چگونه رمان پلیسی بنویسیم؟
- شروع کننده موضوع نگار 1373
- بازدیدها 8,448
- پاسخ ها 106
- تاریخ شروع
-
- برچسب ها
- دانلود رمان درجه سال سایت و انجمن نگاه دانلود پاسدار
پیشنهادات
hanieh.salehi
کاربر نگاه دانلود
این تاپیک تاپیک خیلی مفید و جذابیه و امیدوارم منم بتونم توش نقش موثری داشته باشم.
موردی که توی یه داستانی پلیسی یا جنایی ممکنه رخ بده، زد و خورد و تیراندازیه. توی فیلما زیاد دیده میشه که شخصیت اصلی فیلم بارها گلوله می خوره ولی نهایتش جون سالم به در می بره. توی واقعیت متاسفانه اینطوری نیست و گلوله خوردن می تونه آسیبای خیلی جدی به آدم بزنه.
* آسیبی که گلوله میزنه درجه های مختلفی می تونه داشته باشه. بسته به نوع فشنگ، فاصله ی شلیک، محل اصابت و ...
* برخورد گلوله به سر در 90 درصد موارد بسیار خطرناکه و میتونه باعث مرگ قطعی بشه.
* گلوله با سرعت بسیار زیادی شلیک میشه و حتی اگه به عضو حساسی اصابت نکنه، وقتی نیروی شلیکش رو به بدن انتقال میده میتونه به راحتی بافتهای بدن رو پاره کنه یا استخوان ها رو بشکنه. ضمنا به دلیل همین شتابی که داره، میتونه توی بدن کمانه کنه و چند تا از اعضای داخلی و اصلی رو همزمان از کار بندازه.
* اگه خود گلوله آسیب چندانی به بدن نزنه، هنوز خطر خونریزی هست، به خصوص خونریزی داخلی که میتونه مرگبار باشه. درد رو احتمالا تا حدود دو دقیقه احساس نخواهید کرد، و بعدش با یه درد کشنده فلج میشید و کوچکترین حرکتی براتون غیرممکن میشه.
* فیلم ها این تصور رو ایجاد کردن که اصابت گلوله به دست یا پا اونقدرا اهمیتی نداره. در واقعیت اینطور نیست. دو تا از مهم ترین و حساس ترین سرخرگ های بدن از توی دست و پا می گذرن: brachial artery که از کنار عضله دو سر بازو می گذره و femoral artery که رگ اصلی خون رسانی به پا است و اگه قطع بشه، مصدوم توی چند دقیقه تمام خون بدنش رو از دست میده و می میره.
* یه مورد هالیوودی دیگه اینه که برای خلع سلاح کردن دشمن به دستش که اسلحه رو گرفته شلیک می کنن. احتمال اینکه این شلیک واقعا به دست دشمن بخوره فوق العاده کمه و ضمنا زمانی که باید برای نشونه گیری عضو کوچک و پرتحرکی مثل دست لازمه، اونقدر زیاده که تا وقتی نشونه گیری شما تموم بشه، دیگه اطرافیان دارن براتون فاتحه می خونن.
* افرادی بودن که 10 یا 20 گلوله بهشون اصابت کرده و به شکل "معجزه وار" زنده موندن و طبیعتا حالشون اونقدر بد بوده که فقط میتونستن انرژیشون رو صرف هوشیار موندن خودشون بکنن. پس این تصور رو نداشته باشید که میشه گلوله خورد و بازم به جنگ ادامه داد. البته آدرنالین گاهی به کمک آدم میاد و اگه یک یا دو گلوله بهتون اصابت کرده باشه و ضمنا زخمتون اصلا جدی نباشه، شاید بتونید به سختی حرکت کنید (این که مثلا گلوله توی دست بخوره، فقط دست رو از کار نمی اندازه. کوچکترین حرکتی باعث درد میشه و ضمنا وقتی یکی از دست ها درست کار نکنه، تعادل بدن به هم می خوره. برای نمونه می تونید سعی کنید با دستای بسته فوتبال بازی کنید و ببینید چه تغییری توی عملکردتون ایجاد میشه). تنها حالت منطقی که فرد می تونه بارها و بارها گلوله بخوره و احساسش نکنه و به جنگیدنش ادامه بده، اینه که مواد مخـ ـدر سنگین مصرف کرده باشه، که حتی همچین فردی هم خیلی زود به خاطر خونریزی و شکستگی استخوان از کار می افته، فقط درد رو کمتر احساس می کنه.
* جلیقه ضد گلوله اجازه عبور گلوله رو نمیده، ولی نیروی پرتاب گلوله در هر صورت باید متوقف بشه. برای مثال گلوله ی اسلحه های کمری با سرعتی در حدود 800 متر بر ثانیه شلیک میشه. برای اینکه این سرعت رو درک کنید، باید بگم وقتی یه اتوموبیل با سرعت 180 کیلومتر بر ساعت حرکت می کنه، در واقع سرعتش تنها 50 متر بر ثانیه است و این یعنی گلوله ی تفنگ حدود 16 برابر سریعتر از چنین اتوموبیلیه! حالا این سرعت قراره با برخورد به جلیقه ی ضد گلوله ی شما متوقف بشه (برای یه لحظه برخورد ماشینی که 180 تا سرعت میره رو با یه دیوار بتنی تصور کنید) و این یعنی شما به شدت به عقب پرت میشید و به زمین می خورید. اگه شانس بیارید باید با درد و کبودی جای گلوله بسازید و اگه بدشانس باشید (مثلا گلوله مستقیم به سمت قلبتون شلیک شده باشه)، شوک برخورد بازم می تونه شما رو بکشه! ضمنا جلیقه ی ضد گلوله جلوی تفنگ های نظامی و قناسه ها کاربرد چندانی نداره. برای ایستادن جلوی این گلوله ها باید زره سرامیکی نظامی تنتون باشه تا جون سالم به در ببرید.
* اطلاعات بالا حتما ترسناک به نظر میان، ولی برای دلخوشی بهتره بدونید که اصابت گلوله به تنها 20% از نقاط بدن می تونه مرگبار باشه (مغز، قلب، ریه، رگ های اصلی و ...) و در صورتی که به موقع بیمارستان برسید (و قلبتون هنوز از کار نیفتاده باشه)، 95% احتمال بهبودی خواهید داشت.
منبع:
مجله دانستنیها
پرس و جو از دیگران :)
موردی که توی یه داستانی پلیسی یا جنایی ممکنه رخ بده، زد و خورد و تیراندازیه. توی فیلما زیاد دیده میشه که شخصیت اصلی فیلم بارها گلوله می خوره ولی نهایتش جون سالم به در می بره. توی واقعیت متاسفانه اینطوری نیست و گلوله خوردن می تونه آسیبای خیلی جدی به آدم بزنه.
* آسیبی که گلوله میزنه درجه های مختلفی می تونه داشته باشه. بسته به نوع فشنگ، فاصله ی شلیک، محل اصابت و ...
* برخورد گلوله به سر در 90 درصد موارد بسیار خطرناکه و میتونه باعث مرگ قطعی بشه.
* گلوله با سرعت بسیار زیادی شلیک میشه و حتی اگه به عضو حساسی اصابت نکنه، وقتی نیروی شلیکش رو به بدن انتقال میده میتونه به راحتی بافتهای بدن رو پاره کنه یا استخوان ها رو بشکنه. ضمنا به دلیل همین شتابی که داره، میتونه توی بدن کمانه کنه و چند تا از اعضای داخلی و اصلی رو همزمان از کار بندازه.
* اگه خود گلوله آسیب چندانی به بدن نزنه، هنوز خطر خونریزی هست، به خصوص خونریزی داخلی که میتونه مرگبار باشه. درد رو احتمالا تا حدود دو دقیقه احساس نخواهید کرد، و بعدش با یه درد کشنده فلج میشید و کوچکترین حرکتی براتون غیرممکن میشه.
* فیلم ها این تصور رو ایجاد کردن که اصابت گلوله به دست یا پا اونقدرا اهمیتی نداره. در واقعیت اینطور نیست. دو تا از مهم ترین و حساس ترین سرخرگ های بدن از توی دست و پا می گذرن: brachial artery که از کنار عضله دو سر بازو می گذره و femoral artery که رگ اصلی خون رسانی به پا است و اگه قطع بشه، مصدوم توی چند دقیقه تمام خون بدنش رو از دست میده و می میره.
* یه مورد هالیوودی دیگه اینه که برای خلع سلاح کردن دشمن به دستش که اسلحه رو گرفته شلیک می کنن. احتمال اینکه این شلیک واقعا به دست دشمن بخوره فوق العاده کمه و ضمنا زمانی که باید برای نشونه گیری عضو کوچک و پرتحرکی مثل دست لازمه، اونقدر زیاده که تا وقتی نشونه گیری شما تموم بشه، دیگه اطرافیان دارن براتون فاتحه می خونن.
* افرادی بودن که 10 یا 20 گلوله بهشون اصابت کرده و به شکل "معجزه وار" زنده موندن و طبیعتا حالشون اونقدر بد بوده که فقط میتونستن انرژیشون رو صرف هوشیار موندن خودشون بکنن. پس این تصور رو نداشته باشید که میشه گلوله خورد و بازم به جنگ ادامه داد. البته آدرنالین گاهی به کمک آدم میاد و اگه یک یا دو گلوله بهتون اصابت کرده باشه و ضمنا زخمتون اصلا جدی نباشه، شاید بتونید به سختی حرکت کنید (این که مثلا گلوله توی دست بخوره، فقط دست رو از کار نمی اندازه. کوچکترین حرکتی باعث درد میشه و ضمنا وقتی یکی از دست ها درست کار نکنه، تعادل بدن به هم می خوره. برای نمونه می تونید سعی کنید با دستای بسته فوتبال بازی کنید و ببینید چه تغییری توی عملکردتون ایجاد میشه). تنها حالت منطقی که فرد می تونه بارها و بارها گلوله بخوره و احساسش نکنه و به جنگیدنش ادامه بده، اینه که مواد مخـ ـدر سنگین مصرف کرده باشه، که حتی همچین فردی هم خیلی زود به خاطر خونریزی و شکستگی استخوان از کار می افته، فقط درد رو کمتر احساس می کنه.
* جلیقه ضد گلوله اجازه عبور گلوله رو نمیده، ولی نیروی پرتاب گلوله در هر صورت باید متوقف بشه. برای مثال گلوله ی اسلحه های کمری با سرعتی در حدود 800 متر بر ثانیه شلیک میشه. برای اینکه این سرعت رو درک کنید، باید بگم وقتی یه اتوموبیل با سرعت 180 کیلومتر بر ساعت حرکت می کنه، در واقع سرعتش تنها 50 متر بر ثانیه است و این یعنی گلوله ی تفنگ حدود 16 برابر سریعتر از چنین اتوموبیلیه! حالا این سرعت قراره با برخورد به جلیقه ی ضد گلوله ی شما متوقف بشه (برای یه لحظه برخورد ماشینی که 180 تا سرعت میره رو با یه دیوار بتنی تصور کنید) و این یعنی شما به شدت به عقب پرت میشید و به زمین می خورید. اگه شانس بیارید باید با درد و کبودی جای گلوله بسازید و اگه بدشانس باشید (مثلا گلوله مستقیم به سمت قلبتون شلیک شده باشه)، شوک برخورد بازم می تونه شما رو بکشه! ضمنا جلیقه ی ضد گلوله جلوی تفنگ های نظامی و قناسه ها کاربرد چندانی نداره. برای ایستادن جلوی این گلوله ها باید زره سرامیکی نظامی تنتون باشه تا جون سالم به در ببرید.
* اطلاعات بالا حتما ترسناک به نظر میان، ولی برای دلخوشی بهتره بدونید که اصابت گلوله به تنها 20% از نقاط بدن می تونه مرگبار باشه (مغز، قلب، ریه، رگ های اصلی و ...) و در صورتی که به موقع بیمارستان برسید (و قلبتون هنوز از کار نیفتاده باشه)، 95% احتمال بهبودی خواهید داشت.
منبع:
مجله دانستنیها
پرس و جو از دیگران :)
آخرین ویرایش:
he.s
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/07/09
- ارسالی ها
- 2,495
- امتیاز واکنش
- 10,204
- امتیاز
- 904
سلام
خیلی مطلب قشنگی بود و کلی اطلاعات بهم داد و همه ی این مطلب واقعیت بود
اما اگه داخل رمانی یکی از این موارد نقض شده باشه این نشون نمیده که رمان تخیلی و درستی نباشه
فیلم های هالیوودی زیادی هستن که این موارد داخلشون خیلی زیاده اما جایزه گرفتن یا خیلی معروف و پر بیننده ان
خب اینم از جذابیت های فیلم یا رمانه
و خب گلوله فقط یکی از این موارده و مورد های دیگه ای هست مثل پریدن از ارتفاع یا پریدن یا آویزون شدن از ماشین در حال حرکت و حتی چاقو خوردن
قصد انتقاد نداشتم فقط خواستم نظرم و در این مورد بگم
مرسی
با سلام خدمت شما ...جسارتا من نظر خودم رو دررابطه با نامگذاری این رمان مینویسم خوشحال میشم نظر شما رو بدونم
در رابـ ـطه با اسم این رمان :این رو میشه به دو دلیل بیان کرد
دلیل اول :این موضوعی بود که فرزام و آیناز در یکی از مکالمه هایشان درباره اش صحبت میکردند
دلیل دوم :در واقع شخصیت های مهم این رمان در یک زمانی به حسی رسیده بودند که اونا رو میتونست به تباهی برسونه که بعضی واقعا رسیدند و بعضی هم نجات یافتند
- عضویت
- 2017/03/18
- ارسالی ها
- 1,624
- امتیاز واکنش
- 60,983
- امتیاز
- 1,039
- سن
- 22
افرادی که در دانشکده افسری تحصیل می کنن، بیست و دو سالگی با درجه ستوان سوم فارغ التحصیل می شن و مشغول خدمت می شن.
هر چهار سال دررجه کسب می کنن وا گـه توی یه مأموریت رشادت به خرج بدن، یه درجه رو دوساله کسب می کنن.
بنابراین پسر 22 ساله درجه ستوان سوم،
26 ساله ستوان دوم
30 ساله ستوان یکم
34 ساله سروان
38 ساله سرگرد
42 ساله سرهنگ دوم
46 ساله سرهنگ تمام رو می گیرن.
و در حدود سن پنجاه سالگی باز نشست می شن....
Raha2681
کاربر نگاه دانلود
با توجه به تحصیلات دانشگاهی، درجه میگیرن
این دوستمون هم که گفتن هر چهار سال درجه میگیرن، زیاد درست نیست. معیار درجه گیری ها تحصیلات در دانشکده افسری و ماموریت ها و عملیات هایی داره که فرد درشون شرکت میکنه.
همونطر که یک پسر ۳۵ ساله درجه سرگردی داره و یک مرد ۴۵ ساله ستوان هستش و هر دو در دانشکده تحصیل کردن.
بعضی ها تحصیلات خودشون رودر دانشکده افسری ادامه میدن و قادرن در حتی سن بالاتر یا پایین تر از از پنجاه سال هم به درجات بالاتر از سرهنگی برسن
Raha2681
کاربر نگاه دانلود
به نظر من سروان مناسب تره، اینطور که گفتید فوق روانشناسی دارن.
با احتساب اینکه از ۱۸ سالگی رفته باشه دانشگاه و رشته اش روانشناسی عمومی باشه هفت سال بعدش ۲۵ سال سن داره و وارد نیروی انتظامی میشه و با احتساب دوره آموزش ۲۶ ۲۷ سالگی با درجه سروان در اداره مشغول کار میشه.
برخی موضوعات مشابه
- قفل شده
- قفل شده
تاپیک قبلی
تاپیک بعدی
