بستگي داره كه چه داستاني و از كدوم نويسنده باشه....ولي به نظرم بهتره كه مشخص باشه تهِ داستان چي ميشه...وقتي رمان پايان بازه،قشنگ حال آدم گرفته ميشه...مث رمان خالكوبي...ميخواستم نويسنده محترم رو خفه كنم واقعا...به فكر ما خواننده ها هم باشيد لطفا
نویسنده داره تو ذهن مخاطب داستانش رو تصویر سازی میکنه به نظر من پایان باز یعنی یه تصویر سازی نصفه و نیمه ترجیح میدم بدونم اخرش چی میشه و سردرگمی رو اصلا دوست ندارم
حتی فیلم های این مدلی هم از نظر من بی سر و تهن دیگه رمان...