- عضویت
- 2017/05/18
- ارسالی ها
- 35,488
- امتیاز واکنش
- 104,218
- امتیاز
- 1,376
اما هیچ کس تا کنون غنا یا انتزاع را به این معنا اندازهگیری نکرده است (آیا ممکن است افرادی در هر سطحی از پیشرفت، هیچ شواهدی از تفکر انتزاعی را نشان ندهند و حتی هیچ توانایی برای ابراز آن نداشته باشند؟) و هیچ زبان مستندی نیست که تنها یک واژه برای هر مفهوم داشته باشد. زبانها مانند نظام شناختی انسان، آنقدر تفاوتهای ظریف دارند و حتی نامرتباند که نمیتوان آنها را اینطور ابتدایی انگاشت. حتی زبانهای غیرنوشتاری صورتهای رسمی دارند. به علاوه، یکی از روشهای القای رسمیت استفاده از عبارات جایگزین است:
در انگلیسی life واژهای معمولی است و existence واژهای خیالی، اما در زبان محلی آمریکایی، «زونی»، خیالانگیز آن است که گفته شود زندگی «دم فرو بردن» است.
حتی در زبان انگلیسی هم، ریشههای اصیل بیش از آنچه ما بدانیم فعالیت میکنند. به این دلیل چیز زیادی دربارۀ غنای واژگان انگلیسی باستان نمیدانیم که حجم نوشتههای باقیمانده بسیار محدود است. به راحتی میتوان گفت که comprehend زبان فرانسویْ روشی رسمی و جدید برای بیان understand به رویمان گشود -اما در خود انگلیسی باستان، واژگانی بودند که وقتی به انگلیسی مدرن برگردانده
شدند، چیزی شدند مانند «forstand»، «underget» و «undergrasp». ظاهراً همه به معنای «understand» هستند اما بیشک معانی ضمنی متفاوتی داشتهاند و احتمالاً بخشی از این معانی ضمنی متفاوت به درجات متفاوت رسمیت مربوط میشده است.
با این همه، هجوم واژگان لاتین ویژگیهای اصیلی در زبانِ ما بر جای گذاشت. برای مثال، از آن زمان بود که این نظر مطرح شد که واژگان طولانیتر، فرهیختهترند. در اغلب زبانهای سراسر جهان، مردم حس نمیکنند که واژگان طولانیتر «والارتبهتر» یا خاصتر هستند. در زبان سواحیلی، Tumtazame mbwa atakavyofanya یعنی «بیا ببینیم این سگ چه کار میکند.» حال اگر در این زبان بیان مفاهیم رسمی مستلزم کاربرد واژگانی طولانیتر از این بود، برای سخن گفتن به سواحیلی ابرانسانی با قدرت معجزهآسا در کنترلِ نفَس لازم بود. این تصور انگلیسی که واژگان طولانیتر خیالیترند به این حقیقت باز میگردد که واژگان فرانسوی و بهطور خاصتر واژگان لاتین عموماً طولانیتر از معادلهای انگلیسی باستان هستند
مثلاً end در مقابل conclusion، یا walk در مقابل ambulate.
در انگلیسی life واژهای معمولی است و existence واژهای خیالی، اما در زبان محلی آمریکایی، «زونی»، خیالانگیز آن است که گفته شود زندگی «دم فرو بردن» است.
حتی در زبان انگلیسی هم، ریشههای اصیل بیش از آنچه ما بدانیم فعالیت میکنند. به این دلیل چیز زیادی دربارۀ غنای واژگان انگلیسی باستان نمیدانیم که حجم نوشتههای باقیمانده بسیار محدود است. به راحتی میتوان گفت که comprehend زبان فرانسویْ روشی رسمی و جدید برای بیان understand به رویمان گشود -اما در خود انگلیسی باستان، واژگانی بودند که وقتی به انگلیسی مدرن برگردانده
شدند، چیزی شدند مانند «forstand»، «underget» و «undergrasp». ظاهراً همه به معنای «understand» هستند اما بیشک معانی ضمنی متفاوتی داشتهاند و احتمالاً بخشی از این معانی ضمنی متفاوت به درجات متفاوت رسمیت مربوط میشده است.
با این همه، هجوم واژگان لاتین ویژگیهای اصیلی در زبانِ ما بر جای گذاشت. برای مثال، از آن زمان بود که این نظر مطرح شد که واژگان طولانیتر، فرهیختهترند. در اغلب زبانهای سراسر جهان، مردم حس نمیکنند که واژگان طولانیتر «والارتبهتر» یا خاصتر هستند. در زبان سواحیلی، Tumtazame mbwa atakavyofanya یعنی «بیا ببینیم این سگ چه کار میکند.» حال اگر در این زبان بیان مفاهیم رسمی مستلزم کاربرد واژگانی طولانیتر از این بود، برای سخن گفتن به سواحیلی ابرانسانی با قدرت معجزهآسا در کنترلِ نفَس لازم بود. این تصور انگلیسی که واژگان طولانیتر خیالیترند به این حقیقت باز میگردد که واژگان فرانسوی و بهطور خاصتر واژگان لاتین عموماً طولانیتر از معادلهای انگلیسی باستان هستند
مثلاً end در مقابل conclusion، یا walk در مقابل ambulate.