آمد به خیالم ، به کنارم که نیامد!
دیوانه سر قول و قرارم که نیامد
بیرون زدم از خانه به آوارگی شهر
خود را به نسیمی بسپارم که نیامد
شهری پُر صورت ولی از عاطفه خالی
این چهره و آن چهره،به کارم که نیامد
جز چتر چه آوار بریزم به سری که
بر خاک نیفتاد و به دارم که نیامد
تا صبح من و کوچه و دلشوره ی باران
می گفت، ببارم که ببارم که نیامد...
#عبدالجبار_کاکایی
تعال إلى ذهني، لم أكن جنبا إلى جنب! أنا مجنون وأنا لست قادم قادت من المنزل إلى تشريد المدينة سأترك نفسي إلى الأنف الذي لم يأت الحضري ولكن كامل من الوجوه هذا الوجه وهذا الوجه لم يأت إلى وظيفتي ولكن ما هي أنقاض مظلة لسلسلة ذلك لم أكن أتيت إلى التربة ولم أتوا حتى الصباح و الزقاق و الغضب من المطر أود أن أقول إنني لم أتوا ...