KIMIA_A
کاربر نگاه دانلود
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
سومین جلسه رسیدگی به پرونده متهم حادثه خیابان پاسداران صبح امروز در شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی محمدی کشکولی برگزار شد.
[/BCOLOR][BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
به گزارش ایسنا، قاضی محمدی کشکولی پس از تفهیم اتهامات مباشرت در سه فقره قتل عمدی و اخلال در نظم و آسایش عمومی از طریق جنجال و حرکات غیرمتعارف و تعـ*رض به ماموان نیروی انتظامی به متهم پرونده از او خواست که در جایگاه قرار گیرد و به دفاع از خود بپردازد.
متهم «م.ث» با حضور در جایگاه گفت: برای بازماندگان صبر و برای خودم از خداوند بخشش می‌خواهم. این حرف‌ها را نمی‌زنم که مرا اعدام نکنید بلکه باید بگویم من عاشق اعدامم. من مدام از بازپرس می‌پرسم که چه زمانی مرا اعدام می‌کنید، ما را ز سر بریده می‌ترسانی.
وی ادامه داد: من نرفتم که آدم بکشم، بلکه تعصب مولای‌مان را داشتم؛ من عمدا کسی را نکشتم.
قاضی خطاب به متهم پرونده گفت: چرا دوست داری اعدام شوی؟
متهم در پاسخ مدعی شد: من اتوبوس را برداشتم و به درب پاسگاه بردم، اتوبوس خالی را حرکت دادم ولی آنها می‌آمدند که مرا بزنند، من گفتم ما نیامدیم که با شما بجنگیم.
قاضی خطاب به متهم گفت: در جلسات قبلی گفتی که بعد از کتک زدنت عصبانی شده بودی و این بار چیز دیگری می‌گویی.
متهم پاسخ داد: دوست داشتم موضوع تمام شود و مرا اعدام کنند، دوست ندارم به جامعه برگردم.
قاضی محمدی کشکولی از متهم پرسید آیا اتهامات را قبول دارید؟
«م.ث» پاسخ داد: خیر، من از دوستداران فقرایم. من جنب کلانتری پاسداران برای دفاع از برادر دینی‌ام ایستاده بودم تا وی را آزاد کنند. اتوبوس محل خواب من بود، من مالک اتوبوس را نمی‌شناسم، صندلی‌های اتوبوس را در آورده بودم و قرار بود فردا صندلی‌ها را ببندم. بعد از اینکه از پراید پیاده شدم سوار اتوبوس شدم تا به سمت پاسگاه بروم. اول آرام حرکت کردم تا نیروی انتظامی کنار بکشد و فیلم آن هم موجود است که من چراغ زدم. اگر می‌خواستم به کسی بزنم چرا باید چراغ بزنم. من در پاسگاه هم گفتم عمدا این کار را نکردم.
متهم گفت: من شکایتم از نیروی انتظامی را پیش کی باید ببرم؟ روز حادثه اراده‌ام دست خودم نبود و اضطراب داشتم که آنها می‌خواهند حمله کنند. من پایم را روی گاز گرفتم تا رد کنم، افراد را ندیدم.
وی ادامه داد: من سه نفر را ندیدم ولی وقتی شما می‌گویید آن را قبول دارم. کسی هم به غیر از من پشت فرمان اتوبوس نبود. وقتی که برخورد کردم پایم روی گاز بود و با گاز روی ماشین‌ها رفتم و نهایتا متوقف شدم.
قاضی محمدی کشکولی خطاب به متهم گفت: چرا به سمت نیروی انتظامی رفتی؟
متهم پاسخ داد: آنها را ندیدم، چشمانم ضعیف است. مرا به پزشکی قانونی ببرید تا چشم‌هایم را معاینه کنند.
در ادامه جلسه دادگاه، قاضی محمدی کشکولی از نماینده حقوقی ناجا خواست در جایگاه حاضر شود.
نماینده حقوقی ناجا پس از حضور در جایگاه گفت: متهم که در حین ارتکاب جرم دستگیر شده، خود را متعلق به یک گروه خاص معرفی کرده است. در طول مدت حادثه، رعایت اخلاق اسلامی جزو رفتارهای ماموران ناجا بوده، در صورتی که شورشیان از رفتار خود دست نکشیده و در نهایت رفتارشان منجر به این جنایت شد.
یزدان فلاح‌زاده ادامه داد: متهم حادثه و همدستانش باید بدانند که اقدام آنها منجر به شهادت 4 جوان برومند و مجروح شدن بیش از ده نفر از ماموران و وارد شدن خسارت بسیاری به اموال مردم و سلب آسایش عمومی شده است.
وی در پایان اظهارات خود از قاضی محمدی‌کشکولی درخواست کرد که با توجه به اینکه چندین شاهد حادثه در جلسه هستند به جایگاه بیایند و مشاهدات خود را بیان کنند.
قاضی کشکولی خطاب به شاهدین از آنها خواست به ترتیب در جایگاه حضور یابند.
یکی از شاهدین حادثه در جایگاه حاضر و در بیان مشاهدات خود گفت: زمانی که ما به خیابان رسیدیم و هنوز حتی از موتورهای خود پیاده نشده بودیم آنها به سمت ما کوکتل مولوتوف پرتاب می کردند، اما با این حال دستور داده شده بود که حق برخورد ندارید و نباید به مردم و اموالشان آسیبی برسد. ما زمانی که به خیابان هفتم رسیدیم، دیدیم که یک اتوبوس با سرعت کمی در حال حرکت به سمت ما است که فکر کردیم می خواهد از خیابان عبور کند، اما پس از اینکه مدتی از حرکتش گذشت، به یکباره سرعت خود را زیاد کرد و با حرکت به سمت چپ و سپس سمت راست، به مأموران به نوعی حمله ور شد.
این شاهد حادثه ادامه داد: من در آنجا دیدم که شهید امامی در حال کمک به مردم بود و آنها را به سمت پیاده رو هدایت می کرد و می گفت که به سمت پیاده رو بروید. اما اتوبوس با او برخورد کرد و پس از آن دوباره اتوبوس منحرف شد و از روی شهید بایرامی عبور کرد که البته در آنجا باز هم دیدم که شهید بایرامی در حال فریاد زدن بود و به مردم می گفت فرار کنید. نهایتا این اتوبوس به خاطر شلوغی خیابان و حضور ماشین های داخل خیابان از حرکت ایستاد، اما من در آن لحظه چون از کمر و دیگر جاها آسیب دیده بودم نتوانستم اتوبوس را تا انتها دنبال کنم.
قاضی کشکولی از این شاهد ماجرا پرسید که در گزارشات آمده در اتوبوس جای گلوله مشاهده شده است.
شاهد گفت: ما اصلا اسلحه و سلاح گرم به همراه نداشتیم.
قاضی پرسید: خود شما متهم را در اتوبوس دیدید؟
شاهد گفت: بله، من او را در پشت فرمان زمانی که داشت از جلوی ما با سرعت کم عبور می کرد، دیدم.
پس از اظهارات شاهد اول یکی دیگر از شهود حادثه به دستور قاضی در جایگاه حاضر شد و با معرفی خود گفت: ما ماموریت داشتیم که به سمت کلانتری 102 پاسداران حرکت کنیم. به محض پیاده شدن از موتورها دیدیم که آشوبگران خیابان را بسته اند و به ما دستور داده شد که آنها را متفرق کنیم که سپس آنها فرار کردند و به خیابان هفتم رفتند. جزو اولین کسانی بودم که وارد این خیابان شدم.
وی تصریح کرد: در آنجا من یک اتوبوس را دیدم که به آرامی در حال حرکت بود و حتی فکر کردم اتوبوس همکاران است که می خواهد مامور پیاده کند. با این حال اجازه دادم که از کنارمان بگذرد؛ اما پس از عبور از ما به یکباره سرعت خود را زیاد کرد و به سمت ماموران حمله کرد. در آنجا من دیدم که شهید امامی بین اتوبوس و یک ماشین گیر افتاد و اتوبوس از روی او عبور کرد و سپس به سمت راست رفته و شهید بایرامی را هم به شهادت رساند.
قاضی محمدی کشکولی گفت: آیا شما دیدید که به اتوبوس شلیکی شده باشد؟ که وی پاسخ داد: خیر من ندیدم چون ما اسلحه نداشتیم و حتی سپر هم برای دفاع از خود نداشتیم.
قاضی از شاهد پرسید: شما دیدید که این متهم از اتوبوس پیاده شود؟
شاهد گفت: من چون پس از این حادثه بالای سر مقتولین رفتم، جلو نبودم که بیینم چه کسی از اتوبوس پیاده شد اما زمانی که اتوبوس از جلوی من عبور می کرد متهم را در پشت فرمان اتوبوس دیده بودم، البته گفتند که همکاران یک گاز اشک آور به سمت اتوبوس شلیک کرده اند تا بتوانند اتوبوس را متوقف کنند و اگر ماشین های پارک شده در داخل خیابان نبود ممکن بود اتوبوس افراد بیشتری را زیر بگیرد و به افراد بیشتری آسیب برساند.
به گزارش ایسنا، سعید اشرف‌زاده وکیل مدافع متهم با حضور در جایگاه اظهار کرد: من هیچ آشنایی با متهم ندارم، فرقه و اندیشه ایشان را هم نمی‌شناسم. اولین شبی که روند دادگاه از تلویزیون پخش شد و سخنان متهم و خانواده شهدا را شنیدم، افسوس خوردم و برای خانواده شهدا گریه کردم. در اینجا بر خود لازم می‌دانم که از مسئولان زندان که اجازه دیدار حضوری با متهم را به بنده دادند، تشکر کنم.
وی گفت: مطالب من برای دفاع مفصل است که سعی می‌کنم به‌صورت خلاصه و البته دقیق به آنها بپردازم.
قاضی محمدی کشکولی گفت: شما فقط در چارچوب اتهامات از متهم دفاع کنید و از بیان حرف‌های غیرمرتبط و خارج از کیفرخواست خودداری کنید.
قاضی از وکیل تعیینی پرسید که آیا لایحه دفاعیه می‌دهید؟
وکیل مدافع متهم گفت: بله، لایحه دفاعی من دو مرحله است که مرحله مقدماتی آن امروز تقدیم میشود و لایحه تکمیلی پس از پایان جلسه تقدیم‌تان می شود.
وکیل مدافع «م.ث» ادامه داد: همان‌گونه که همه می‌دانیم جرم قتل عمد باید دارای سه عنصر مادی، قانونی و معنوی باشد. در این پرونده متهم سوار بر اتوبوس شده و با طی کردن مسیری به سربازان برخورد کرده و آنها را به شهادت رسانده است و لذا از جهات مادی بر هیچکس از اعضای دادگاه پوشیده نیست که عنصر مادی جرم وجود دارد. اما باید در نظر داشت شکسته بودن دست چپ متهم چه تأثیری در کنترل یا عدم کنترل اتوبوس داشته است و در این راستا تقاضای اظهارنظر کارشناسان راهنمایی و رانندگی و کارشناسان ارتوپدی را دارم.
وی ادامه داد: همچنین توجه به ایرادات فنی خودرو، کثیفی شیشه یا عیب مکانیکی خودرو را باید مدنظر داشت که این موضوعات هم نیاز به اظهارنظر کارشناسی دارد، البته شب بودن و تاریکی هوا هم بر وقوع جرم و میزان وقوع جرم مؤثر است.
وکیل متهم افزود: نباید از وضعیت بینایی متهم و اینکه آیا حین رانندگی چراغ و یا بوق زده است غافل شویم و نیاز به اظهارنظر کارشناسان دارد. در بحث عنصر معنوی و عنصر روانی باید سوء نیت عام و سوء‌نیت خاص را مورد توجه قرار دهیم.
اشرف‌زاده افزود: در سوء نیت عام احراز قتل مجرمانه از ارکان اساسی در تصمیم‌گیری دادگاه است. یعنی در جرم قتل عمد باید احراز شود که متهم آیا قصد مجرمانه داشته یا نه؟ طبیعتاً در حوادث رانندگی هیچگاه راننده محکوم به جرم قتل عمدی نمی‌شود مگر اینکه این موضوع احراز گردد. همچنین در جرم قتل عمد قاتل باید قصد داشته باشد که فردی را با هویت مشخص به قتل برساند؛ لذا اینکه متهم قصد کشتن ماموران را داشته باید به‌طور دقیق احراز شود.
اشرف‌زاده تصریح کرد: همه ادله و شواهد حکایت دارد که بین متهم و افراد کشته شده دشمنی خاصی وجود نداشته است. بر فرض وجود همه ارکان جرم تشخیص اینکه جرم عمد یا جرم شبه‌عمد بوده، باید مورد توجه قرار گیرد. چون از موضوعات سرنوشت‌ساز در پرونده است.
وی گفت: در این پرونده حتماً لازم است که جنبه عمومی و جنبه خصوصی جرم تفکیک شود و اگر جنبه خصوصی مطرح است باید خانواده شهدا مطالبه دیه داشته باشند.
قاضی گفت: شما اصرار دارید که جنبه عمومی بر جنبه خصوصی ترجیح دارد، باید گفت با توجه به جرایم متعددی که صورت گرفته در کیفرخواست بیشتر به جنبه خصوصی توجه شده است و بخشی از اتهامات موکل نیز در دادسرا مفتوح است.
وی در ادامه از متهم خواست در جایگاه حاضر شود و راجع به اتهام اخلال در نظم عمومی از خود دفاع کند و خطاب به وی گفت: اخلال شما باعث شده بود که نظم عمومی به هم بخورد و شما منجر به سه فقره قتل عمدی شده‌اید.
قاضی افزود: مردم پاسداران از کارهای شما آرامش نداشتند که متهم پاسخ داد: حادثه یک لحظه است.
قاضی خطاب به متهم گفت: آیا اخلال در نظم عمومی را قبول دارید؟
متهم گفت: من اخلالی نکردم.
قاضی خطاب به متهم گفت: شما به قصد زیر گرفتن ماموران به سمت جمعیت رفته بودید.
متهم پاسخ داد: عصبانی بودم.
قاضی خطاب به متهم گفت: شما در دست چپ ناراحتی داشتید، در این تجمع چه می‌کردید؟
متهم گفت: من فقط آمده بودم که بگویم چرا برادر دینی‌ام را بازداشت کرده‌اید.
قاضی خطاب به متهم گفت: شما گفتید اتهامات را قبول دارید و به‌خاطر دوستانتان این کار را کرده‌اید. در خصوص علت عصبانیت‌تان گفته بودید که من را با باتوم زده بودند و من عصبانی بودم. شما در پرونده شخصیت تان گفته بودید که بعد از طلاق همسرم 15 سال است از بروجرد به تهران آمده‌ام و فرزندانم با من زندگی نمی‌کنند. گواهینامه پایه یک دارم و روزی 80 تا 90 هزار تومان حقوق دریافت می‌کردم؛ لذا در شهر تهران اشتغال داشته‌اید و با خیابان‌ها آشنا بوده‌اید.
قاضی افزود: صحنه بازسازی شده و در پرونده منعکس شده است و اظهارات شما در صحنه جرم با دلایل جمع‌آوری شده، کاملاً منطبق است. پرونده بسیار با دقت و با ذکر جزئیات و مستند جمع‌آوری شده است. قصاص حق خصوصی است و درست است که جنبه عمومی هم دارد. جامعه حقی دارد و حق حیات حق جامعه است.
متهم گفت: نه از اعدام ناراحت می‌شوم و نه از گذشت خوشحال می‌شوم.
قاضی کشکولی از متهم خواست که آخرین دفاعیات خود را بیان کند.
متهم پرونده در بیان آخرین دفاعیاتش گفت: اینکه سه نفر را عمدا کشته باشم قبول ندارم و اگر کسی هم زیر اتوبوس رفته، خواست خدا بوده است.
وی در رابـ ـطه با اتهام اخلال در نظم عمومی نیز گفت: من این اتهام را قبول ندارم، چون ما جلوی نیروی انتظامی بودیم و شعار می دادیم و این کار اخلال در نظم نیست.
وکیل مدافع متهم نیز گفت: در رابـ ـطه با ماجرای رخ داده سوالاتی وجود دارد که در متن لایحه تقدیمی به آنها اشاره شده است و از دادگاه محترم می خواهم قبل از صدور حکم به آنها توجه کند. ضعف بینایی متهم، قدرت کنترل متهم، شکستگی دست چپ، بررسی سوابق کیفری و اندیشه متهم قبل از وقوع جرم که آیا قصد مجرمانه داشته یا خیر باید مورد توجه قرار گیرد.
وی گفت: پرسش و تحقیق از دوستان و هم مسلکان متهم که قبل از حدوث واقعه با او گفتگو داشته اند، توجه به جنبه عمومی جرم، تشکیل کمیسیون روانشناسی برای بررسی وضعیت روانی متهم و سابقه رانندگی متهم از جمله مواردی است که دادگاه باید قبل از صدور حکم به آنها توجه داشته باشد.
وی در پایان گفت: همچنین لازم است میزان تاثیر عصبی بودن و عدم کنترل روانی که متهم به کرات به آن استناد کرده بررسی و مورد اظهار نظر کارشناسان قرار گیرد.
بر اساس این گزارش، قاضی محمدی کشکولی پس از استماع آخرین دفاعیات متهم و وکیل مدافع وی ختم رسیدگی را اعلام کرد.
[/BCOLOR]متهم «م.ث» با حضور در جایگاه گفت: برای بازماندگان صبر و برای خودم از خداوند بخشش می‌خواهم. این حرف‌ها را نمی‌زنم که مرا اعدام نکنید بلکه باید بگویم من عاشق اعدامم. من مدام از بازپرس می‌پرسم که چه زمانی مرا اعدام می‌کنید، ما را ز سر بریده می‌ترسانی.
وی ادامه داد: من نرفتم که آدم بکشم، بلکه تعصب مولای‌مان را داشتم؛ من عمدا کسی را نکشتم.
قاضی خطاب به متهم پرونده گفت: چرا دوست داری اعدام شوی؟
متهم در پاسخ مدعی شد: من اتوبوس را برداشتم و به درب پاسگاه بردم، اتوبوس خالی را حرکت دادم ولی آنها می‌آمدند که مرا بزنند، من گفتم ما نیامدیم که با شما بجنگیم.
قاضی خطاب به متهم گفت: در جلسات قبلی گفتی که بعد از کتک زدنت عصبانی شده بودی و این بار چیز دیگری می‌گویی.
متهم پاسخ داد: دوست داشتم موضوع تمام شود و مرا اعدام کنند، دوست ندارم به جامعه برگردم.
قاضی محمدی کشکولی از متهم پرسید آیا اتهامات را قبول دارید؟
«م.ث» پاسخ داد: خیر، من از دوستداران فقرایم. من جنب کلانتری پاسداران برای دفاع از برادر دینی‌ام ایستاده بودم تا وی را آزاد کنند. اتوبوس محل خواب من بود، من مالک اتوبوس را نمی‌شناسم، صندلی‌های اتوبوس را در آورده بودم و قرار بود فردا صندلی‌ها را ببندم. بعد از اینکه از پراید پیاده شدم سوار اتوبوس شدم تا به سمت پاسگاه بروم. اول آرام حرکت کردم تا نیروی انتظامی کنار بکشد و فیلم آن هم موجود است که من چراغ زدم. اگر می‌خواستم به کسی بزنم چرا باید چراغ بزنم. من در پاسگاه هم گفتم عمدا این کار را نکردم.
متهم گفت: من شکایتم از نیروی انتظامی را پیش کی باید ببرم؟ روز حادثه اراده‌ام دست خودم نبود و اضطراب داشتم که آنها می‌خواهند حمله کنند. من پایم را روی گاز گرفتم تا رد کنم، افراد را ندیدم.
وی ادامه داد: من سه نفر را ندیدم ولی وقتی شما می‌گویید آن را قبول دارم. کسی هم به غیر از من پشت فرمان اتوبوس نبود. وقتی که برخورد کردم پایم روی گاز بود و با گاز روی ماشین‌ها رفتم و نهایتا متوقف شدم.
قاضی محمدی کشکولی خطاب به متهم گفت: چرا به سمت نیروی انتظامی رفتی؟
متهم پاسخ داد: آنها را ندیدم، چشمانم ضعیف است. مرا به پزشکی قانونی ببرید تا چشم‌هایم را معاینه کنند.
در ادامه جلسه دادگاه، قاضی محمدی کشکولی از نماینده حقوقی ناجا خواست در جایگاه حاضر شود.
نماینده حقوقی ناجا پس از حضور در جایگاه گفت: متهم که در حین ارتکاب جرم دستگیر شده، خود را متعلق به یک گروه خاص معرفی کرده است. در طول مدت حادثه، رعایت اخلاق اسلامی جزو رفتارهای ماموران ناجا بوده، در صورتی که شورشیان از رفتار خود دست نکشیده و در نهایت رفتارشان منجر به این جنایت شد.
یزدان فلاح‌زاده ادامه داد: متهم حادثه و همدستانش باید بدانند که اقدام آنها منجر به شهادت 4 جوان برومند و مجروح شدن بیش از ده نفر از ماموران و وارد شدن خسارت بسیاری به اموال مردم و سلب آسایش عمومی شده است.
وی در پایان اظهارات خود از قاضی محمدی‌کشکولی درخواست کرد که با توجه به اینکه چندین شاهد حادثه در جلسه هستند به جایگاه بیایند و مشاهدات خود را بیان کنند.
قاضی کشکولی خطاب به شاهدین از آنها خواست به ترتیب در جایگاه حضور یابند.
یکی از شاهدین حادثه در جایگاه حاضر و در بیان مشاهدات خود گفت: زمانی که ما به خیابان رسیدیم و هنوز حتی از موتورهای خود پیاده نشده بودیم آنها به سمت ما کوکتل مولوتوف پرتاب می کردند، اما با این حال دستور داده شده بود که حق برخورد ندارید و نباید به مردم و اموالشان آسیبی برسد. ما زمانی که به خیابان هفتم رسیدیم، دیدیم که یک اتوبوس با سرعت کمی در حال حرکت به سمت ما است که فکر کردیم می خواهد از خیابان عبور کند، اما پس از اینکه مدتی از حرکتش گذشت، به یکباره سرعت خود را زیاد کرد و با حرکت به سمت چپ و سپس سمت راست، به مأموران به نوعی حمله ور شد.
این شاهد حادثه ادامه داد: من در آنجا دیدم که شهید امامی در حال کمک به مردم بود و آنها را به سمت پیاده رو هدایت می کرد و می گفت که به سمت پیاده رو بروید. اما اتوبوس با او برخورد کرد و پس از آن دوباره اتوبوس منحرف شد و از روی شهید بایرامی عبور کرد که البته در آنجا باز هم دیدم که شهید بایرامی در حال فریاد زدن بود و به مردم می گفت فرار کنید. نهایتا این اتوبوس به خاطر شلوغی خیابان و حضور ماشین های داخل خیابان از حرکت ایستاد، اما من در آن لحظه چون از کمر و دیگر جاها آسیب دیده بودم نتوانستم اتوبوس را تا انتها دنبال کنم.
قاضی کشکولی از این شاهد ماجرا پرسید که در گزارشات آمده در اتوبوس جای گلوله مشاهده شده است.
شاهد گفت: ما اصلا اسلحه و سلاح گرم به همراه نداشتیم.
قاضی پرسید: خود شما متهم را در اتوبوس دیدید؟
شاهد گفت: بله، من او را در پشت فرمان زمانی که داشت از جلوی ما با سرعت کم عبور می کرد، دیدم.
پس از اظهارات شاهد اول یکی دیگر از شهود حادثه به دستور قاضی در جایگاه حاضر شد و با معرفی خود گفت: ما ماموریت داشتیم که به سمت کلانتری 102 پاسداران حرکت کنیم. به محض پیاده شدن از موتورها دیدیم که آشوبگران خیابان را بسته اند و به ما دستور داده شد که آنها را متفرق کنیم که سپس آنها فرار کردند و به خیابان هفتم رفتند. جزو اولین کسانی بودم که وارد این خیابان شدم.
وی تصریح کرد: در آنجا من یک اتوبوس را دیدم که به آرامی در حال حرکت بود و حتی فکر کردم اتوبوس همکاران است که می خواهد مامور پیاده کند. با این حال اجازه دادم که از کنارمان بگذرد؛ اما پس از عبور از ما به یکباره سرعت خود را زیاد کرد و به سمت ماموران حمله کرد. در آنجا من دیدم که شهید امامی بین اتوبوس و یک ماشین گیر افتاد و اتوبوس از روی او عبور کرد و سپس به سمت راست رفته و شهید بایرامی را هم به شهادت رساند.
قاضی محمدی کشکولی گفت: آیا شما دیدید که به اتوبوس شلیکی شده باشد؟ که وی پاسخ داد: خیر من ندیدم چون ما اسلحه نداشتیم و حتی سپر هم برای دفاع از خود نداشتیم.
قاضی از شاهد پرسید: شما دیدید که این متهم از اتوبوس پیاده شود؟
شاهد گفت: من چون پس از این حادثه بالای سر مقتولین رفتم، جلو نبودم که بیینم چه کسی از اتوبوس پیاده شد اما زمانی که اتوبوس از جلوی من عبور می کرد متهم را در پشت فرمان اتوبوس دیده بودم، البته گفتند که همکاران یک گاز اشک آور به سمت اتوبوس شلیک کرده اند تا بتوانند اتوبوس را متوقف کنند و اگر ماشین های پارک شده در داخل خیابان نبود ممکن بود اتوبوس افراد بیشتری را زیر بگیرد و به افراد بیشتری آسیب برساند.
به گزارش ایسنا، سعید اشرف‌زاده وکیل مدافع متهم با حضور در جایگاه اظهار کرد: من هیچ آشنایی با متهم ندارم، فرقه و اندیشه ایشان را هم نمی‌شناسم. اولین شبی که روند دادگاه از تلویزیون پخش شد و سخنان متهم و خانواده شهدا را شنیدم، افسوس خوردم و برای خانواده شهدا گریه کردم. در اینجا بر خود لازم می‌دانم که از مسئولان زندان که اجازه دیدار حضوری با متهم را به بنده دادند، تشکر کنم.
وی گفت: مطالب من برای دفاع مفصل است که سعی می‌کنم به‌صورت خلاصه و البته دقیق به آنها بپردازم.
قاضی محمدی کشکولی گفت: شما فقط در چارچوب اتهامات از متهم دفاع کنید و از بیان حرف‌های غیرمرتبط و خارج از کیفرخواست خودداری کنید.
قاضی از وکیل تعیینی پرسید که آیا لایحه دفاعیه می‌دهید؟
وکیل مدافع متهم گفت: بله، لایحه دفاعی من دو مرحله است که مرحله مقدماتی آن امروز تقدیم میشود و لایحه تکمیلی پس از پایان جلسه تقدیم‌تان می شود.
وکیل مدافع «م.ث» ادامه داد: همان‌گونه که همه می‌دانیم جرم قتل عمد باید دارای سه عنصر مادی، قانونی و معنوی باشد. در این پرونده متهم سوار بر اتوبوس شده و با طی کردن مسیری به سربازان برخورد کرده و آنها را به شهادت رسانده است و لذا از جهات مادی بر هیچکس از اعضای دادگاه پوشیده نیست که عنصر مادی جرم وجود دارد. اما باید در نظر داشت شکسته بودن دست چپ متهم چه تأثیری در کنترل یا عدم کنترل اتوبوس داشته است و در این راستا تقاضای اظهارنظر کارشناسان راهنمایی و رانندگی و کارشناسان ارتوپدی را دارم.
وی ادامه داد: همچنین توجه به ایرادات فنی خودرو، کثیفی شیشه یا عیب مکانیکی خودرو را باید مدنظر داشت که این موضوعات هم نیاز به اظهارنظر کارشناسی دارد، البته شب بودن و تاریکی هوا هم بر وقوع جرم و میزان وقوع جرم مؤثر است.
وکیل متهم افزود: نباید از وضعیت بینایی متهم و اینکه آیا حین رانندگی چراغ و یا بوق زده است غافل شویم و نیاز به اظهارنظر کارشناسان دارد. در بحث عنصر معنوی و عنصر روانی باید سوء نیت عام و سوء‌نیت خاص را مورد توجه قرار دهیم.
اشرف‌زاده افزود: در سوء نیت عام احراز قتل مجرمانه از ارکان اساسی در تصمیم‌گیری دادگاه است. یعنی در جرم قتل عمد باید احراز شود که متهم آیا قصد مجرمانه داشته یا نه؟ طبیعتاً در حوادث رانندگی هیچگاه راننده محکوم به جرم قتل عمدی نمی‌شود مگر اینکه این موضوع احراز گردد. همچنین در جرم قتل عمد قاتل باید قصد داشته باشد که فردی را با هویت مشخص به قتل برساند؛ لذا اینکه متهم قصد کشتن ماموران را داشته باید به‌طور دقیق احراز شود.
اشرف‌زاده تصریح کرد: همه ادله و شواهد حکایت دارد که بین متهم و افراد کشته شده دشمنی خاصی وجود نداشته است. بر فرض وجود همه ارکان جرم تشخیص اینکه جرم عمد یا جرم شبه‌عمد بوده، باید مورد توجه قرار گیرد. چون از موضوعات سرنوشت‌ساز در پرونده است.
وی گفت: در این پرونده حتماً لازم است که جنبه عمومی و جنبه خصوصی جرم تفکیک شود و اگر جنبه خصوصی مطرح است باید خانواده شهدا مطالبه دیه داشته باشند.
قاضی گفت: شما اصرار دارید که جنبه عمومی بر جنبه خصوصی ترجیح دارد، باید گفت با توجه به جرایم متعددی که صورت گرفته در کیفرخواست بیشتر به جنبه خصوصی توجه شده است و بخشی از اتهامات موکل نیز در دادسرا مفتوح است.
وی در ادامه از متهم خواست در جایگاه حاضر شود و راجع به اتهام اخلال در نظم عمومی از خود دفاع کند و خطاب به وی گفت: اخلال شما باعث شده بود که نظم عمومی به هم بخورد و شما منجر به سه فقره قتل عمدی شده‌اید.
قاضی افزود: مردم پاسداران از کارهای شما آرامش نداشتند که متهم پاسخ داد: حادثه یک لحظه است.
قاضی خطاب به متهم گفت: آیا اخلال در نظم عمومی را قبول دارید؟
متهم گفت: من اخلالی نکردم.
قاضی خطاب به متهم گفت: شما به قصد زیر گرفتن ماموران به سمت جمعیت رفته بودید.
متهم پاسخ داد: عصبانی بودم.
قاضی خطاب به متهم گفت: شما در دست چپ ناراحتی داشتید، در این تجمع چه می‌کردید؟
متهم گفت: من فقط آمده بودم که بگویم چرا برادر دینی‌ام را بازداشت کرده‌اید.
قاضی خطاب به متهم گفت: شما گفتید اتهامات را قبول دارید و به‌خاطر دوستانتان این کار را کرده‌اید. در خصوص علت عصبانیت‌تان گفته بودید که من را با باتوم زده بودند و من عصبانی بودم. شما در پرونده شخصیت تان گفته بودید که بعد از طلاق همسرم 15 سال است از بروجرد به تهران آمده‌ام و فرزندانم با من زندگی نمی‌کنند. گواهینامه پایه یک دارم و روزی 80 تا 90 هزار تومان حقوق دریافت می‌کردم؛ لذا در شهر تهران اشتغال داشته‌اید و با خیابان‌ها آشنا بوده‌اید.
قاضی افزود: صحنه بازسازی شده و در پرونده منعکس شده است و اظهارات شما در صحنه جرم با دلایل جمع‌آوری شده، کاملاً منطبق است. پرونده بسیار با دقت و با ذکر جزئیات و مستند جمع‌آوری شده است. قصاص حق خصوصی است و درست است که جنبه عمومی هم دارد. جامعه حقی دارد و حق حیات حق جامعه است.
متهم گفت: نه از اعدام ناراحت می‌شوم و نه از گذشت خوشحال می‌شوم.
قاضی کشکولی از متهم خواست که آخرین دفاعیات خود را بیان کند.
متهم پرونده در بیان آخرین دفاعیاتش گفت: اینکه سه نفر را عمدا کشته باشم قبول ندارم و اگر کسی هم زیر اتوبوس رفته، خواست خدا بوده است.
وی در رابـ ـطه با اتهام اخلال در نظم عمومی نیز گفت: من این اتهام را قبول ندارم، چون ما جلوی نیروی انتظامی بودیم و شعار می دادیم و این کار اخلال در نظم نیست.
وکیل مدافع متهم نیز گفت: در رابـ ـطه با ماجرای رخ داده سوالاتی وجود دارد که در متن لایحه تقدیمی به آنها اشاره شده است و از دادگاه محترم می خواهم قبل از صدور حکم به آنها توجه کند. ضعف بینایی متهم، قدرت کنترل متهم، شکستگی دست چپ، بررسی سوابق کیفری و اندیشه متهم قبل از وقوع جرم که آیا قصد مجرمانه داشته یا خیر باید مورد توجه قرار گیرد.
وی گفت: پرسش و تحقیق از دوستان و هم مسلکان متهم که قبل از حدوث واقعه با او گفتگو داشته اند، توجه به جنبه عمومی جرم، تشکیل کمیسیون روانشناسی برای بررسی وضعیت روانی متهم و سابقه رانندگی متهم از جمله مواردی است که دادگاه باید قبل از صدور حکم به آنها توجه داشته باشد.
وی در پایان گفت: همچنین لازم است میزان تاثیر عصبی بودن و عدم کنترل روانی که متهم به کرات به آن استناد کرده بررسی و مورد اظهار نظر کارشناسان قرار گیرد.
بر اساس این گزارش، قاضی محمدی کشکولی پس از استماع آخرین دفاعیات متهم و وکیل مدافع وی ختم رسیدگی را اعلام کرد.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
