- عضویت
- 2015/09/13
- ارسالی ها
- 1,245
- امتیاز واکنش
- 4,606
- امتیاز
- 516
مقدمه:هنر دیدن
نوشتن کار بیهودهای است اگر در ابتدای امر هنر دیدن جهان ، به منزله یک داستان بالقوه به ذهن متبادر نشود.( ولادیمیرناباکوف )
برای آنکه بتوانیم خوب بنویسیم باید آدمها و زندگیهایشان را بشناسیم باید دقیق و عمیق به پدیدهها و مسائل اطرافمان نگاه کنیم و عمیقاً دربارهشان فکر کنیم .ما در مقام یک نویسنده زمانی قادر خواهیم بود ، احساس زندگی را به خواننده آثارمان منتقل کنیم که ابتدا خودمان عمیقاً این احساس را تجربه کرده باشیم .در این راه هنر دیدن به ما بسیار کمک خواهد کرد .هنری که با صبری طولانی به دست میآید بواقع یک هنرمند ، یک نویسنده میداند که در هر چیز ، جزئی کشف ناشده و نادیده وجود دارد ، اما ما چشمان خود را عادت دادهایم تا تنها چیزهایی را ببینیم که دیگران پیش از ما دیدهاند ولی یک نویسنده به خوبی میداند که در فرد یا شئ یا پدیدهای چیزی نهفته است که آن فرد یا آن شئ را از افراد یا اشیاء دیگر متمایز میکند او باید به دنبال این نظمهای مخفی این جزءهای نهفته برود حقیقت اینست که اکثر انسانها در اغلب لحظات به علت غرق شدن در عادتها فرورفتن در خودخواهیها و یا سردشدن در بیتفاوتهای تنها روی خود توجه و تمرکز دارند تا اشیاء و موجودات اطرافشان و تنها در بعضی لحظات کوتاه ناب شاعرانه و معنویت که میتوانند هستی و وجود را حس کنند بنابراین پیشنهاد میکنم روی هنر دیدن تمرین کنید یعنی باید سعی کنیم حساسیتها را بالا ببریم و توانایی جذب و گرفتن همه امواجی را که از آدمها روابط و موقعیتهایشان منتشر میشود را کسب کنیم توجه داشته باشیم که این حساسیتها با احساساتی بودن به شدت فرق دارد احساساتی بودن یعنی خود را به دست احساسات سپردن یعنی در احساسات فرو رفتن و غرقشدن در سالهای تدریس به دفعات بسیاری از هنر جویان پرسیدهاند که چرا هر چه مینویسند مفهومی ندارد چرا شخصیتهای آثارشان عمیق نیست و یا خط طرح داستان فاقد منطق است و نتیجتاً نویسنده شدنشان دارد به رویایی واهی تبدیل میشود خب این دوستان باید ابتدا با توجه مطالعه و تجربه خود را به خوب دیدن مسلح کنند آنها باید بیش از هر چیز یک بیننده دقیق باشند تا متوجه مسائلی شوند که مخاطبان آثارشان هنوز متوجه آن نشدهاند و یا بر روی آنها توجه و دقت کافی ذکر کردهاند واقعیت این است که دنیا و موجوداتش در چشم نویسندگان صاحب نبوغ به همان شکلهای معمول سنتی نیست که دیده میشود بلکه مجموعهای از غافلگیریهای منحصر بفرد است که نویسندگان متبحر آموختهاند که آنها را به روش خاص خودشان ببینند و بر کاغذ بیاورند پس بهتر است قبل از نوشتن ابتدا یاد بگیریم که چگونه میتوان خوب ، دقیق ، و عمیق ببینیم .