شعر اشعار سلمان ساوجی

[Diba]

با آنکه دو چشم شوخ او عربده جوست
در شوخی و دلبری خم ابروی اوست
بالای تو چشم است که مییارد گفت
با دوست که بالای دو چشمت ابروست​

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

آن یار که بی نظیر و بی مانند است
عقل و دل و جان به عشق او در بند است
در یک نظر از مقام عالی جان را
بر خاک نشاند و جان بدین خرسند است​

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

آورد بهم تیر و کمان را در دست
تیر آمد و در خانه خویشش بنشست
آمد به سر تیر کمان خانه فرو
انصاف که نیک از آن میان بیرون جست
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Diba]

دیشب سر زلف یار بگرفتم مـسـ*ـت
کز دست من دلشده چون خواهی رست
گفتا که شب است دست از دستم بدار
تا با تو نگیردم کسی دست به دست​

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

قسمم همه درد است و دوا چیزی نیست
در سـ*ـینه به جز رنج و عنا چیزی نیست
درد است گرفته سر و دستم در دست
دردا که به جز درد مرا چیزی نیست​

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

مقصود ز احسان درم و دینار است
چندم دهی امید که زر در کار است؟
از بخشش اگر وعده امید است تو را
امید به دولت شما بسیار است​

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

شاها ز تو چشم سلطنت را نور است
در سایه چتر تو جهان معمور است
المتنه الله که عدو مقهور است
بر رغم عدوی تو ولی منصور است​

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

چون در سر زلف تو صبا میپیچد
سودای وی اندر سر ما میپیچد
چون زلف تو عقل سر پیچید از ما
دریاب که عمر نیز پا میپیچد​

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

خالت که بر آن عارض مهوش زدهاند
یارب که چه دلگشا و دلکش زدهاند
ای بس که در آرزوی رویت خود را
چشم و دل من بر آب و آتش زدهاند​

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

سیمین ز نخت که جان از آن بنماید
سییبی است که دانه از میان بنماید
در خنده بار دانه ماند لب تو
کز دانه لعلش استخوان بنماید​

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​