شعر اشعار دکتر بهروز یاسمی

[Ellery]

سه‌رده‌واس بانکووڵ! سه‌رده‌واس بانکووڵ!
ئه‌ێ وجاخ کوور ئه‌ێ میلکان چووڵ

ئه‌ێ کیوه‌ێ به‌رزیگ هه تووز و ته‌می
ئه‌و که‌ڵه چه‌نێ وه پیدا نه‌می

ئه‌و که‌ڵ هیول هه‌فده ساڵانه
فرشته‌ێ به‌خت کورده ماڵانه

ئه‌و بریوه پیه‌نه ئه‌و ده‌م چیو قه‌نه
دل له جێ به‌ر دل له جێ که‌نه

ئه‌و گـه‌رده‌ن به‌رزه ئه‌و بژانگ شووره
له ژیرو خه‌ن له ژیره‌و نووره

ئه‌و ئه‌بروو پیوه‌ن ئه‌و که‌مان داره
ئه‌و تیر وه‌شن که‌مان ئه‌وشاره

ئه‌و ده‌ێ م ئه‌ل پیچه ئه‌و یه‌قه وازه
ئه‌و بالا به‌رز که‌مه‌ن درازه

وه قول شاکه ئه‌و وه‌ێ له وه‌ره
ئه‌و گره‌ێ ئاگر له جه‌سه ده‌ره*

سخمه‌ێ سکه دووز سه‌وز سوورانی
کونه‌ێ که‌ل پووس گـه‌وراێ گوورانی

د ره‌دیف ره‌سن داس له ناو قه‌‌ێێ
گریه‌ێان داگه له بان به‌ێێ

زلفه‌یل لیوولێ خسگه وه شانا
"شکرانم پید بوو که‌س سر نه‌زانا"١

که‌وی گرده‌نی کفتگه ئه‌و ده‌ر
"شکرانم پید بوو بینای بان سه‌ر"٢

خان مه‌سیور ها کوو ئێ که له بیونێ
شاکه کل بکه‌ێ له شوون و نیونێ

خان مه‌سیور وه‌تم هه‌م که‌فته‌و هیوورم
بیس و چوار ساله له‌ێ شاره دیوورم

شار مناڵی! شار بازییم
شار سه‌ر به‌رزی و سه‌رفه‌رازییم

شار برایلم شار دووسه‌یلم
شار عشقه‌یلم شار بووسه‌یلم

شار شادی و شار شیوه‌نم
هووره چره‌یل چه‌مه‌ری خوه‌نم

شار شیرینم شار شارانم
مڵک و ماواگه‌ێ جار جارانم

بیس و چوار ساڵه لی شاره نیم
م دی م نیم ئه‌نیو م کیم؟

نه خان مه‌سیوورم نه «میرنه‌ورووزم»**
په‌ره ی بنیوسم له حاڵ و رووزم

ویڵ وه‌یلانێ له‌ێ ناو شاره‌یله
گرفتار ناو گرفتاره‌یله

ته نیاێ بێ که‌س بێ هاو نشینێ
بی ده‌دس بێ پاێ بێ دنیا و دینێ

دار بێ سایه‌ێ بێ به‌رگ و بار‌ێ
له پای نه نیشتن ئیل و ته بار‌ێ

تیول ئه‌لکه‌نیاگ فره دریاگێ
جار وه‌رهه‌لای یه‌ێ شه‌و خوریاگێ

دار کولوور له ناوه‌و چووڵێ
بار د دنیا له بان کووڵێ

شاکه! یه حال براگه‌ێ تنه
ته‌نیا م نیم گشتێ چیو منه

زه‌یومان سیه و کیوه‌مان که‌وه
که‌سێ نیه‌زانی رووژه یا شه‌وه

هام‌شوو نه‌ێریم بری برانه
سال تاعوونه سال قرانه

له‌ێ ملکه نیه‌خێ مینگه‌نوار‌ێ
ئاسمان ئه‌ور که‌ێ وه‌لی نیه‌وار‌ێ

لافاو که‌فته‌و رێ وه‌لی له ماڵان
نه‌که‌فته‌و بان کووره گڵاڵان***

کووره گڵاڵان کوورو لاڵ مه‌نن
کوورپه مناڵان هه مناڵ مه‌نن

مه‌ر خوداێ ره‌حمان خوه‌‌ێ بکه‌ێ کار‌ێ
تا ئه‌ورێ بایدو تیه‌وێ بوار‌ێ

تیه‌و‌ێ بوارێ دنیا بشورێ
ئێ ته‌پ و تووزه له‌ێره بتوورێ

ئێ شه‌وه زڵفێ بخه‌ێ وه پشتا
خوه‌ر ئڵا‌ێ له بان سه‌ر مانشتا

منی له شار غه‌ریبی بامه‌و
گیا سه‌وز بکه‌ێ وه ده‌م پامه‌و

سووسه‌ن بچرێ ئه‌و سه‌ر نساران
وه تِ مزگانی هاته‌وه یاران****

 

[Ellery]

شب نام تو ناخواسته آمد به زبانم

شد شان پر از شهد و عسل صبح، دهانم

حتما تو گذشتی باز از کوچه پایین

بیخود که نرفته ست به بالا ضربانم

این حال خوش از عطر عبور تو اگر نیست

از چیست که سر می رود از خون شریانم؟

بگذار که موهای تو در باد برقصند

تا کم نشود یک سر مو از هیجانم

من منتظرم تا تو بیایی و همیشه

از دست خیال تو خودم را برهانم

تا کی بنشینی توو هی اشک بریزی

تا کی بنشینم من و هی شعر بخوانم

(بس می کنم از گفتن این پرت و پلاها

تا تلخ نشه کام تو از طعم غزل هام

من شاعر درباری چشمای تو هستم

حاشا که بگیرم بجز از چشم تو الهام)

از دست من و شعرم اگر چشم تو خیس ست

لعنت به من و شعر من و دست و زبانم

من شعر نگفتم که تو را گریه بگیرد

بگذار بخشکد- به درک- طبع روانم!

 

[Ellery]

ناخوش شده ام درد تو افتاده به جانم

باید چه بگویم به پرستار جوانم؟

باید چه بگویم؟ تو بگو، ها؟ چه بگویم؟

وقتی که ندارد خبر از درد نهانم؟

تب کرده ام اما نه به تعبیر طبیبان

آن تب که گل انداخته بر گونه جانم

بیماری من عامل بیگانه ندارد

عشق تو به هم ریخته اعصاب و روانم

آخر چه کند با دل من علم پزشکی

وقتی که به دیدار تو بسته ضربانم؟

لب بسته ام از هرچه سوال ست و جواب ست

می ترسم اگر باز شود قفل دهانم-

این گرگ پرستار به تلبیس دماسنج

امشب بکشد نام تو از زیر زبانم!

می پرسد و خاموشم و می پرسد و خاموش...

چیزی که عیان ست چه حاجت به بیانم*

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ellery]

مانده ام مات مانده ام حیران

مانده ام با خودم چه کار کنم

مثل یک گردباد سرگردان

می روم از خودم فرار کنم



می روم! باز می رسم به خودم

چه کنم با خودم کجا بروم؟

دور باطل، تسلسل باطل

بازگردم دوباره یا بروم؟



مثل ماهی سیاه کوچولو

گیرم از بسترم زدم بیرون

کوسه های دهن گشاده مرا

در ارس می خورند یا کارون



فرض کن یک پرنده بازم

فرض کن یک پرنده آزاد

همه جا آسمان همین رنگ ست

ورزقان، قائنات، شین آباد



من ولی آدمم زبان دارم

می توانم تو را صدا بزنم

(ای خدای بزرگ بی همتا)

داد خود را به کی؟ به کی ببرم؟

حرف خود را کجا؟ کجا بزنم؟



هر چه دردست بر سرم آوار

هر چه خون ست در دلم جاری

پرم از رفت و آمد اشباح

در شبی از جنون ادواری



باز گردم به اول شعرم:

مانده ام مات مانده ام حیران

مثل بهت غریب سارینا1

مثل لبخند پرپر سیران2

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ellery]

مباد آنکه بگویی تو را خداحافظ

بگو سلام عزیزم چرا خداحافظ

تو قول داده ای از ابتدای صبح سلام

که هیچوقت نگویی تو را خداحافظ

نمی روم! بروم نیز باز خواهم گشت

کدام عشق به هم خورده با خداحافظ؟

شبی که آمدم از تو اجازه نگرفتم

چگونه می روم امروز با خداحافظ؟

اگر کسی که تو را دوست دارد آمد و گفت

درست در وسط ماجرا خداحافظ-

و یا گذاشت و بی هیچ اشاره رفت و نگفت

خدا نگهدار بدرود یا خداحافظ-

چه می کنی؟ نه خدایی بگو چه می گویی

خوش آمدی؟ به سلامت؟ چه؟ ها؟ خداحافظ؟

نمی شود که بگویی به آنکه داشته ای

از او فقط سری از هم سوا خداحافظ

در این زمان که پر است از هوای عشق سرم

چرا عزیز دلم بی هوا خداحافظ؟

به جز سلام نمی گویم و نمی دانم

تو گفته باشی اگر بارها خداحافظ



* ای آفتاب به شب مبتلا خداحافظ

غریبواره دیر آشنا خداحافظ

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ellery]

دوباره دور شدم از تو دورتر حتی

از آسمان به زمین نیز بیشتر حتی

به هر کجا بروم روبروی من هستی

فرار از تو محال ست با سفر حتی

"هوای کوی تو از سر نمی رود ما را"1

غریب و بی کس حتی و دربدر حتی

من از تو شکوه ندارم نمی توانستم

اگر نگاه نکردم به پشت سر حتی

کجاست گوشه ای از آسمان خوشرنگت

که در بیاورم از شوق بال و پر حتی

بخواه تا نرسیده عنان بگردانم

اگر چه می شوم آنجا غریب تر حتی

"من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب"2

اگر به پام بریزند سیم و زر حتی

درخت جنگل خویشم اگر فرود آرند

به جان ساقه سرسبز من تبر حتی

تبر که هیچ برایم برادران غیور

به قصد قتل ببندند اگر کمر حتی

من از تو ای وطن خوبم ای دیار عزیز

جدا نمی شوم آسان به ترک سر حتی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ellery]

روزها روزهای خوبی بود

بخشی از ماجرای من بودی

از میان تمام شاعرها

عاشق شعرهای من بودی

بوی اردیبهشت می امد

باغ ما تازه داشت گل می داد

گل نام تو لحظه ای حتی

از لب مادرم نمی افتاد



من سرم توی درس و مشقم بود

مادرم گفته بود زیبایی

آمدی مشق هام شعر شدند

مادرم گفته بود می آیی



آمدی زندگیم ریخت به هم

گم شدم در ترنم تنبور

گردباد غزل به هم پیچید

بیخ و بنیان جزوه کنکور



تو به شعرم علاقه مند شدی

من به چشمت علاقه مند شدم*

رفته رفته به عشق تن دادم

از سر زندگی بلند شدم



از سرم شوق درس و مشق پرید

دشمن خونی کتاب شدم

مثل آوار هر چه اندوه ست

بر سر مادرم خراب شدم



"تو" پذیرفته شد به دلخواهت

"من" پناهنده شد به تنبورم

تو پس از هفت سال برگشتی

من هنوز از سران کنکورم!



این بود انشای من!



* و رفته رفته به چشمت علاقه مند شدم

دانلود رمان های عاشقانه

دانلود رمان و کتاب های جدید