متون ادبی کهن رباعیات کمال‌الدین اسماعیل

[Diba]

درجنگ ترا بیازمودیم بسی

همچون سپهرخودی فگنده ...سی

شمشیر توعورتست پنداری،ازآن

هرگز نکنی برهنه درروی کسی

 

[Diba]

چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی

یا ممدوحی که باشدم ناموسی

من نیز برای دفع هر افسوسی

اندر خور وقت می کنم سالوسی

 

[Diba]

زین گونه که تو بدل ربایی فاشی

عاشق خواهی ز سنگ صد بتراشی

معشوقی تو بعشق کس نیست گرو

خود هم تو سزد که عاشق خود باشی

 

[Diba]

با دل گفتم تو باری آخر نیکی

از من دوری به یار من نزدیکی

دل گفت که با دهان و زلفش عمریست

تا می سازم بتنگی و تاریکی

 

[Diba]

تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی

چون خطّ تو شد بخردی و باریکی

عشق دهن و زلف تو خوش کرد مردا

اندر دل و دیده تنگی و تاریکي

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی

وی روز مرا با شب تو یک رنگی

چون اب سرین تو چرا لرزانست؟

من کوه ندیده ام بدین بی سنگی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی

زلف تو ببرد آن چنان مستحلی

با آن همه آوازۀ دلداری او

زلف تو هم آزموده بهتر بدلی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

ای خام که عادتت بود سنگدلی

بس خوب و نکویی ، زچه آبی؟ چه گلی؟

نرمی نکنی به بندۀ خود روزی

ترسم که دعایی کنم از تنگ دلی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

چون نیست حدیث وصلت از زر خالی

هم نرم کنم ترا بچیزی مالی

زر را بفرستم که خود او چون حلقه

گوشت گیرد پیش من آرد حالی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی

پروای گل و سمن ندارم حالی

ای ابر تو می گری که تر می گریی

وی مرغ تو می نال که خوش می نالی

دانلود رمان های عاشقانه