دلنوشته سیاه قلم های نیکی فیروزکوهی

[Diba]

با امروز درست سالهاست که رفته ای
باورِ من را
همراه با لباس هایت
در چمدانِ قهوهای چهار خانه ات جا دادی
و رفتی
... ... عکسم خودش را از آغـ*ـوش عکسِ تو بیرون میکشد
و مینشیند روبرویِ جای خالیِ تو
رسالت تو این بود
که با یک فنجان قهوه
روبرویم بنشینی
و بگذاری تقسیم شوم در سطح بودن تو
با امروز هنوز خیلی مانده
تا آغـ*ـوش گرمِ تو
تا گپ زدنها ... حیاطِ پشتی ... سیگار کشیدن ها
تا عکسهای جدید
خیلی مانده تا به هم رسیدن
اما
با محاسباتِ من
یک روز تو میآییـــــ...

 

[Diba]

زنی عاشقت شد

زنی از سرزمینِ عجایب

تو را عجیب ساده

عجیب صادقانه دوست داشت

زنی که در نبودن تو سخت گریست

تو باید مرد خوشبختی بوده باشی

 

[Diba]

عجیب مرا یادِ داستانِ شازده کوچولو میاندازی
تو و خورشید باهم در آمدید
کاش تو هم
مثل گل او
کمی محبت
پشت نیرنگهایت داشتی
و چقدر راست میگفت
که گلها پر از تناقض اند

هیچ وقت نفهمیدم چطور دوستت داشته باشم
هیچ وقت نفهمیدی چطور دوستم داشته باشی

 

[Diba]

غفلت کردهای مادر !
پشتِ یک قلبِ عاشق
فرزندت آرام آرام میمیرد
و تو فراموش کردن را
به من نیاموختی
مادر !
به من بیاموز چگونه دوست نداشته باشم کسی را که دوستم ندارد؟
مرا دریاب مادر !
خالیِ لحظههایِ من پر از اندوهی ژرف است
که مرا به نبودن نزدیک و نزدیک تر میکند
مادر !
از ضربانِ قلبِ من بگیر این غمِ کشنده را
من آرام آرام میمیرم ...

 

[Diba]

میخواهم آرام ... بی هیچ سر و صدایی گم شوم
ایمان من رو به غروب میرود
صداقت شعرهایِ من رو به غروب میرود
سیاه چشمترین مردِ خاطرات من ، در شرقی نگاه من رو به غروب میرود
من .... رو به غروب میروم
باید آرزوهایِ رو به محالِ خاک گرفته را به پائیزیترین بادِ در همین نزدیکیها بسپارم
باید عطرِ بابونه را در کهنهترین حسِ زنانهام رایج کنم
باید عشق را به رویایِ گریستن برایِ لحظههایِ نو وا دارم
باید چند دقیقه قبل از رخ دادن خورشید ، بی صدا، گم شوم

 

[Diba]

بانو !
اگر کلاهم را از سرم بر دارم
و دستان خستهام در جیبهایم باشند
و اگر شما اشکهایم را
و التماس چشمهایم را
... ندیده بگیرید
پسر بچهای خواهی یافت
که هر بار نگاهش میکنید
سرخ میشود
و بی هیچ حرفی
انگار دیرش شده باشد
تا سر کوچه
می دود
و مــیدود
و مــــیدود
و پشت اولین دیوار
زانو میزند
و قلبش میتپد
و مـیتپد
و مـــیتپد
بانو !
با پسر بچه ای که چنین شرمگین در من زندگی میکند
چگونه اعتراف کنم
که دوستت دارم ؟

 

[Diba]

چه آرامشی
وقتی شرافت را در آغـ*ـوشِ نجیب زادگانِ شریف بالا میاوری
...
من آخرین والس را با پدرم رقصیدم
شبِ قبل از حلق آویز شدنش
مادرم مرا به "عشقِ " مردی فروخت
من "عشقِ مادری" را به مردی فروختم
هنرپیشه ی اصلیِ سریال عشقهایِ سرپایی که باشی
یک سور میزنی به نجابتِ روسپیانِ ساختمانِ پشت راه آهنِ پاریس
...
دلگیرم از روزگارِ عجیبِ نا نجیب

 

[Diba]

ما

اسیر ظلمات

اسیر سردابههای سرد دوست شده ایم

با دستهای ما قمار می کنند

با دلهای ما حکم می کنند

با زندگی ما بازی می کنند

رفاقت را ساده باور نکنید

دنیا بیرحم تر از این حرف هاست

که حتی مسیح هم

شام آخر داشت

حتی مسیح هم

شب آخر

رفیقانی داشت

 

[Diba]

حالِ تهوع میگیری ... اگر بدانی
که یک مارِ بزرگ بلعیده ام
چنبره زده گوشه دلم
نیش میزند به محرمانهترین ... حرفهایِ ما... خاطراتِ ما
دچارِ خوفِ میشوی ... اگر بدانی
... چیزی مثلِ یک گودالِ بزرگ مرا بلعیده است
مثلِ تاریکی محض ... سکوتِ مطلق ... شب ... شب ... شب
و من چنبره میزنم رویِ تمامِ خاطراتی که ... دیگر با تو ندارم
....
خوش به حالِ مار
تنها موجودیست که پیچ و تابش از درد نیست
....
از این تلخ تر نمیشد نوشت

 

[Diba]

برایت خواهم نوشت
از ابهام لحظه ها
از تردید
از حجم مرگ آور نبودنت
از کسانی که ردّ میشوند و بوی تو را میدهند
شاعرانی که از تو مینویسند و شعرشان را با نام خودشان چاپ میکنند
روزنامهها که عکست را درشت میاندازند ، بی من در کنارت
برایت خواهم نوشت
از حدیث تلخ بغضهای تا ابد
از قناعت به یک خاطره ، یک یاد ،یک شب مهتاب
از صبوری من و جای خالی تو و شبهای من
برایت خواهم نوشت
حتی تو هم برای من نبودی
حتی تو هم برای من نبودی