سلام، من رمانم اولم داشت به بیراهه می رفت که ویرایشش کردم و الان خواننده ها راضی ان.
فعلا هم که در حال تایپه.
بازخورد مثبتی هم داشت.
***
رمان با طعم جنون
اولین رمانمو کلاس پنجم که بودم، تو یک دفتر خاطرات صورتی نوشتم. اسمشم "دختری به نام انتقام" بود.
موضوعش خوب بود، ولی خب نارشش خیلی ایراد داشت.
یه جا محاوره نوشته بودم یه جا ادبی!
اولین رمانم رو که اصلا منتشر نکردم، افتضاح محض بود! :/ تازه یادمه چقدر هم براش خوشحال بودم Boredsmiley
ولی اولین رمانم که منتشر کردم، میخواستم پلیسی باشه که خب خیلی وارد نبودم اون موقع به این مسائل و در یک کلام، خرابش کردم.
خودم راضی نبودم ازش، هنوزم نیستم چون سر تا پا ایراد داشت. البته ایراد موضوع، وگرنه با بقیه ش مشکلی نداشتم.
بازخورد مثبت هم که... همه گفتن خیلی تخیلی شده، تنها نکته ی مثبتش که تحسینش کردن، این بود که اصلا صحنه نداشت و دختر شخصیت داستان هم شدیدا مقید به حجاب بود، همین.
در کل ازش راضی نیستم.
اولین رمان من فکر کنم پونزده سالم بود نوشتمش!وای نگم الان که فکر میکنم خیلی خوش حالم که پاک شد و من نتونشتم جایی بذارمش!داستانش خوب بود اما اون نثری که من می نوشتم واقعا بچگانه بود...خیلی لوس بود و اصلا حس خاصی به ادم نمی داد.وای الان که بهش فکر می کنم واقعا نثرش خنده دار بود
اولین رمان؟ هممم... اولین رمان بلندم یه داستان علمی تخیلی بود که البته جایی منتشرش نکردم چون واقعا خام بود کلی ویرایش نیاز داشت
بازخورد مثبت؟ خب نمی دونم چطوری ولی دفتری که اون موقع داستانامو توش می نوشتم دست مامانم افتاد اونم خونده بود و بعد از کلی رمز گشایی و این حرفا فهمیده بود دست خط منه و کلی ذوق کرده و به بابام گفته بود اونم گیر داد که بیا بریم کتابتو چاپ کنیم یکیم نبود بگه آخه پدر من کتاب چاپ کردن مگه به همین راحتیه؟!
خلاصه اینکه اون رمانمو فقط چند نفر از اعضای خونواده و دوستام خوندن و خوششون اومد مخصوصا از ایده ش که خودم هم خیلی دوسش داشتم به همین خاطر فقط جلد یکشو نوشتم و ادامه شو گذاشتم وقتی حرفه ای شدم بنویسم چون حیف بود.
اوه چقدر حرف زدم!