شعر اشعار زیبای وحید عمرانی

[Diba]

باد در شاخسار بید
لالایی می خواند
برای جوجه کلاغی تنها.
""""""""

 

[Diba]

اتفاق

مسحور می شوم
در اتفاق دو صدای پیاپی
افتادن سنگی کوچک در برکه
گریز یک ماهی در اعماق.
--------

 

[Diba]

بیداری
.........

ردایِ سیاهِ سکوتِ شب را
پاره می کند
در شرجیِ مرداد
پرنده ای جنگلی.
.........

 

[Diba]

---

این اشک ها...
گویا ماهیانِ کوچکِ تشنه ای هستند
که از خشکی چشمخانه
به بیرون می جهند
و دریای خود را
بر پهنای گونه های ما می جویند.
......... .........
​

 

[Diba]

مهتاب
::::::::

ای مهتاب
ای طعنه زده بر آفتاب
در تنهایی شبهای تیره ام تو بتاب
من صبح را دوست ندارم
و شب را تنها به خاطر حضور تو عاشقم
شب بهشتی ست ازلی
آنگاه که از فراز کوهساران مه گرفته
به هزار غمزه ، چهره می نمایی
دشت بستری از رویاست
آنگاه که آرام آرام پرتوهای نقره ای خود را
همچون لحاف خنکی بر حجمش می گسترانی
و من عاشقی ابدیم
آنگاه که از بلندترین جای شب
گستاخ و بی پروا
در عمق برکۀ چمانم خیره می شوی.

 

[Diba]

ای شب!
اگر تو نبودی ...
هرگز سپیدۀ صبح را تجربه نمی کردم،
پس درود بر سیاهی تو.

 

[فاطمه صفارزاده]

بدنام دیار پردغایی ای خر

مهجور و غریب و بی نوایی ای خر





از برُه و بزغاله چه کم داری تو؟

آخر نه که مخلوق خدایی ای خر؟!



نادانی هم را به تو تشبیه کنند

قربانی دیرین جفایی ای خر





گر نیست جواب ابلهان خاموشی

افتاده و خاموش چرایی ای خر؟



ادراک نمی کنند درد دل تو

گاهی که به فریاد درآیی ای خر



در پیش صدای گریه آلود ریا

حقُا که ظریف و خوش صدایی ای خر



ای کاش شبی روی دو پا بر خیزی

در محفل عالمان بیایی ای خر



خودشیفتگان کوردل دریابند

تو نیز به خوردن آشنایی ای خر



تا خویش به تو عیان برابر بینند

با اینکه تو از ریا جدایی ای خر



یکریز به خلق جفته می اندازند

در مکتبشان تو خرده پایی ای خر



شیخ از سر جهل دل به دنیا بسته است

تو مورد طعنه و هجایی ای خر



تو بار بری ز خلق و او بار نهد

او عاطل و تو چه پر بهایی ای خر



تو خدعه و تزویر چه می دانی چیست

یکرنگ و سلیم و بی ریایی ای خر





در پردۀ دین نمی کنی پرده دری

محجوب و نجیب و با حیایی ای خر





یک ذرّه به خود غصّه و تشویش مده

در قحط رجال پادشایی ای خر

 

[فاطمه صفارزاده]

هرگز توان دیدن رویش نیست

چشمی کجاست تا که مصاف آرد

خورشید را به رزمگه میدان؟

جز آنکه روی مشعشع تابان

پشت نقاب ابر کند پنهان

پس باک نیست که چهره کنی عـریـان

چشمی کجاست تا بتواند دید؟

ای مطلع قصیدۀ زیبایان

ای تشنۀ کویر تنت باران.

 

[فاطمه صفارزاده]

شب های ابری

ماه زیبارویی ست دلبر و شوخ

که مدام

«دیدار می نماید و پرهیز می کند»*

تا عاشقان را از شوق

به بیابان های جنون بکشاند

و عاقلان را از انفعال

به وادی های عشق.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[فاطمه صفارزاده]

آب؛

روح سرگردان برف است

در برزخ خاک

تا هنگام رستگاری فرا رسد

و زیر تیغ آفتاب

قطره قطره فنایش کنند

تا در این رنج تطهیر شود

و به موطن اصلی اش؛ آسمان

راهی بگشاید

دانلود رمان های عاشقانه