اصولا توی سن نوجوونا که من خودم نوجوون هستم و زیاد دیدم دوست دارند که رمانایی با ژانر های کل کلی یا رمان های به دور از واقعیت مثل همونایی که پسره پولدار و خوشتیپ و.. هست بخونن و توی خیالات خودشون ادامش بدن ولی کسایی که زیاد رمان خوندن و تجربه بیشتری دارند رمان های پخته تر رو ترجیح میدن .
یک رمانی مث زندگی خصوصی به نظرم به واقعیت نزدیک بود
به نظر خود من، دستخط خدا خیلی به واقعیت نزدیک بود البته رمان چون خودش یه داستان تخیلیه، من ترجیح میدم خودم رمانی رو با واقعیت مقایسه نکنیم. الان خیلی بیشتر از ژانرایی که قبلا مردم خوششون میومد= جنایی ، همخونه الان بیشتر از ژانرای تخیلی خوششون میاد. توی سنای پایین رمانای قدیمی از سال نود به بالا به نظر من بهتره، چون واقعا یسری رمان نویسای الان از حد میگذرن و ... خلاصه از نظر من... فقط قلم و موضوع مهمه.