شعر دفتر اشعار سعید مطوری!

[Diba]

شاعر شدم

و درهای غم به رویم باز شد

شادی هایم را

در کودکیم دفن کردم

و بزرگ شدم

تا بگویم که این منم

شاعری بی شعر کودکی

بزرگی حقیر شدم

حسرت معصومیتم

همیشه با من است...​

 

[Diba]

متروی چشمانت... رهگذاران بیقرار

آماده ... در قطار چشمانت سوار

تونل توجه ات... چراغش خاموش

اندیشه ات...چون ستارگان بی شمار

نفس...نفس... آتش انتظارتو بود

عاشقانت مرده... همه بر سر دار

چوبه دار نگاه سردت ...خم ابرو

تو مرگی... در رهت همه سوگوار

تو آتشی... سوختن سزایشان نبود

گوشه چشمت... کرده همه امیدوار

نگاه کن به دل شکسته گان در شب

لحظه ...لحظه ...بی تابت همه خمـار

بستنی نگاهت...چه سردی با همه

چشمان همه بسته... کشته ات بسیار​

 

[Diba]

آن گونه ات چه زیباست در زیرنور مهتاب

روشن چراغ چشمت مانند کرم شبتاب

سو سوزند به جانم چشمان نافذ تو

هستی جان تو هستی دل سوی تو بیتاب​

************​

مسـ*ـتانه زدم آن ره، ویرانه دلی حاصل

کاشانه ی هستی را پروانه دلی حاصل

سوزنده ی عالم بود، آن چهری مهتابی

زآن سوخته ها بنگر، سامانه دلی حاصل​

 

[Diba]

كوچه با پاكان همیشه پاك بود

نقطه چینش آبی افلاك بود

دوستیها جمله در او ماندگار

تا كه ردی بر زند بر نا بكار

عاشق و معشوق دركوچه روند

از لب زیبای دل می، میخورند

دسته گل تقدیم دلداری كنند

خنده بر لب هایشان جاری كنند

ای فدای این همه شور وصفا

دل فدای این همه مهر و وفا

با صداقت دوستی آید پدید

"كور آن چشمی كه نتواند بدید"

با صفای دل همه شادی كنیم

عشق و دل را شوق آزادی كنیم

مهرپاكی را به خوبان سر دهند

هم سر خود را به جانان بر نهند

باش و پاكی را ز اهل شعر بین

مرحم و درمان ز اهل مهر بین

از خدا خواهم دمادم این امید

كوچه باشد جاودان و دل سپید​

 

[Diba]

زیبا چو نسیم است ،صفا کوی محمد

عالم همه تقدیر ، وفا کوی محمد

در کعبه چه غوغا، همه نوری شده امشب

نورش ز خدا بود ، منا کوی محمد​

 

[Diba]

اندیشه ی خیالت صادق تر از همیشه
این دل اسیر جان شد عاشق تر از همیشه
عشقت همیشه با من سوزنده بودو سرمست
گلشن توی کنارم لایق تر از همیشه

* * * * * * * * *

بودی صفای جانم آن شوق جان تو بودی
در باغ پر صفایم آن باغبان تو بودی
درکوچه باغ شعرم اندیشه ات چه ها کرد
تا از سفر بیایی چون ساربان تو بودی​

 

[Diba]

نمی خواهم ز دوری ها بگویم

ز سختی های این شیدا بگویم

کمی بنشین ودر دل عاشقی کن

دلی از این سخن را دلبری کن

به دشت لاله ها بنگر چو زیبا

مرام ومعرفت ،گلشن هویدا

تمام عشق را بر خود مکن غم

نکن روح و تنت سرشاراز این سم

که گر شادی کنی راحتی جان،

ببینی در سرای خود تو مهمان

بیا بنشین که با من آشنایی

در احساسم تویی چون با وفایی

عزیزم دوستی با دل کند شاد

همه مهر و صفا را دل کند یاد

بهاری می شود در دل ترانه

که هوشیاری کند این دل بهانه

به تو گویم چرا از او جدایی؟

بله در این جهان کمتر وفایی

درعشق وعاشقی وقتی خریدار

که باشد در دلت گوهر پدیدار

بدیده گوهرت را بد مکن دوست

امانت بوده واز جانب اوست

در آخر گویدت شمع شبستان

به شور عاشقی بنگرتو آسان​

 

[Diba]

گلی دارم نگاری آسمانی

به دل شیرین زبان رنگین کمانی

اگر با من بماند ، عشق و مـسـ*ـتی

گلستان می شود عشقم جهانی

ز عشق آمد مرا شیرین سخن گفت

صفای معرفت دارد نهانی

که ای عاشق چرا تردید ز عشقی


بخوان اسمی ز من روشن روانی

ز رحمت ها امید ی زنده کردم

عسل ها در دهان ، شیرین بیانی

به شب روشن دلی در پیش من گفت

بخوان قرآن به عشق تا میتوانی

صفایی شد به منزل با حضورش

خدا در کعبه ام باشد به آنی​

 

[Diba]

ای محمد رحمتی در دو جهان

کوثرت سرور بُود گوهر نشان

با نگاهی عالمی روشن کنی

در سرایت شمع ها آرام جان


با محبت شرمگین کردی یهود

تا که رفتی در برش خجلت نمود


با نگاهی شرمیگین از کار بد

صد هزاران لعن بر این افکار بد


ای جهان این است محمد توبدان

در نگاهت هیچ برگی ای خزان


در شبی تاریک هستی موش کور

زندگی در روز باشد همچو گور


در نگاهت هیچ باشد نور حق؟

یا که می بینی محمد سور حق ؟


ای تو بنگر دو جهان شد پیش او

یا علی باشد مرام و کیش او


یا علی گفتم دلم آرام شد

شیر جنگل پیش او هم رام شد


مثنوی باشد کلامی خوش بیان

یا محمد شد کلام هر زمان

 

[Diba]

زایمان می کند زنی سوخته

نوزادی را

با دهانی پر از فریاد

در سکوتی سوخته...​