شعر اشعار زیبای وحید عمرانی

[Diba]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با فاصلۀ کمی از یکدیگر نشسته ایم[/FONT]



[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]من بر روی نیمکت پارک [/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]زیر درختی کهنسال[/FONT]



[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]و چلچله ای تنها روی شاخۀ بالای سرم[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]هر دو در انتظار[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]دقایقی بعد ...[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]صداهای شاداب دو پرنده بر درخت[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]و من همچنان تنها[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]چلچله ها بال در بال به سمت افق پرواز می کنند[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]همچنان که نگاهم در ارتفاع اشتیاقشان غرق می شود[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]دلم برایت دل می زند[/FONT]


[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]باز هم نیامدی....[/FONT]

 

[Diba]

پلنگی است در دلم​

​

​

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]فکر کسی است در سر و جنگی است در دلم /​

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]احساس می کنم که پلنگی است در دلم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]آتشفشان مهر کسی ذوب می کند /[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]هر قدر خشم و کینۀ سنگی است در دلم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عشق آمد و تمامی اندیشه ها بسوخت /[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با هر نشان و نامی و ننگی است در دلم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]خورشید دوست شعله کشید از درون من /[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بر باد رفت هر چه سردی و تنگی است در دلم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]قلبم کویر بود پر از خاک و خار و سنگ /[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]دریا شد و هزار ماهی رنگی است در دلم[/FONT]​

[/FONT]​

​

 

[Diba]

شب
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]

​

[/FONT]​

​

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]ای شب![/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]اگر تو نبودی ...[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]هرگز سپیدۀ صبح را تجربه نمی کردم،[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]پس درود بر سیاهی تو.[/FONT]

 

[Diba]

فراموشی؟!​

​

​

فراموشیِ عشق؟!
زهی خیال باطل!
نمی دانم چه شد که خیال کردم می توانم
که تمامی هستی خویش را انکار کنم
و لخته لختۀ خون دلم را
که هر شب تا پشت پلکهایم بالا می آید
نادیده بگیرم؟!
منی که با شنیدن نامت از دهان این و آن
دریایی طوفانی در وجودم به تلاطم در می آید
و با دیدن خطّت بر این صفحه های مجازی
نگاهم در پس پردۀ اشک تار می شود،
چگونه؟
چگونه می توانم که نامت را از لوح محفوظ دل بشویم؟
نمی دانم که شرنگ پادافره کدام گـ ـناه را می نوشم
که تو نگاه مهربانت را که مانند باران بهاری
دشتی مرده را به گُل می نشاند
از کویر تافتۀ جان من دریغ می داری؟
اگر تا قیامت یکریز
واژۀ سپاس را در برابر دیدگانت تکرار کنم
بعید است که حقّ کسی که عشق را برایم معنا کرد
ادا نموده باشم
دلم خوش است به اینکه می اندیشم ...
به من می اندیشی که به تو می اندیشم!​

​

​

 

[Diba]

مانیفست درویشان
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]

[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمریست اسیر روی یاریم / در وادی عشق بی قراریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]ماییم به یاد او گرفتار / آزادترین روزگاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]صیاد محبتیم و مهریم / سلطان زمانه را شکاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از همُت پیر جام بر کف / بر مرکب نفس خود سواریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در نور گزیده ایم مأوا / تا روز ابد جدا ز ناریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از قلب کویرها گذشتیم / چون غنچه به دامن بهاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]ما مرهم زخم مردمانیم / خود خوندل و زخمی و فگاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در مجمع عارفان آگاه / رندان قلندری تباریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]مستیم ز جام بادهء هو / بر مرکب عشق رهسپاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از لحظۀ مرگ در هراسند / ما شیفته گون در انتظاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از شوق وصال حضرت دوست / خون در دل و ثانیه شماریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در آن ره بیکران خونین / بیباک و جسور و جان نثاریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]گـه غرقه به خون فتاده بر خاک / گـه بر سر دار سنگساریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]سیراب نمی شویم از می / مستسقی و تشنه و خماریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]آنقدر مدام می بنوشیم / تا ریشهء تاک را برآریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]دوریم ز حیله و زر و زور / با صدق و صفا انیس و یاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]یک لحظه از او جدا نباشیم / پیوسته به ذکر و فکر و کاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]روز و شب و سال و ماه یکریز / اوقات به شکر می گذاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بر طاعت خویشتن ننازیم / در محضر دوست شرمساریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از اهل گـ ـناه در گریزیم / با مردم پاک یار غاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]جز عشق ز ما ثمر نبینی / در هیچ دلی جفا نکاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در سینۀ خود غمی نداریم / رستیم ز خویش و کامکاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]آزاد ز قید و بند و دلشاد / در هلهله و طرب شکاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در بزم سماع پایکوبیم / چون نفس به زیر پای داریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بر جمله جهات دست افشان / وارسته ز فکر ننگ و عاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در دیدۀ عارفان چو نوریم / در چشم مزوُران چو خاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]کینه ز کسی به دل نداریم / با جملهء خلق سازگاریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با آدم و مردمان که سهلست / دلسوز و شفیق مور و ماریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بر هر چه که هست مهر ورزیم / بر رحمت او امیدواریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در مذهب ماست اصل دین عشق / از زاهد خشک در فراریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بخشندهء جان و مال خویشیم / چون ابر به دشت در نثاریم [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]کردیم از آن هبوط بر خاک / تا هستی خویش را بباریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از بند تعلُقات رستیم / چابک به ره و خفیف باریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از دوزخ و جنُتش گذشتیم / جز او هوسی به دل نداریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با یاد الست در خروشیم / شیدای محبُت نگاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]یک لحظه اگر رخی نماید / از شدُت شوق جان سپاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بر بود وجود حق دلیلیم / ما آیت آفریدگاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]خود معدن نور و نور بخشیم / در قلب شب سیه شراریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]هو هو به لب و خروش در جان / در گلشن اهل حق هزاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]چون عاشق و بیقرار بودیم / در عرصهء حشر در قراریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در آن غلبات وحشت آور / آرام و خموش و با وقاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با پاکدلان رسته از خویش / در قرب خدای رستگاریم[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از قدس ملک ، وحید جستیم / زیرا که فقیر خاکساریم[/FONT]

 

[Diba]

بـ..وسـ..ـه

​

​

​

از آن شبی که با یک بـ..وسـ..ـه
روحت را نوشیده ام
وقتی که در خوابت
رویاهای شیرین می بینی
بر گوشۀ لب من لبخندها می شکفند
و در پایان کابوسهایت
من به جای تو از خواب می پرم
هر گاه دلت آشوب است
اشکهای من سرازیر می شوند
و هنگامی که امیدوار هستی
ناخودآگاه به آسمان می نگرم
امشب به کشفی بزرگ دست یافته ام
از این به بعد
هر گاه دلتنگت شدم
با وجود این همه دوری
بیدرنگ ...
آرام و ساده
در مقابله آیینه خواهم ایستاد
و به چشمهای خود نگاه خواهم کرد.

 

[Diba]

سالک ...



​

​

​

دل بیچاره را دیوانه کردی / چو آن زلف سیه را شانه کردی

​

​

​

پریشان ریختی گیسو به یک سو / به خون رنگین سر دندانه کردی

​

​

​

شماتت می نمود عقلم دلم را / چرا در زلف پر خم خانه کردی؟

​

​

​

چنانش در ربودی عقل را هم / که بر گرد دلش پروانه کردی

​

​

​

بساط خوشـی‌ را برپا نمودی / بنای زهد را ویرانه کردی

​

​

​

تو که در آسمانها می نگنجی / چگونه در دلی کاشانه کردی؟!

​

​

​

رساندی خاک را از فرش بر عرش / گدا را بخششی شاهانه کردی

​

​

​

برون آوردیم از مسجد آنگاه / مرا جارو کش میخانه کردی

​

​

​

از آن صهبا که در جامم چکاندی / منِ من را ز من بیگانه کردی

​

​

​

هزاران خم ندارد این هنر را / که تو از بذل یک پیمانه کردی

​

​

​

که صدها مؤمن مسجد نشین را / خراب و کافر و مسـ*ـتانه کردی

​

​

​

فقیه و مفتی و شیخ و شمن را / مرید خادم بتخانه کردی

​

​

​

بسی بودا و ابراهیم ادهم / از ایوان در بیابان خانه کردی

​

​

​

وحید خاکسار سوته را نیز / به راهت سالکی دیوانه کردی
​

​

​

​

​

​

نوشته شده توسط وحید عمرانی در جمعه شانزدهم مهر 1389
​

​

​

 

[Diba]

ترانه​

​

​

از روی زمین تا تو آسمون یک قدم فقط کافیه
تا به خونه یار مهربون یک نفس دیگه باقیه


از توی قفس شاد و یکنفس سوی کهکشون می پریم

عاشق و رها از زمونه تا قلب آسمون می پریم


ما که قطره ایم عاقبت یه روز باز دوباره دریا می شیم

گر چه دونه ایم و اسیر خاک ما درخت فردا می شیم


اینجا خونه غربت و غمه سرد و ساکت و تاریکه

راه روشنی پیش پای ماست اما دوره و باریکه


اما راهی نیست ، عشق اگه باشه ما سوار ابرا می ریم

پر می گیرم از خاک بی نشون تا ستاره بالا می ریم


از همه غما از وجودمون از دورنگی می شیم جدا

یکی می شیم و زیر آسمون هیچکی نیست به غیر از خدا​

نوشته شده توسط وحید عمرانی در جمعه بیست و ششم شهریور 1389
​

​

​

 

[Diba]

شب تاب

......

نیمه های شب

نوری کوچک

در قلب تاریک جنگل ...

کرم شب تاب.

 

[Diba]

تو از لطافت باران، تو از طراوت صبح /
تو از شمیم بهاران، نشانه ها داری

تو از کدام تباری، تو از کدام دیار /
که این چنین به دلم بذر عشق می کاری؟

چگونه شرح دهم حال با تو بودن را /
تب جنون شده در جوی جان من جاری

اسیر آتش این تب در عمق تیرۀ شب /
عجیب آنکه نخواهم علاج بیماری

بیا و نقش عجایب ببین که در دل من /
نشسته اند به شادی هزارها زاری

فضای سـ*ـینه ام از حجم نام تو لبریز /
به خون کشیده مرا زخم کهنه ای کاری

سیاهی سر زلف و سپیدۀ رویت /
گره زده است شبم را به صبح بیداری