متون ادبی کهن غزليات کمال خجندی

[Diba]

باز گل دامن به دست عاشقان خود نهاد

غنچه لب بگشود و بلبل را به باغ آواز داد

ابر درهای عدن پیش گل و سوسن کشید

باد درهای چمن بر روی گلبویان گشاد

سرو ما بر کرد ناگه سر ز صحن بوستان

پیش او هر جا درختی بود بر پا ایستاد

گل حکایت کرد و سرو از نازکی و لطف بار

آب گریان آمد و در پای این و آن فتاد

در بهشت باغ خوش باشد می چون سلسبیل

خاصه از دست تان گلرخ حوری نژاد

هر بهاری را که هست ای دل حزانی در قفاست

خوش برآ روزی در چونگل بالب خندان وشاد

بر ورق دارد گل رنگین بخون این خط کمال

شاد زی چون عمر باد است ای برادر عمر باد

 

[Diba]

با سرود و آه و ناله میرود اشکم چو رود

در پیش مستان محبت این بود رود و سرود

عاشقان را در محافل ناله سازد سر بلند

مطربان را در مجالت آبرو باشد ز رود

با سرشکم دجله و جیحون دو بار آشناست

از دو رود دیده ما باد بر باران درود

تا چرا نبغ تا خودو زره گردد سپر

جنگها شد گاه ما را با زره گاهی بخود

شوق بالای تو خون از چشم ما بر خاک ریخت

هر کجا سیلی که آمد آمد از بالا فرود

گفتم از سیب سمرقندی به و نار خجند

با زنخدان و لب چون قند گفتا به نبود

گر نگیری چست و چابک سیب سبعینش کمال

پیش اهل عشق باشی کاهل زیر و فرود

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

با عارض تو زلف دم از نقشه چین زند

بر آب حد کیست که نقشی چنین زند

باید چو ساعد توز سیمش به آستین

هر کس که دست در تو چو آن آستین زند

رضوان ز شوق آنکه چو طوبی کنی خرام

جاروب راهت از مژه حور عین زند

جان و دلم فدات بگو غمزه را که باز

تیغی بر آن گمارد و نیری براین زند

زلف که داد مالش صد پهلوان به بند

باد صباش گیرد و خوش بر زمین زند

دزدیست طره تو که سرها برد بروز

ترکیست چشم تو که ره عقل و دین زند

جان آفرین زند چو دو چشم تو بر کمال

تبر از گشاد غمزه سحر آفرین زند

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

با غم عشق تو دل کیست که محرم باشد

با لب لعل تو جان چیست که همدم باشد

هر کرا دولت سودای تو شد دامن گیر

فارغ از محنت و آسوده دل از غم باشد

نسبت روی تو چنان نتوان کرد به ماه

که به حسن از رخ زیبای تو پر کم باشد

خنک آن جان که شد از آتش سودای نور گرم

خرم آن دل که به غمهای تو خرم باشد

گر دمی دست دهد روی تو دیدن مارا

حاصل از عمر گرانمایه همان دم باشد

مفلس کوی مغانرا به خرابات غمش

دولت جام به از مملکت جم باشد

گر ببوسیدن پایت برسد دست کمال

او بدین پایه به عشاق مقدم باشد

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

با منت لطف جز ستم نبود

ننگ چشمی ترا کرم نبود

چشمت از خون ما پشیمان نیست

مرحمت موجب ندم نبود

چه فرستم بر نو جان خراب

پیش تو این متاع کم نبود

با لبت شهد اگر چه شیرین است

آنچنان حلقه سوز هم نبود

گفته سوزمت بر آتش غم

گر غم روی تست غم نبود

در وقا پای ما نداشت رقیب

ناجوانمرد را قدم نبود

ننویسد فرشته جرم کمال

بر سر بیدلان قلم نبود

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

با من درد کش سبو بدهید

متنی بر سرم از و بنهید

بار ساقیست ابها العشاق

توبه گر بشکنید بی گنهید

به عشق اگر دهند انصاف

زاهدان بی ره و شما به رهید

بسکه شه رخ نماید از چپ و راست

که چو فرزین نشسته پیش شهید

ای طبیان بدرد عشق حبیب

شربت تا مخالفم مدهید

مرهم جانستان دهید مرا

تا ز درد سرم چو من برهید

در سماعی که نیست شعره کمال

صوفیان هر یک از سوی بجهید

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

با باد لبت ساقی چون می به قدح ریزد

صد کشته به یک جرعه از خاک بر انگیزد

گر زیر درخت گل باز آنی و بنشینی

هر باد که برخیزد گل بر سر گل ریزد

بنمای به خوبان رخ در حسن مکن دعوی

تا زلف تو از هر سو منشور بیاویزد

گو چشم نو کمتر خور خون در مسکینان

بیمار ز پر خوردن شرطیست که پرهیزد

افتاد رقیب از پا چون اشک به أه ما

زین گونه نیفتادست این بار که برخیزد

تا شد به لبت همدم دل سوخت ز غم جان هم

در موم زنند آتش با شهد چو آمیزد

از جور سر زلفت نگریخت کمال آئی

عیار که شبرو شد از سلسله نگریزد

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

بر افشان زلف تا دل را شب محنت به روز آید

برافکن پرده تا جان را سعادت روی بنماید

به رویت نسبتی کردیم روی ماه تابان را

کلاه حسن، أو زآن روز برخورشید می ساید

کسی کز پرتو مهر تو دارد گرمینی برسر

کارگر از آتش بپرهیزد چو شمعی سوختن باید

پیاد صبح در کویت طوافی کردی لیکن

نمی ترسم که چون گردم زخاک بات برباید

در آن حضرت کجا باشد مرا امکان گردیدن

که مقبل بنده ای باید که آن درگاه را شاید

بسی دلبستگی دارد به زلفت عقل سودائی

مرا زین عقدۂ مشکل ندانم تا چه بگشاید

چو ماه عبد اگر شامی به سر وقت کمال آئی

ترا حسن رخ و او را سعادتها بیفزاید

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

به حلقه که ز زلفت با خبر ببرد

خبر ز جان و دل و عقلها ز سر بیرد

برم ز زلف تو بونی چو رخ نمانی باز

مشام بوی خوش از نافه در سحر ببرد

اگر ز نبر فرسنی تحبی وی دل

ببند نامه به پیکان که نیز تر ببرد

به فکر آن لب شیرین چنان ضعیف شدم

که گیردم مگس و پیش او بپر بپرد

چه منت است که من دل به خدمتت ببرم

که چشم تو صد زآن به یک نظر ببرد

بدرد و حسرت آن غمزه نرگس بیمار

بر آن است که با خاک چشم تر ببرد

کمال بر در جانان بر ببر جانرا

که هر که رفت بر آن در چنین بسر ببرد

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Diba]

به خال لب خط سبزت قرابتی دارد

لب تو از دم عیسی نیابتی دارد

مگر محزر اشکم که ساخت سرخیها

به لوح چهره خیال کتابتی دارد

شب فراق تو تیره است و من از آن به هراس

شبی که ماه ندارد مهابتی دارد

چو پهلوی رخت افتم نیاز بـ..وسـ..ـه کتم

دعای صبح، امید اجابتی دارد

کسی که دید لب لعلت از می رنگین

ندیده ایم که میل انابتی دارد

نشسته خوش من و ساقی بکار خود چستیم

اگر چه محتسب ما صلابتی دارد

کمال گفته تو دلپذیر از آن معنی است

با که معنی سخنانت قرابتی دارد

دانلود رمان های عاشقانه