من شخصا عصبی میشم مثلا رمان خالکوبی این همه خوندم بعد تهش رسیدم به پایان باز واقعا تو ذوقم خورد اصلا خوشم نیومد نویسنده که این همه وقت میذاره مینویسه باید یه سر و تهی واسه داستانش بذاره من خودم سعی میکنم رمان با پایان باز رو نخونم،چون ذهنم واقعا درگیر میشه خلاصه این که نویسنده عزیز رمان می نویسی،بنویس اما پایان باز ننویس که انگار هیچی ننوشتی
ته جلد اول رمان فرق داره اون اگه بازه آدم میدونه بسته میشه ولی رمان یه جلدی که تهش بازه کی میخواد ببندتش؟؟؟؟
البته پایان باز آخر جلد یک رو مخالفم ولی اگه وسط یک اتفاق تموم بشه مثل راز شاهزاده یا یه چیز عجیب باشه خعلی باحاله
به نظرم پايان باز واسه وقتي خوبه كه نويسنده نميخواد توضيح واضحات بده مثلا دو تا گزينه پيش روي يه شخصيت باشه و ما ميدونيم گزينه ي اول باعث بدبختيش ميشه و گزينه ي دوم باعث سعادت ولي نويسنده انتخاب رو به خود مخاطب واگذار ميكنه .اينجوري داستان بيخودي كش پيدا نميكنه .