شعر اشعار فاضل نظری

[سعیده جمشیدی]

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سـ*ـینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند:نشد!​

 

[سعیده جمشیدی]

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست​

 

[saghi]

آهو
پیشانی ام را بـ..وسـ..ـه زد در خواب هندویی
شاید از آن ساعت طلسمم کرده جادویی

شاید از آن پس بود که احساس کردم
در سـ*ـینه ام پر میزند شب ها پرستویی

شاید از آن پس بود که با حسرت از دستم
هر روز سیبی سرخ می افتاد در جویی

از کودکی دیوانه بودم، مادرم میگفت:
از شانه ام هر روز می چیده است شب بویی

نام تو را میکند روی میزها هروقت
در دست آن دیوانه می افتاد چاقویی

بیچاره آهویی که صید پنجه شیری ست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی

اکنون ز تو با ناامیدی چشم می پوشم
اکنون ز من با بی وفایی دست میشویی
آیینه خیلی هم نباید راست گو باشد
من مایه رنج تو هستم راست میگویی
​

 

[saghi]

به سوی ساحلی دیگر
به دریا میزنم! شاید به سوی ساحلی دیگر
مگر آسان نمیاد مشکلم را مشکلی دیگر

من از روزی که دل بستم به چشمان تو میدیدم
که چشم تو می افتند به دنبال دلی دیگر

به هرکس دل ببندم بعد از این خود نیز میدانم
به جز اندوه دل کندن ندارد حاصلی دیگر

من از آغاز در خاکم نَمی از عشقم میبینم
مرا می ساختند ای کاش از آب و گلی دیگر

طولفم لحظه دیدار چشمان تو باطل شد
من اما همچنان در فکر دور باطلی دیگر

به دنبال کسی جامانده از پرواز میگردم
مگر بیدار سازد غافلی را، غافلی دیگر
​

 

[saghi]

میپندارم ماه!
به نسیمی همه را ره هم میریزد
کی دل سنگ تو را آه به هم میزیرد؟

سنگ در برکه می اندازم و می پندارم
با همین سنگ زدن آب به هم میریزد

عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است
گاه میماند و ناگاه به هم میریزد

آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده است
دل به یک لحظه کوتاه به هم میریزد

آه! یک روز همین آه تو را میگیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم میریزد
​

 

[saghi]

در برزخ بهشت
در چشم آفتاب چو شبنم زیادی ام
چون زهر هر چه باشم اگر کم زیادی ام

بیهوده نیست روی زمینم نهاده اند
بارم که روی شانه عالم زیادی ام

با شور و شوق میرسم و طرد میشوم
موجم به هر طرف که بیایم زیادی ام
همچون نفس غریبترین امدن مراست
تا میرسم به سـ*ـینه همان دم زیادی ام

جان مرا مگیر خدایا که بعد مرگ
در برزخ و بهشت جهنم زیادی ام

قرآن به استخاره ورق خورد! کیستم؟!
بین برادران خودم هم زیادی ام
​

 

[saghi]

خط ها
خطی کشید روی تمام سوال ها
تعریف ها معادله ها احتمالها

خطی کشید روی تساوی عقل و عشق
خطی دگر به قاعده ها و مثال ها

خطی دگر کشید به قانون خویشتن
قانون لحظه ها و زمان ها و سال ها

از خود کشید دست و به خود نیز خط کشید
خطی به روی دفتر خط ها و خال ها

خط ها به هم رسید و به یک جمله ختم شد
با عشق ممکن است تمام محالها
​

 

[saghi]

بوته زار
تا ذره ای ز درد خودم را نشان دهم
بگذار در جدا شدن از یار جان دهم

همچون نسیم میگذرد تا به رفتنش
چون بوته زار دست برایش تکان دهم

دل بـرده از من آنکه زمن دل بریده است
دیگر دی این قمار نباید زیان دهم

یعقوب صبر داشت و دوری کشیده بود
چون نیستم صبور چرا امتحان دهم

یوسف فروختن به زر ناب هم خطا است
نفرین اگر تو را به تمام جهان دهم
​

 

[saghi]

از حافظه آب
دیدن روی تو در خویش ز من خواب گرفت
آه از آیینه که تصویر تو را قالب گرفت

خواستم نوح شوم، موج غمت غرقم کرد
کشتی ام را شب طوفانی گرداب گرفت

در قنوتم ز خدا « عقل » طلب میکردم
« عشق » اما خبر از گوشه محراب گرفت

نتوانست فراموش کند مـسـ*ـتی را
هر که از دست تو یک قطره می ِ ناب گرفت

کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را میشود از حافظه آب گرفت؟!
​

 

[saghi]

انار
تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت
خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن
نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت

مزن تیر خطا! آرام بنشین و مگیر از خود
تماشای شکاری را که از دست تو خواهد رفت

همیشه رود با خود میوه غلطان نخواهد داشت
به دست آور اناری را که از دست تو خواهد رفت

به مرگی آسمانی فکر کن! محکم قدم بردار
به حلق آویز داری را که از دست تو خواهد رفت
​