شعر دوبیتی های فایز

[Ay Çocuğu]

خداوندا جوانیم به سر رفت

درخت شادکامی بی ثمر رفت

درخت شادکامی عمر فایز

سر شام آمد و بانگ سحر رفت

 

[Ay Çocuğu]

ندارم راحتی جز رنج و زحمت

به جز خواری و دشواری و محنت

دل فایز به پیری کرده پرواز

به باغ گلرخان چون اشتر مـسـ*ـت

 

[Ay Çocuğu]

کنم مدح خم ابروت یا روت

نهم نام لب یاقوت یا قوت

یقینم هست فایز زنده گردد

رسد بر تخته تابوت تابوت

 

[Ay Çocuğu]

بیا تا برگ گل نارفته بر باد

گلی چینیم و بنشینیم دلشاد

بت فایز مکن تاخیر چندان

که تعجیل است عمر آدمیزاد

 

[Ay Çocuğu]

ز آب و آتش و از خاک و از باد

خدا رخسار خوبان را صفا داد

چو چشم ما نظر بگشاد، فایز

غضو ابصارکم را کرد ارشاد

 

[Ay Çocuğu]

بت زورق‌نشینم در امان باد

خدایش از بلایا حرز جان باد

به دریا باد فایز یارش الیاس

به صحرا خضر با وی هم‌عنان باد

 

[Ay Çocuğu]

مرا زان روز قصه مشکل افتاد

که کار من رجوعش با دل افتاد

ملامتهای خلق و خیر فایز

همه بی صرفه و بی حاصل افتاد

 

[Ay Çocuğu]

صبا دوشم ز جانان این خبر داد

که هی هی نخل امیدت ثمر داد

به پای خویش فایز، یارت آمد

خدایت دولت بی دردسر داد

 

[Ay Çocuğu]

ز من گشتی جدا ای سرو آزاد

نبودم یک زمانی بی تو دلشاد

چه کردم ای مه فایز که هرگز

نه یادم کردی و نه رفتی از یاد

 

[Ay Çocuğu]

اگر دورم من از تو ای پریزاد

فراموشم نکن زنهار زنهار

همان عهدی که با تو بست فایز

وفادارم اگر هستی وفادار