شعر های آذری❥

[Ay Çocuğu]

فلکین قانلین الیندن بیر آتلمیش یئره اندی
دست خونین فلک / بخت برگشته ی دیگری را به دنیا آورد
بیر فلاکت آنانین جان شیره سیندن سوتون امدی
و از شیره جان مادری فلاکت زده چشید
بوللی نیسگیل شله سین چینینه آلدی
تیره بختی خود را به دوش کشید
تای توشوندن دالی قالدی ساری گل مثلی سارالدی
از همزادان خود عقب ماندو مانند گل زردی پژمرده گشت
گونو تک باغری قارالدی
دلش نیز بسان زندگی اش تیره ومکدرشد
درد الیندن زارا گلدی گونو گوندن قارا گلدی
بی ملایمتی روزگار ازرده خاطر کرد و روز به روز سیه بخت تر گشت
خان چوبانسیز سئله تاپشیرسین اوزون یوردوموزا بیر سارا گلدی
سارایی دیگر پای به عرصه گذاشت تا در جدایی از معشـ*ـوقه خود(خان چوبان) خود را به سیل رودخانه بسپارد
بیر وفاسیز یار الیندن یارا گلمز سانا گلدی
از دست یار بی وفای نادوست فرتوت شدا
بیر یازیق قیز جان الیندن جانا گلمز جانا گلدی
دختر بیچاره ای از بیوفایی جانانه اش سخت به ستوه آمد
کئچه جکده الموت دامنه سیندن بورایا درمانا گلدی
درگذشته از دامنه های الموت برای درمان عشق خود به این منطقه قدم گذاشت
بیر آدامسیز سوری آدلی،الی باغلی،دیلی باغلی!
بی کس ؛ بی یاور ، بی همزبانی به نام سوری
سوری کیمدور؟ سوری بیر گولدی جهنمده بیتیبدور
سوری کیست ؟ او گلی ست در جهنم روئیده است
سوری بیر دامجیدو گوزدن آخاراغ اوزده ایتیبدور
قطره اشکی است که از چشمان سرازیر شده وبر گونه ها نشسته

 

[Ay Çocuğu]

ادامه

سوری یول یولچیسیدور اَیریده یوخ دوزده ایتیبدور
مسافر راه راستی است – بخاطر درستی اش گم گشته است
سوری بیر مرثیه دور اوخشایاراق سوزده ایتیبدور
مرثیه ای است که کلامش گم گشته
او کونول لرده کی ایتمیشدی ازلدن اودو گوزدنده ایتیبدور
او که از اول از دل ها رفته بود از دیده ها نیز افتاده است
سوری بیر گوزلری باغلی،اوزو داغلی،سوزو داغلی،اولوبهاردان هارا باغلی!
سوری ؛ این دختر چشم وگوش بسته ، سیلی خورده ، محنت کشیده از کجا به کجا دلبسته است
بوشلاییب دوغما دیارین اموب البته یاریندان ال اوزوب هر نه واریندان
زادگاه خود را رها کرده، وبه دنبال دلدار خود، دست از همه چیز برداشته است
قورخماییب شهریمیزین قیشدا آمانسیز بورانیندان نه قاریندان
از سرمای سوزان و برف و یخبندان شهر ما هراسی به خود راه نداده
گزیر آواره تاپا یاندیریجی دردینه چاره تاپا بیلمیر
اودر به در دنبال چاره دردجانسوزخود می گرددکه هرگز نمی تواند راه به جایی ببرد
چوخ سویر عشقی باشیندان آتا،آما آتا بیلمیر
عشق را می خواهد رها کند اما نمی تواند
اُوا باخ اُوچی دالینجا قاچیر آما چاتا بیلمیر
شکار در پی صیاد می دود اما نمی رسد
ایش دونوب لیلی دوشوب چوللره مجنون سراغیندا
روزگاره برگشته ؛ لیلی در پی مجنون آواره گشته
شیرین الده تئشه،داغ پارچالییر فرهاد اوتورموش اوتاغیندا
شیرین تیشه بر دست گرفته وکوه می کند اما فرهاد نشسته بر دنج خانه
تشنه لب قو نئجه گور جان وری دریا قیراغیندا
قوی تشنه لب چگونه بر لب دریا ازتشنگی جان می سپارد
گوزده حسرت یئرینی خوشلایوب ابهام دوداغیندا
آرزو و حسرت رسیدن را در لبان و ابهام با خوشی گمانه می زند
وارلیغین سون اثری آز قالیر ایتسین یاناغیندا
می رود تاآخرین آثار هستی نیز از رخسارش زایل گردد
سانکی بیر کوزدی بورونموش کوله وارلیق اوجاغیندا
در کوره مانده است چون آتشی که خاکستر رویش را پوشانده باشد
کوزریر پیلته کیمین یاغ توکه نیب دور چراغیندا
چون فیتیله چراغی بی روغن به کم سویی می گراید
بوی آتیر رنج باغیندا قوجالیر گنج چاغیندا
با رنج روزگار بزرگ می شود و درجوانی شکسته می گردد
بیر آدامسیز سوری آدلی،الی باغلی دیلی باغلی
فردی بی رسم ونشان و دست ودل بسته ای به نام سوری

 

[Ay Çocuğu]

ادامه

سوری جان اومما فلکدن،فلکین یوخدی وفاسی
سوری جان ، دل به دنیا نبند ، دنیا وفا ندارد
نقدر یوخدی وفاسی او قدر چوخدی جفاسی
هر چه وفا ندارد جفایش بیشتر است
کهنه رقاصه کیمی هر کسه بیر جوردی اداسی
چون رقاصان قهار بر هر کسی به گونه ای می رقصد
او ایاقدان دوشه نی ایستیر،ایاقدان سالان اولسون
از پا افتادگان را می خواهد از پادرآورد
او تالانمیشلاری ایستیر گونی گوندن تالان اولسون
تاراج شده گان را روز به روز تاراج شده تر می خواهد
او آتیلمیشلاری ایستیر هامودان چوخ آتان اولسون
رهاشدگان را می خواهد بیشتر ازهمه رها کند
او ساتیلمیشلاری ایستیر قول ائدر کن ساتان اولسون
بردگان را می خواهد بیشتر بر بردگی بگمارد
نئله مک قورقو بوجوردور فلکین نظمی ازلدن اولوب اضدادینه باغلی
چکار میشود کرد که نظم طبیعت بر اضدادش بسته است
قاراسیز آغلار اولانماز دره سیز داغلار اولانماز اولوسیز ساغلار اولانماز
سفید بدون سیاه – کوه بدون دره و زنده ی بدون مرده ارزشی ندارند
گره ک هر بیر گوزله بیر دانا چیرکینده یارالسین
باید درکنارهرپری زیبارویی / مجسمه زشتی ای نیز خلق شود
بیری انسین یره گویدن بیری عرشه اوجالانسین
یکی بر خاک مذلت بغلتد تا دیگری به اوج افلاک برسد
بیری چالسین ال ایاق غم دنیزینده،بیری ساحلده سئوینجیله دایانسین
یکی در گرداب بلا غرق شده دست و پا می زند ودیگری در ساحل آرامش دراز کشیده وبه التذاذمشغول شود
بیری ذلت پالازین باشه چکیب یاتسادا آنجاق،بیرینین بختی اویانسین
یکی پتوی ذلت زندگی را برای آرامش و خواب بر روی خود کشیده و دیگری بختش بیدار
بیری قویلانسادا نعمتلره یئرسز،بیری ده قانه بویانسین
یکی بهره مند از هر نعمتی و دیگری در خون غلتیده
آی آدامسیز سوری آدلی،ساچلاریندان دارا باغلی!
سوری بیکس – که از زلفانت بر دار آویخته شده
نئله مک ائیش بئله گلمیش؛چور گلنده گوله گلمیش
کار روزگار اینگونه است / هربلایی که برسد بر دامن گل می نشیند

 

[Ay Çocuğu]

ادامه

فلکین ایری کمانینده اولان اوخ آتیلاندا دوزه دگمیش
آسمان خشم آلود چون تیر خود را بر کشد بر سـ*ـینه غم می زند
دلسیزین باغرینی دَلمیش؛ایری قالمیش دوزو ایمیش
همه چیز را وا ژگون می کند
اونو خوشلار بو فلک:ائل ساراسین سئللر آپارسین
خوشحالی روزگار این است که سارای قبیله را به دست سیل دهد
بولبول حسرت چکه رک گول ثمرین یئللر آپارسین
بلبل در حسرت که ثمره گل ها بر باد رفته
قیسی چوللر ده قویوب لیلینی محمیلر آپارسین
قیس را در بیابان گذارده و لیلی را خواهان برد
خسروئی شیرینیله ال اله وئرسین،فرهادین قامتین اگسین
دست شیرین و خسرو در هم و قامت فرهاد بر هم شکسته
باخاراق چرخ زامان نشئیه گلسینکئفه دولسون،سوری لار سولسادا سولسون
و در اندیشه آن که چرخ زمان برگردداما دنیا خرسند اگر چه سوری ها پژمرده شوند
بیری باش یولسادا یولسون
کسی از شدت بدبختی خاک بر سرش کند
داش آتان کول باشی قویموش داشینی اوزگیه آتماز
سنگی که از فلاخن فلک برخیزد بر سـ*ـینه فلک زدگان می نشیند
سن یئتیشسن هدفه اوندا فلک مقصدهچاتماز،داها افسانه یاراتماز
چون به هدف رسی دنیا به مقصود خود نمی رسد و افسانهای نمی آفریند
سوری ای باشی بلالی زامانین قانلی غزالی
سوری – ای مصیبت – غزال خونین زندگی
سوری بیر گوشدی خزان آیری سالیبدور یوواسیندان
سوری - گنجشکی است از آشیانه خود جدا مانده
ال اوزوبدور آتاسیندان
از پدر خود جدا گشته
جوجه دیر حیف اولا سود گورمییب اصلا آناسیندان
حیف – گنجشکی است که سودی از مادرش ندیده
او زلیخا کیمی یوسیف ائیین آلمیر لیباسیندان
زلیخایی ست که بوی پیراهن یوسف را در سر دارد
بونا قانع دی تنفس ائده بیر یار هاواسیندان
بر آن قانع است که از هوای وصال یار تنفس کند
درد وئرن درده سالوب آمما خبر یوخ داواسیندان
درد فلک کشیده اما خبری از درمانش نیست
آغلایوب سیتقایاراق بهره آپارمیر دوعاسینان
چون ابشار اشک میریزد اما بهره ای از دعای خود نمیبرد
او بیر آئینه دی رسام چکوب اوستونه زنگار اوندا،یوخ قدرت گفتار
آئینه ای است که گرد و غبار رویش را پوشانده و قدرت گفتار ونمایان کردن ندارد
اوزی چیرکین دیلی بیمار،گنج وقتینده دل آزار
سوری کسی است که گرد روزگار بر رویش نشسته و درجوانی افسرده خاطرگشته است
گوره سن کیم دی خطا کار،گوره سن کیم دی خطا کار؟
گـ ـناه کار کیست؟؟؟ خطاکار کیست ؟؟؟؟

 

[Ay Çocuğu]

بیر کیتابدا اوخوموشدو:
"قاچماق هرزامان ایشه یاراماز
زمانیندا دایانماق گرک "
دایاندی .
قاچانلار
ووروب ییخدیلار.....
درکتابی خوانده بود:
"دویدن همیشه راه گشا نیست
به وقتش باید که ایستادن "
ایستاد.
دوندگان
از او گذشتند و بر زمینش انداختند ....
قورخما ....قورخما عزیزیم!
اورکودوجو بیر شئی یوخ کی....
دیرناق لارینی چکیرلر
شهرین ...!
نترس عزیزم ....نترس !
چیز ترسناکی نیست که....
فقط ناخن های شهر را می کشند....!
آغلامیرام کی ...
اورییمی بوشالدیرام
یالنیز!
گریه نمی کنم که ...
فقط دارم خودمو (دلمو )خالی می کنم !
او،
هر آن
هر یئرده گورونور،
منیم
ندنسیز
گوز یاش لاریم کیمی....
او،
هر لحظه
و هر کجا به جشم می آید ،
همچون
اشک های بی دلیل چشم هایِ تَرم ....

 

[Ay Çocuğu]

ادامه
او دئدی :
"ائله بیر ایش گور کی
پیشمیش تویوغو گولدورور"
بو دئدی:
"ائله بیر ایش گوررَم کی
ژوکوندو آغلادارام".....
او گفت :
"حالا کاری می کنی که
مرغ پخته شده را به خنده وادارد "
این یکی گفت:
"کاری خواهم کرد که ژکوند را به گریه وادارم! "...
آدینی کسدیلر دیلیمدن.
آغزیم ،
قانلا دولدو
اسمش را که از زبانم بریدند
دهانم ،
پرخون شد .....
آغلاما بَبه !
فیکریم داغیلیر...
آنانین ،
کسیلمیش دوش لرینی
آختاریرام هااا.....!
گریه نکن عزیزکم !
ذهنم داره داغون میشه
آخه دارم پی ِ سـ*ـینه های بریده ی مادر می گردم ....!
سنی،
سئوه بیلمیرم
اونو،
سئومه یه بیلمه دییم کیمی...
تو را
هم نمی توانم دوست داشته باشم
درست مثل
دوست نداشتن ِاو .....

 

[Ay Çocuğu]

قارداشیم باخ ؛ئولوب صداقتیمیز
یولداشیم گور؛ سولوب رفاقتیمیز
دیل دوداقدا؛ یالان؛ نئجه یئرآلیب
دویغو لو شعریده ن داها؛ نه قالیب
من بو قانلی شهرده؛ جان وئیرم
دیل دوداق باغلانیب نیشان وئیرم
ال له ریم هی سیتیم ؛سیتیم ؛اسیری
قوللاریمنان صلابتی کسیری
من اولوم گوز لرینده ؛ گورسه نیرم
مردمین سوزلرینده؛ گورسه نیرم
قانلی دوسلار گلیب ؛ جهان اوزونه
چک دیریبلر نقابی؛ جان اوزونه
فتنه لر هر باخیشدا ؛ بیلله نیری
تانرینین آسیمانی؛ دیلله نیری
جان وئریب حقّیدن دایاگ اولانین
وجدانی گوزله ری اویاگ اولانین
ال له رینّن ئوپور؛ صاباحلاریمیز
قوللاریننان توتور ؛سیلاحلاریمیز
گـه ل سلام ائیلیه ک؛ دوشونگه میزه
افتخارائیله سین ؛ شهیدده بیزه
بیر قارا داغ کیمی؛ دایاقلاریمیز
یوللارین گئدرمی؛ آیاقلاریمیز؟
طاقتیم قالمئیب تاپام دوزونو
گوسترم مردما دوزون ئوزونو
قاندئرام بیله لر گره ک اویاناق
دوزسوزون عشقینده قانه بویاناق
چخاراق داغلارا چخاراق داشا
یئتیرک شهیدین ایشینی باشا

ترجمه فارسی:
برادرم ببین که صداقتمان مرده است
دوست من ببین که رفاقتمان رنگ باخته
دروغ در زبان ودهان چنان جای گرفته
ازشعراحساسی دیگرچه مانده است
من دراین شهرخونین جان میدهم
زبان ولب بسته شده نشان میدهم
دستانم هی میلرزند
استواری را از بازوانم میگیرند
من درچشمان مرگ دیده میشوم
درحرفهای مردم دیده میشوم
دوستان دشمن به عرصه ی دنیا آمده اند
نقاب به روی جان کشیده اند
فتنه ها با هرنگاه دیده میشوند
آسمان خدا خشمگین میشود
آنها که جان میدهند واز حق دفاع میکنند
آنهاکه چشمها و وجدانشان بیداراست
آینده ی ما دستانشان را بـ..وسـ..ـه میزند
واز بازوانشان میگیرند سلاحهای ما
بیا سلام کنیم به اندیشه مان
تا افتخارکنند شهیدان هم به ما
همانها که مانند کوهی استوار تکیه گاهمان بودند
آیا راهشان را ادامه میدهیم؟؟؟؟
دیگر طاقتی برای کشف حقیقت نمانده
که نشانش دهم به همه مردم دنیا
و به آنها بفهمانم باید بیدارشویم
ودر راه راست و حقیقت به خون آغشته شویم
بربلندای کوهها و صخره ها برویم
وراه شهیدان را به پایان برسانیم

 

[Ay Çocuğu]

سوسو گزدی بو ائل لری / با اشتیاق از میان ایل‌ها گذر کرده
تل تل دوزدوم من گول لری / گل‌ها را به زیبایی چیدم
باخا باخا یولا لارا / همین‌طور که به راه‌ها خیره شده‌ام
اختاریرام سنی من / به دنبال تو می‌گردم
شیرین سوزوم گلمدین / ای شیرین سخن نیامدی
ایکی گوزوم گلمدین / ای چشمان من نیامدی
کونول و ریپ سودیگیم یار / یار و دلداده عزیزم
هارا گالدین گلمدین / کجا ماندی که نیامدی
ایلک باهار گلدی دورنالار گلدی / اولین بهار آمذ ذرناها آمدند
تکجه من گلیپ چیخمارین / فقط تو نیامدی
هارا گالمیسان / کجا مانده‌ای
سن سیز کونولوم اوی یاز اودلانا / بدون تو ای یار خانه دل در حال سوختن است
تزگل قلبیم دوزمیر یار هجرانا / بدون تو ای یار قلبم طاقت هجران ندارد

 

[Ay Çocuğu]

ای قلم سوزلَرین دَه اَثریوخ
ای قلم در حرف هایت اثری نیست
آشنا دَن مَنَه بیرخَبَر یوخ
از آشنا برای من خبری نیست
گَلدی بو جومعَه دَ گِشدی آلله
این جمعه هم آمد و گذشت ای خدا
فاطمَه یوسیفینَّن خبر یوخ
از یوسف فاطمه(س)خبری نیست
یاندی پروانَه لَرشمعِ سوندی
پروانه سوخت و شمع زندگیش خاموش شد
آیریلیقدان اورَه قانَه دوندی
از جدایی دل ها خون شد
شَأنیدَه رُتبَه دَه بی بَدَل سَن
در شأن و مقام بی همتایی
هرگوزَل دَن آقا سَن گوزَل سَن
از هرزیبایی آقا تو زیباتری
کیم دییر آیریلیق در دَه سال ماز؟
چه کسی می گوید جدایی انسان را دردمند نمی کند؟
عاشیقین صبرینی اَل دَن آلماز؟
وصبرِ عاشق را لبریز نمی کند؟

 

[Ay Çocuğu]

ادامه

ای گوزوم یول لارا باخ داریخما
ای چشمم به راه نگاه کن و دل تنگ مشو
گون همیشَه بولوت آت دا، قالماز
چون که خورشید همیشه زیر ابر نمی ماند
قونچَه گول لَر نَه اندازَه سُل سون
غنچه ی گل چقدر پرپر شود؟
قلبیلَر قویما قانیلَه دُلسون
مگذار قلب ها خون شود
گَلدی بو جُمعَه دَه گَلمَدین سَن
این جمعه هم آمد ولی شما نیامدید
گون سایِم جمعه ی دیگَر اولسون
روزها را می شمارم تا جمعه ی دیگر برسد
ای "صفایی" هَلَه دُز فراقه
ای "صفایی" صبر کن در فراقش
یول سالاخ بیزدَه بیردَه عراقَه
تا بارِ دیگر مسیرمان به طرف عراق بیفتد
قلبیلَر غُصَّه دَن داغلی قالدی
قلب ها از غصه ات داغدارشده است
یا امام زمان گَل اَمان دی
یا امام زمان(عج)بیا و رحم کن
کربلا یول لاری باغلی قالدی
راه های کربلا بسته مانده