شعر متن شعر مریم حیدرزاده

[کوکیッ]

میخوام یه شهری بسازم پر از گل پونه و یاس

بچه های گرم کویر فردای بم دست شماس

دستاتونو بدین به هم که جاده ها بازه هنوز

هزار تا چشم منتظر به فکر پروازه هنوز

میخوایم یه شهری بسازیم پر از نگاه و روشنی

جنس دلا شیشه باشه خونه ها اما آهنی

خونه هارو دیگه میخوایم صبور و محکم بسازیم

عاشقا رو خبر کنید با هم میخوایم بم بسازیم

ترانه ی عاشقی رو داد بزنیم تو کوچه هاش

گل های رازقی بدیم دست تموم بچه هاش

بادبادکای شادی رو بازم میخوایم هوا کنیم

برای هرچی قلب صاف تو عالمه دعا کنیم

پنجره هار و واکنیم ستاره ها رو بشماریم

تو بلدای زندگی ما حالا خیلی کار داریم

شب با وفا بخوابیم و صبح با سحر بیدار بشیم

با یه تولد قشنگ راهی روزگار بشیم

میخوایم یه شهری بسازیم سرخ و بهاری و شلوغ

توش همه چی پیدا بشه به جز خــ ـیانـت و دروغ

شعرای یادگاری رو باز رو دیواراش ببینیم

عاشق همدیگه بشیم ٬ گل بیاریم گل بچینیم

یادارو زندش کنیم و خاطره ها رو قاب کنیم

اما نه این که بشینیم فردامونو خراب کنیم

باید یه شهری بسازیم قشنگ تر از بم قدیم

ما همگی عاشقیم و واسه همین کار اومدیم

دستامونو بدیم به هم فرصت ندیم به سرنوشت

شک نکنیم هرکی خوبه ٬ یا رفته یا میره بهشت

بچه های گرم کویر بسه دیگه غصه و غم

وعده ی ما یه روز خوب تو شهر مهربون بم

شهرو با مهربونیمون عاشق و رنگی میسازیم

پنجره های بازشو به چه قشنگی میسازیم

قصه شهر تازمون به گوش دنیا میرسه

دوباره کلی افتخار به مردم ما میرسه

 

[کوکیッ]

زیبا تو که با یه مژت یه دنیا رو مات می کنی

یه دنیا رو قربونی چشمک چشمات می کنی

تو که اگه کسی نخواد با تو مث آینه باشه

با داغی لحن نگات اونو مجازات می کنی

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا اگه موج صدات بلرزه ٬ رنگ غم بشه

از اون طراوت چشات اگه یه ذره کم بشه

چیکار میتونم بکنم جز این که آرزو کنم

تمام غصه های تو فقط مال خودم بشه

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا کی گفته تو نخوای تو کوچه ها بهار میاد

وقتی بهاره که جهان با حرف تو کنار بیاد

اگه یه غم به هم زده دنیای ارغوانیتو

الهی که بره به جاش ٬ برای من هزار بیاد

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا شاید بگی حالا صحبت دیوونگی نیست

اما میگم بی عشق تو اسم چیزی زندگی نیست

دریای طوفان زرد تو رو ببینم و چیزی نگم

خوب میدونیم من و تو که این رسم پروانگی نیست

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبای من دنیای ما طلوع داره غروب داره

نقشه ی سرنوشتمون شمال داره جنوب داره

تو اونا که پشت نقاب از نسل دور آدمن

هم آدمی بد داره هم آدمای خوب داره

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا نگین عشق تو ٬ صدتا طبق جواهره

یه قایق بادی داره پر از نگاه و خاطره

میون این شهر غریب ٬ با چهره های آشنا

یکی میمیره واسه تو که یه جورایی شاعره

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا با یک چکه غمت میریزه هفت تا آسمون

میشکنه از غصه ی تو یه بار دیگه رنگین کمون

نمیدونم که خزون نشسته رو کدوم گلت

میخوای بهم نگی ٬ نگو اما همینجوری نمون

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

یه عمریه تو میدونا چشما به تو خیره میشه

با رنگ روشن نگات روز همه تیره میشه

قصه ی هرکس که به تو بد کنه و خوب نباشه

حکایت مجرمیه که دائم تو زنجیر میشه

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا جای تو ٬ آسمون بارید و کلی خالی شد

ماه هم از این غصه اون ٬ دلش گرفت هلالی شد

دخترکی که زندگیش با رویای تو میگذره

دچار کابوس بد و خط خطی و خیالی شد

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا به جون همه چیم ٬ آره جون خودت قسم

بدون لبخند تو من به هیچ جایی نمیرسم

به خاطر خود خودت ابر و یه کم کنار بزن

بذار که ماه طلوع کنه از چش مثل هیچکسم

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

زیبا جونم خوشم باشی نمیشه باز از تو نوشت

چه برسه به این که ٬ نه بگذریم از خیال زشت

نبینمت یه وقت بشی تسلیم دست سرنوشت

به عشق تو سرش بالاس ٬ ترانه ی اردیبهشت

 

[کوکیッ]

تو شب خیس مژه هام یه شب بیا قدم بزن

با رقـ*ـص تلخ اشک من ساز دوست دارم بزن

اتاق آرزوهامو خیلی مرتب چیدمش

بیا و با یه چشمکت اتاقمو بهم بزن

سخته برات تنهاییاتو کوک کنی

با عشق من چشای نازتو ببند ٬ برای من یه کم بزن

می خواستم از نگات بگم ٬ دوباره لغزید قلمم

قصه نویس رویاها بیا واسم قلم بزن

بگو دوسم داری یا نه ؟ یه جور بهم نشون بده

بقیه زندگیمو با این جواب رقم بزن

به جای ابرا واسه تو شب تا سپیده باریدم

به خاطر هرکی میخوای تو لااقل یه نم بزن

اون عکسی که ازم دیدی توش یه چیزایی کم داره

تو جای من رو گونه هام هاشور زرد غم بزن

بگو تو زندگیت کیه رد نشو از سوال من

زیر جواب نقره ایت چندتا برام قسم بزن

مجنون چی رو بلد نبود که لیلی قسمتش نشد

تو ام توی طالع من نقش بد ستم بزن

عاشقی سخت و آسونه ٬ بستگی به دلت داره

دوس داری بهتر بدونی یه سر به این دلم بزن

پیش خودت نگو که عشق همیشه عشقای قدیم

بیا یه بار از عشقای قشنگ حالا دم بزن

نامه باید خودش بیاد تا بنویسیش واسه من

تو خلوتت سری به این یه حس محترم بزن

سخته ولی جور دیگه شعرو باید تموم کنم

دلم که رفت چیزی اگه مونده ازم بیا بزن

زخم تو ٬ زخمتو می خوام ٬ هر دو واسم مقدسه

چه خنجرو ٬ چه عشقتو فقط واسه خودم بزن

یه وقت اگه تنها شدی با عشق و ساز و زمزمه

به خاطر من یه بارم ٬ من به تو می رسم بزن

 

[کوکیッ]

اگه تو مال من بودی ماه از چشات طلوع می کرد

پرستو از رو دست تو نغمه هاشو شروع می کرد

اگه تو مال من بودی کلاغ به خونش می رسید

مجنون به داد اون دل زرد و دیوونش می رسید

اگه تو مال من بودی همه خبر دار می شدن

ترانه های عاشقی رو سرم آوار می شدن

اگه تو مال من بودی قدم رو پاییز میزدیم

پاییز میفهمید که ماها زبونشو خوب بلدیم

اگه تو مال من بودی انقدر غریب نمیشدم

من چی میخواستم از خدا دیگه اگه پیشت بودم

اگه تو مال من بودی دور خوشی نرده نبود

دل من اون آواره ای که شبا می گرده نبود

اگه تو مال من بودی چشام به چشمات شک نداشت

تنگ بلور آرزوم مثل حالا ترک نداشت

اگه تو مال من بودی جهنمم بهشت می شد

قصه ی عشق ما دوتا عبرت سرنوشت میشد

اگه تو مال من بودی میبردمت یه جای دور

یه جا که تو دیده نشی نباشه حتی کمی نور

اگه تو مال من بودی میذاشتمت روی چشام

بارون میخواستی میبارید ابر سفید گریه هام

اگه تو مال من بودی برگا تو پاییز نمیریخت

شمعی که پروانه داره اشک غم انگیز نمیریخت

اگه تو مال من بودی قفس دیگه اسیر نداشت

آدما دارا میشدن دنیا دیگه فقیر نداشت

اگه تو مال من بودی ٬ خیال نمیکنم باشی

پس میرم و میکشمت پیش خودم تو نقاشی

 

[کوکیッ]

ز چشمت اگر چه که دورم هنوز

پر از اوج و عشق و غرورم هنوز

اگر غصه بارید از ماه و سال

به یاد گذشته صبورم هنوز

شکستند اگر قاب یاد مرا

دل شیشه دارم بلورم هنوز

سفر چاره ی دردهایم نشد

پر از فکر راه عبورم هنوز

ستاره شدن کار سختی نبود

گذشتم ولی غرق نورم هنوز

پر از خاطرات قشنگ تو ام

پر از یاد و شوق و مرورم هنوز

تو را گم نکردم خودت گم شدی

من شیفته با تو جورم هنوز

اگر جنگ با زندگی ساده نیست

در این عرصه مردی جسورم هنوز

اگر وک ماهور با ما نساخت

پر از نغمه ی پاک و شورم هنوز

قبول است عمر خوشی ها کم است

ولی با تو ام پس صبورم هنوز

 

[کوکیッ]

وقتی که عاشقم شدی پاییز بود و خنک بود

تو آسمون آرزوت هزارتا بادبادک بود

تنگ بلوری دلت درست مث دل من

کلی لبش پریده بود همش پر ترک بود

وقتی که عاشقم شدی چیزی ازم نخواستی

توقعت فقط یه کم نوازش و کمک بود

چه روزا که با همدیگه مسابقه می ذاشتیم

که رو گل کدوممون قایق شاپرک بود ؟

تقویم که از روزا گذشت دلم یه جوری لرزید

راستش دلم خونه ی تردید و هراس و شک بود

دیگه نه از تو خبری بود نه از آرزو هات

قحطی مژده و روزای خوش و قاصدک بود

یادم میاد روزی رو که هوا گرفته بود و

اشکای سرخ آسمون آروم و نم نمک بود

تو در جواب پرسشم فقط همینو گفتی

عاشقیمون یه بازی شاید یه الک دو لک بود

نه باورم نمیشه که تو اینو گفته باشی

کسی که تا دیروز برام تو کل دنیا تک بود

قصه ی با تو بودن و میشه فقط یه جور گفت

کسی که رو زخمای قلب من مث نمک بود

 

[کوکیッ]

دیگه از دست تو و ترانه هات خسته شدم

دیگه از شنیدن رنگ صدات خسته شدم

چه جوری بگم هنوز خیلی دوست دارم ولی

انگار از بیشتر از این بودن باهات خسته شدم

منی که عمرم و زندگیم تو چشمای تو بود

باورت نمیشه که از رنگ چشات خسته شدم

انقدر نگام کردی که دیگه زد به سرم

از اون آتیش خوابیده تو نگات خسته شدم

تو به من میگی بی انصافم و حق داری بگی

با کدوم بهونه بنویسم برات خسته شدم

انقدر آب و هوا واسم عوض کردی که من

آخر از دست همون آب و هوات خسته شدم

گفتم این کارو نکن کردی و رفتی و ببین

دیدی آخر از تموم اون کارات خسته شدم

حرفات انگار دیگه روی دل من نمیشینه

انقدر عوض شدی که من به جات خسته شدم

شب و روزات مث روز و شبای قدیم نبود

از دس تفاوت روز و شبات خسته شدم

دیگه فرقی نداره پیشت باشم یا نباشم

تو یه بی تفاوتی من از فضات خسته شدم

دوس داری بری ٬ برو ٬ دلت میخواد باشی بمون

من که از تمام حرف و تصمیمات خسته شدم

انقدر صدام نکردی از خودم بدم میاد

از این اسم مریم و نگفتنات خسته شدم

یه روزی غریبه ای ٬ یه روزی آشنا ٬ من از

بازی زشت غریب آشنات خسته شدم

تو چی فکر کردی خیال کردی من عاشق میمونم

من از این فکرای غرق ادعات خسته شدم

واسه تو حتی دیگه شبا دعا نمیکنم

راستشو بخوای دیگه من از دعات خسته شدم

من شکایت تو رو به کی کنم ٬ برم کجا ؟

به جون خودت قسم نه ٬ به خدات خسته شدم

چه قدر ببخشمت من دیگه چیزی ندارم

به خدا از دست این همه خطات خسته شدم

روزی صدتا غم و غصه توی قلبم می ذاری

منم آدمم از این درد و بلات خسته شدم

انقدر واست میمیرم واسه من تب می کنی ؟

حق دارم از این دل بی اعتنات خسته شدم

تو خودت منو نخواستی من گناهی ندارم

از دس اون چشای دور از وفات خسته شدم

شعر و اینجوری نوشتم کسی با خبر نشه

مثلا من از تو و خاطره هات خسته شدم

کی میدونه تو پشیمون شدی و نوشتی که

حتی از دیدن عکس و هدیه هات خسته شدم

ای خدا ٬ اینو فقط من و تو و اون می دونیم

نشونم بده یه جور راه نجات ٬ خسته شدم . . .

 

[کوکیッ]

وقتی از تو دل بریدم

جز خودت چیزی ندیدم

پی هرکسی که رفتم

آخرش به تو رسیدم

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

انگار آسمون نمیخواس

ببینه ماها رو با هم

یادته لحظه ی آخر

زیر اون بارون نم نم

گل سرختو گرفتی

دادی دستم گل مریم

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

دس من نبود ٬ نه از تو

بلکه از خودم گذشتم

با یه خورجین پر غربت

پی سرپناه می گشتم

همه چیم ولی تو بودی

جنگلم ٬ کوهم و دشتم

عشقتو خواستم بذارم

لای خاطرات دفتر

اما یاد تو نمیگذاشت

میومد دوباره از سر

توی یک غروب جمعه

اصل مطلبو نوشتم

پی هیچ کس نمیگردم

چون تویی اول و آخر

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

دریاها هنوز کبودن

بعضیا هنوز حسودن

هم واسه تو می نویسم

هم اونایی که نبودن

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

اسمتو ٬ عشقتو رفته

تو رگ و تو خون و ریشه

یادته خواستی بمونم

ناله کردم که نمیشه

حالا عمریه اسیرم

توی دام زرد غربت

اما اسمشه که نیستی

با منی همش همیشه

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

من که تقصیری نداشتم

تلخه قانون جدایی

من و تو سرش نمیشه

میزنه چه تیشه هایی

من که چشمام توی غربت

هنوزم پیت میگرده

ولی حق داری بگی که

اینا حرفه ٬ بی وفایی

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

جرم ما چی بود عزیزم

که ما رو قربونی کردن

خودشون رهان و آزاد

ماها رو زندونی کردن

دل سنگشون نمیخواس

عاشق همدیگه باشیم

تورو اونجا ٬ منو اینجا

ساکن ویرونی کردن

حالا که رفتم و گشتم

میبینم تکی تو دنیا

نمیشه تو رو عوض کرد

حتی با شبای رویا

 

[کوکیッ]

حس خشم تو میان دل من گم شده است

باز زیبا نکند سو تفاهم شده است

باز زیبا نکند عاشقی مریم تو

بازی و دستخوش تهمت مردم شده است

باز زیبا نکند حرف جدیدی زده اند

صحبت سیب و یا صحبت گندم شده است

من دیوانه دلم تنگ تو بود و دیدم

دل زیبا ی گلم ٬ قحط تبسم شده است

جرم من چیست ٬ بگو ٬ معجزه ی ماه بهشت

باز در ذهن قشنگت چه تجسم شده است

قهر کردی گل من چشم ولی حق با توست

هر زمان صحبتی از حق تقدم شده است

آخر شعر بیا لطف کن و زیبا شو

اسمت انگار میان غضبت گم شده است

 

[کوکیッ]

دیشب کلام نقره ی نازت عجیب بود

با من که آشنای تو بودم غریب بود

بود و میهمان و تو و ماه و آسمان

زیبا خیال میکنم او یک رقیب بود