehen (= خوب فهمیدن) → Wir haben uns sofort gut verstanden. (= ما خیلی زود متوجه شدیم)
• sich begrüßen (= سلام کردن (به یکدیگر)) → Herr Hansen und seine Nachbarin begrüßen sich jeden Morgen auf der Straße. (= آقای هانسن و همسایه اش هر روز صبح در خیابان به همدیگر سلام میکنند.) → Herr Hansen begrüßt seine Nachbarin; Die Nachbarin begrüßt Herrn Hansen. (= آقای هانسن به همسایه خود سلام می کند، همسایه به آقای هانسن سلام می کند.)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل‌ مجهول

هنگامی مجهول را بکار می‌بریم که عملکرد انجام دهنده کار (فاعل) مهم نباشد.





In einem Restaurant wirst du praktisch ausgebildet.
= در یک رستوران شما عملا آموزش خواهید یافت
جمله مجهول با فعل کمی «werden» و «اسم مفعول» در انتهای جمله ساخته می‌شود.





Aktiv (= فعال)



Ich koche die Suppe.
= من سوپ را می پزم

Der Lehrer korrigiert die Tests.
= معلم تست ها را تصحیح می کند


Passiv (= مجهول، غیرفعال)



Die Suppe wird gekocht.
= سوپ پخته میشود

Die Tests werden korrigiert.
= تست ها تصحیح می شوند
با حرف اضافه «von» + «Dat» می‌توان انجام دهنده کار را بیان کرد.





Die Suppe wird von mir gekocht.
= سوپ توسط من پخته می شود

Die Teste werden vom Lehrer korrigiert.
= تست ها توسط معلم تصحیح می شوند
:مجهول با فعل کمکی

اشخاص می‌توانند همچنین مجهول را با افعال کمکی توانستن، باید، اجازه داشتن، و الزام استفاده کنند. افعال کمکی می‌توانند در حالت زمان حال یا گذشته باشندعلاوه بر این استفاده می‌کنند اشخاص در کنار افعال کمکی افعال اتصالی قسمت دوم فعل کامل


فعال مجهول، غیرفعال



Der Vater kann das Auto reparieren.

پدر میتواند ماشین را تعمیر کند


Das Auto kann von dem Vater repariert werden.

اتومبیل می تواند توسط پدر تعمیر شود



Die Mutter muss die Kinder zur Schule bringen.

مادر باید بچه ها را به مدرسه بیاورد


Die Kinder müssen von der Mutter zur Schule gebracht werden.

کودکان باید توسط مادر به مدرسه اورده شوند



Die Kinder dürfen den Computer benutzen.

کودکان اجازه دارند از کامپیوتر استفاده کنند


Der Computer darf von den Kindern benutzt werden.

اجازه است کامپیوتر توسط کودکان استفاده شود



Die Kinder sollen die Betten machen.

بچه ها باید تخت ها را مرتب کنند


Die Betten sollen von den Kindern gemacht werden.

تخت ها باید توسط بچه ها مرتب شود