شعر اشعار پرویز صادقی

[Diba]

در بستر رؤیا هر شب
باز دلم خواب تو را می بیند
از لب جویبار سحر ...
در مز رعۀ چشمانت
یک سبد خوشۀ عشق
یک بغـ*ـل غنچۀ تر می چیند
کفش می نهد از پای خیال
می دود دست تو را می گیرد
مثل موجی که رود تا ساحل
مثل دلبستن ماهی بر آب
که به یک فاصله از او می میرد
می شود ...
بسترم از شاخ تنت گل باران
و نسیم نفست ...
می برد ... بوی تو را تا باران
باز دلم ...
خواب تو را می بیند !





----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Diba]

به تو می نگرم ...
و خود را ...
زندانی چشمان تو می بینم
پشت میله های مژگانت !





--

 

[Diba]

در قلب من ...
صدای پای کسی می آید
مثل افتادن شبنم بر آب
مثل روئیدن رؤیا در خواب
مثل آن لحظه که باران آمد
چتری از عطر گل یاس
که پروانه به سر وا می کرد
مثل آن لحظۀ دزدانۀ عشق
که کسی جا می ماند
که کسی دل می برد
و حدائی که تماشا می کرد
مثل جیر جیر آن پنجرۀ مهتابی
که نسیم دل تنها
به باغ خاطره ها وا می کرد
مثل نجوای صنوبر در باد
شکل تمرین پریدن
که به خاطر دارند جوجه ها در لانه
مثل ترکهای حبابی بر آب
که پر از نفس ماهیهاست
شکل آن کولی زنگوله به پا
که دلش را می رقصد در مهتاب
در قلب من
صدای پای کسی می آید !

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

​

 

[Diba]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]باز که می شود
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پنجرۀ چشمانت
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دنیای من آغاز می شود[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]بهشتی گم شده[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در اقیانوس چشم تو[/FONT]
آنجا که گلهای آرزو
در ترنّم راز چشمان تو
می رقصند ...
شکوه تو را در عشق
و پر می شود ...
لحظه هایم از رؤیا
قلب من ...
از رود آرامش تو
سیراب می شود
و تنهائیم ...
رنگ اشتیاق می گیرد
تو نگاه می کنی
و تاریکی می میرد
در پرتو ماه عشق تو !
مرا ... نگاه کن
دنیای من
نگاهم کن
[/FONT][/FONT]

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

​

 

[Diba]

هیچ واژه ای نسرود
تمام دلم را برای تو ...
با صداقت باران
بوی سادۀ یاس
روشن تر از ...
شوق گلهای آفتاب
ژرف تر از ...
تمام گلهای سرخ !
پس ...
دوستت دارم ...
در سکوتی ...
سرشار از فریاد !

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

​

 

[Diba]

گوش کن ...
صدای گلها را
در بوی خوش آنها
که در باد می رقصد
و پژواک لبهای تو را
در سمفونی باد و باران و گل
به ستاره می برد !
و می بلعد دلم
نفس نفس هوای تو را
در باران گرم تو
و نسیمی که می وزد
از سمت هر گل سرخ
در مهتاب چشم تو ...
می نگارد بر خطوط دلم
هارمونی سبز عشق تو را
گوش کن ...
صدای گلها را !





----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Diba]

تو را ... نگاه می کنم
و در اعجاب تصویر مجلٌلت
که بر من می تابد،
قلب من در اشتیاقی ناگزیر،
هستی تو را ستایش می کند.
مثل التهاب افق ...
در غروبی وهم انگیز،
که آفتابش را در نوازش رنگها
به ناز آغـ*ـوش می خواند.
و من می درخشم ...
در زلال نگاه تو.
و اندام بی رخنه ات ...
خواهش قلبم را اکرام می بخشد،
تا همچون اقیانوس ... آتشی را در بر گیرم
که توان ملایم کردنش را گمان نمی برم.
و چون ... نفسی محض
از لبهای نرم و سرخ فام تو از شرم،
می گریزد ...
مرا به دام می کشد و نشاط می بخشد
از تحمٌل دردی مدام که اگر نور هستی تو
بر زمین نمی تابید.
و تنها می دانم ...
که نیروی این احساس غالب
از توان جسم من افزون است.
هیچ چیزی مرا مشعوف نمی کند
جز آنکه در کنار رفتار و نگاه تو باشم
و آفرینش را در تمامیٌت تو تقدیر کنم
اگر مرا ابدیتٌی می بخشید ند
که بر اندام شوخ تو خیره بمانم،
هر گز در پذیرش آن دو بار فکر نمی کردم
چرا که عشق من با هر نگاه خیرۀ محرم
به اعماق بیشتر غوطه می زند.




----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Diba]

ردّ پای برفی تو
هنوز آیا ...
مرا به تصویر قلب تو خواهد برد ؟!
می ترسم از ...
حادثۀ باران !

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

​

 

[Diba]

نگاهم را می بندم
خیال من عطر تو را می گیرد
و دلم ...
پر از پروانه می شود
تو را به رؤیایی زیبا می برم
آنجا که ما ... تو و مرا
با هم قسمت می کنیم
در امتداد لبخند .
می دوی میان گلها
و مرا نگران می کنی
که تو ... کدامی ؟!
صدایت می زنم و تو را
در آغـ*ـوش می کشم
ستاره ای بر آسمان شب می گذرد
و تو در گوش من نجوا می کنی
که آرزو کنم چیزی را
و من بر موی تو می خوانم که :
آرزوی من ... تویی !
اشکی از چشم تو فرو می چکد
و من بـ..وسـ..ـه ای آرام
بر گونه ات می نهم !
دوستت دارم
رؤیای من ! بیدار شو
دوستت دارم
برای همیسه
با هم
تو ...
و من




----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Diba]

حسّ خوبی است که من
با دل تو تنهایم
حسّ خوبی است که تو
در دل من تنهائی
حسّ خوبی است که پروانۀ من
بوی تو را می جوید
حسّ خوبی است که تو
باغ گل رعنائی
حسّ خوبی است که ساحل دارد
بی سبب نیست که تو دریائی
هر وقت دلم بوی شقایق دارد
حسّ خوبی است که تو
باد دل صحرائی
حسّ خوبی است که من
در دلم چشم تو را می کارم
حسّ خوبی است که تو
باغ مرا می پائی
حسّ خوبی است دلم
خواب تو را می بیند
حسّ خوبی است که تو
از ته شب پیدائی
حسّ خوبی است که من
با تو همیشه دارم
مثل آن لانه که تو
مثل کبوتر به برش باز آئی
حسّ خوبی است که من
اسم تو را می خوانم
حسّ خوبی است که تو
بوی خوش گلهائی
حسّ خوبی است که من
با دل تو تنهایم
حسّ خوبی است که تو
در دل من تنهائی





----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------