شعر اشعار شیون فومنی

[*گیلار]

مرا به من بسپار
_____________________________________________________
سفر ترا به سلامت،مرا به من بسپار
مرابه لحظه بدرود خویشتن بسپار
غرور شعر مرا پیش پای آتش ریز
به داغگاه دلم حسرت سخن بسپار
مرا که دورترین شاخه ام بهاران را
به خاک فاجعه،عـریـان وبی کفن بسپار
سرود تلخ مرا ای صلابت تاریخ!
به ذهن نارس این عصر دلشکن بسپار
شبانه کوچ کن از سرزمین لالایی
مرا به خوابگه سرد یاسمن بسپار
چو عطر پونه به دامان آسمان آویز
مرا به غربت پهناور دمن بسپار
دل مرا که پر از نوحه ی پریشانی ست
به قمریان جدا مانده از چمن بسپار
به کوچه های تهی مانده از ستاره ام ،هر شام
دوباره مـسـ*ـت و غزلخوان و گامزن بسپار
ز خط خاطره ام بگذر،ای طلایی رنگ
سفر ترا به سلامت _مرا به من بسپار

 

[*گیلار]

ریحان
_______________________________
تا ز چشم دشمنم آیینه دار خویشتن
در جهان،چون من عزیزی نیست ،خوار خویشتن
پیش رو خزان را چون درخت میوه دار
زرد روئی می کشم از برگ و بار خویشتن
صبر سنگم نیست ورنه این سپهر پست را
چاک می کردم گریبان از شرار خویشتن
نیستم موج سبکسر ،خار و خس آرم بکف
گوشه گیرم همچو ساحل در کنار خویشتن
هر که باشد در پی آزار کس،چون عنکبوت
میشود در بند تنهایی،شکار خویشتن
بس که عطر افشان غیرم در سفال خشک خار
همچو ریحانم مصون از زخم خار خویشتن
پیر بازی خورده ام در کوی رندی ها هنوز
درس میگیرم ز طفل نی سوار خویشتن
غنچه ام را چون سر دلتنگی یاران نبود
رخت خود بیرون کشید از نو بهار خویشتن
رفتم از دنیا و دستم ماند بیرون از کفن
تا مگر گل چینم از شمع مزار خویشتن
شیون از سرخی چشم آسمان همچون عقیق
از غریب افتادگانم در دیار خویشتن

 

[*گیلار]

جنون ره نشناس
________________________________________
چه می کشی به رخم ابر آسمانها را
که بـرده چشم ترم آبروی دریا را
چه دوستی ندانم که با دلم کردی ؟
که جز تو بر همه کس تنگ می کند جا را
نفس گشاده چو موجم چه غم اگر بادی
به ساحلی نرساند سفینه ما را
به شهپری که از آن می پرد دل مشتاق
به زیر سایه کشم آشیان عنقا را
مجال ناله به مرغ سحر نخواهم داد
شبی که وا کنم از سر خیال فردا را
ز خویشتن به درم ای جنون ره نشناس
چگونه فرق گذارم ز شهر ،صحرا را
از آن شکسته به زندان غربتی شیون
که یوسفت نخرد ناز هر زلیخا را

 

[*گیلار]

انگور خرما طعم
__________________________________
ژرفای چشمانت تماشا دارد اما !
یک پنجره مشرف به دریا دارد اما !
لب می گزی تا من نگویم آن عسل رنگ
انگورٍخرما طعم صحرا دارد اما !
من این ندانستم چرا آن گرمسیری
تنهایی گیلانی ام را دارد اما!
یاد آور شهریست از گلگشت پاییز
نسرین نگاهی سوسن آوا دارد اما
آه از تبسمهای خونگر نگ زمانه
زخم مرا تنها شکوفا دارد اما!
از کوچه ی آیینه می آیی عروسک
دنیا چه بازی های زیبا دارد اما !
((سعدی ،گلستانی اگر از واژه اش بود ))
((شیون ،گلی همزاد مینا دارد اما))

 

[*گیلار]

انگور خرما طعم
__________________________________
ژرفای چشمانت تماشا دارد اما !
یک پنجره مشرف به دریا دارد اما !
لب می گزی تا من نگویم آن عسل رنگ
انگورٍخرما طعم صحرا دارد اما !
من این ندانستم چرا آن گرمسیری
تنهایی گیلانی ام را دارد اما!
یاد آور شهریست از گلگشت پاییز
نسرین نگاهی سوسن آوا دارد اما
آه از تبسمهای خونگر نگ زمانه
زخم مرا تنها شکوفا دارد اما!
از کوچه ی آیینه می آیی عروسک
دنیا چه بازی های زیبا دارد اما !
((سعدی ،گلستانی اگر از واژه اش بود ))
((شیون ،گلی همزاد مینا دارد اما))

 

[*گیلار]

غزل حالی
________________________________
من از تو پر شده ام در جهان خالی عشق
چنانکه برکه ی آیینه ،از زلالی عشق
یقین گمشده ام !...ای گمان زلال
درآ در آینه ام از در خیالی عشق
رهین زهره مگردان مرا که این چنگی
ترانه سر کشد از کوزه ی سفالی عشق
زمین زمزمه ام شوره زار شد از اشک
که گشت چشمه ی جان ،صرف تشنه سالی عشق
نفس چو بیشه همه از تو پر کنم آغـ*ـوش
اگر چو پونه زنی خیمه در حوالی عشق
ادامه ی سفر کولیا نه ی بادند
وطن پذیر نشد ،یک تن از اهالی عشق
زکام زهد ریا،از تو نشنود بویی
که تر دماغ سر زلف توست حالی عشق !
از آن به جنگل ابریم آسمان آواز
که سبز از نم باران ماست ،شالی عشق
زلال واژه تر از شعر«شیونی»ای شوخ !
سروده است ترا شاعر شمالی عشق

دانلود رمان های عاشقانه

 

[*گیلار]

غزل حالی
________________________________
من از تو پر شده ام در جهان خالی عشق
چنانکه برکه ی آیینه ،از زلالی عشق
یقین گمشده ام !...ای گمان زلال
درآ در آینه ام از در خیالی عشق
رهین زهره مگردان مرا که این چنگی
ترانه سر کشد از کوزه ی سفالی عشق
زمین زمزمه ام شوره زار شد از اشک
که گشت چشمه ی جان ،صرف تشنه سالی عشق
نفس چو بیشه همه از تو پر کنم آغـ*ـوش
اگر چو پونه زنی خیمه در حوالی عشق
ادامه ی سفر کولیا نه ی بادند
وطن پذیر نشد ،یک تن از اهالی عشق
زکام زهد ریا،از تو نشنود بویی
که تر دماغ سر زلف توست حالی عشق !
از آن به جنگل ابریم آسمان آواز
که سبز از نم باران ماست ،شالی عشق
زلال واژه تر از شعر«شیونی»ای شوخ !
سروده است ترا شاعر شمالی عشق

دانلود رمان های عاشقانه

 

[*گیلار]

آشوب دل
_________________________________
عشق آمد و آفتابی ام کرد
با این همه ابر ،آبی ام کرد
از مردم چشم او بپرسید
بیمار که رختخوابی ام کرد؟
در من همه موج بی تکان بود
آشوب دل انقلابی ام کرد
از دشنه و زخم می سرودم
چون کهنه سبو،شرابی ام کرد
تنداب جنون به خونم آمیخت
از شور عطش ،سرابی ام کرد
هر دم به شکستن درستی
آباد از این خرابی ام کرد
تایید به انجماد روحم
صد آینه آفتابی ام کرد

دانلود رمان های عاشقانه

 

[*گیلار]

می خزی در پس اوهام
_________________________________________
ای دوست که ظرفیت دریا داری
تو به اندازه تنهایی من جا داری
می شود از ستم ثانیه ها در تو گریخت
غفلت قله فراموشی صحرا داری
هر چه جاریست پر از سر کشی سایه توست
خلوت نخلی و از زمزمه خرما داری
همه با اهل نظر چشم تو جز راست نگفت
نفسی شسته تر از آینه ما داری
آسمانگیر تر از پنجره بودیم و گذشت
مگرم باز به پرسیدن گل واداری
به دو چشمت که در آیینه ی آفاق خیال
مثل پرواز دو گنجشک تماشا داری
در منش ریز که چون جام ،تمامی دهنم
در سبوی نفست خلسه دو بالا داری
می خزی در پس اوهام همه کودکی ام
هله خلخال مه خاطره در پا داری
مدد از باطن آن پیر بگیرم که ستوه
آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری

دانلود رمان های عاشقانه

 

[*گیلار]

چگور
_________________________
به زخمه ای که به زخمت زدم چگور شدی
زبان زمزمه ی زندگان گور شدی
فشردمت به خیال شبانه در آغـ*ـوش
چکیدی از غزلم چکه چکه نور شدی
گرفت یاس تنت رعشه های دستم را
برای سر زدن از کوچه نا صبور شدی
از این گریوه مگر تنگه تنگه بگریزی
غبار قافله ی گرد بار دور شدی
تراش بـ..وسـ..ـه گرفتی چو شبنم از لب عشق
زلال جامه شدی نه خدا...بلور شدی
در آمدی به تماشای روشنایی خویش
به چشم آینه ها غایب از حضور شدی
تن تو این همه لاله نداشت وقت بهار
گداخت جان تو از بـ..وسـ..ـه هم تنور شدی
در آمدی به برم با دو چشم فانوسی
چو گربه در شب شیدایی ام سمور شدی
نمی شد از سر شیون هوای باغ به دور
به دست برگ خزان برگه ی عبور شدی

دانلود رمان های عاشقانه